هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۴۶۵ – ۱۹ اسفند ماه ۹۸

منبع: سایت اسلامیک

“دست در دست هم برای ساختن دنیایی بهتر” این شعار بسیاری از سازمان‌های خیریه در آلمان است که در دنیای واقعی چندان واقعیت ندارد. دکتر کنستانتین واگنر، استاد دانشگاه یوهانس گوتنبرگ ماینتس معتقد است که جامعه آلمان، سازمان‌های خیر و فعال در حوزه‌های بشردوستانه را به خودی و ناخودی تقسیم می‌کند. به گفته او، مسلمانان در فعالیت‌های بشردوستانه و داوطلبانه در آلمان نقش مهمی ایفا می‌کنند، اما افکار عمومی به آن‌ها اعتماد ندارد. در میان حتی داوطلبان مسلمان و رنگین‌پوست در موسسات خیریه آلمان، با رفتاری نژادپرستانه روبرو می‌شوند. او که تحقیقات گسترده‌ای درباره نابرابری‌های اجتماعی، نژادپرستی علیه مسلمانان در رسانه‌های جمعی و همچنین اسلام در اروپا دارد، به سایت اسلامیک گفته است که داوطلبان مسلمانان برای حضور در فعالیت‌های بشردوستانه با چالش‌های زیادی روبرو هستند.

بسیاری معتقدند که مسلمانان خیر و سازمان‌های خیریه اسلامی در آلمان با چالش روبرو هستند. نظر شما در این باره چیست؟

اول از همه باید تاکید کنم که مسلمانان آلمان در فعالیت‌های بشردوستانه و داوطلبانه نقش مهمی ایفا می‌کنند. این مسئله حتی در تحقیقات علمی نیز مشخص شده است. به طور مثال، تحقیقات پروفسور هالم و دکتر زائر، از محققان برجسته نشان می‌دهد که سازمان‌های خیریه و خدمات اجتماعی اسلامی در بخش‌های مختلفی از جمله، حمایت از کودکان و نوجوانان، مراقبت از سالمندان و … فعالیت دارند، اما با اقبال عمومی روبرو نیستند. علاوه بر این، تحقیقات همکاران من در دانشگاه‌های مونستر و هیلدسهایم نیز نشان می‌دهند که در حوزه حمایت از کودکان و نوجوانان، مسلمانان خیر زیادی حاضر به همکاری هستند که متاسفانه از سوی سازمان‌های خیریه آلمانی و یا افراد مرتبط با این سازمان‌ها جدی گرفته نمی‌شوند. نتایج این تحقیقات نشان می‌دهند که مسلمانان برای حضور در فعالیت‌های بشردوستانه با چالش‌های مختلف روبرو هستند.

دلیل این اتفاق چیست؟

اکثر سازمان‌های اسلامی هنوز در آلمان به عنوان انجمن‌های مذهبی پذیرفته نشده‌اند. بنابراین اکثر آن‌ها که فعالیت‌های داوطلبانه و بشردوستانه انجام می‌دهند، ناشناخته باقی می‌مانند و افکار عمومی آلمان از فعالیت‌های آن‌ها اصلا باخبر نمی‌شوند.از سوی دیگر، مردم با تعصب و پیش‌داوری به سازمان‌های اسلامی نگاه می‌کنند. برخی از این سازمان‌ها با سختی فراوان مجوز گرفته‌اند، اما با اقبال عمومی روبرو نشده‌اند. حتی تحقیقات علمی نشان می‌دهند که شهروندان نگاه خوبی به فعالیت‌های مرکز توانمندسازی و رفاه اسلامی شناخته‌شده نیز ندارند. این امر باعث می‌شود که خیرین و داوطلبان مسلمان دل‌زده شوند و انگیزه زیادی برای کار نداشته باشند.

در بحث مربوط به کمپین “جمعه‌ها برای آینده” مدام تاکید می‌شد که داوطلبان باید آگاهی و تعهد کافی را داشته باشند. شما فکر می‌کنید که داوطلبان مسلمان در سازمان‌های خیره و بشردوستانه، آگاهی و تعهد کافی را دارند؟

بله، من معتقدم که داوطلبان مسلمان، افراد متعهدی هستند. به نظر من مشکل اصلی این است که نسبت به آن‌ها پیش‌داوری وجود دارد. من بارها دیده‌ام که مردم به سازمان‌های خیریه و بشردوستانه غیرمسلمان اعتماد کرده‌اند، در حالیکه کارکنان آن‌ها آگاه و متعهد نبوده‌اند. دکتر آنیا وایس، جامعه‌شناس آلمانی در یکی از کتاب‌هایش با عنوان “ نژادپرستی علیه اراده” نشان داده که مسلمانان و رنگین‌پوستان برای فعالیت‌های بشردوستانه با مشکلات زیادی روبرو هستند و تجربیات منفی بسیاری دارند. براساس تحقیقات این جامعه‌شناس، هر گاه مسلمانان و رنگین‌پوستان برای کار داوطلبانه به موسسات خیریه مراجعه می‌کنند، در ابتدا از آن‌ها خواسته می‌شود که نظر خود را درباره برابری جنسیتی، یهودی‌ستیزی و موارد مشابه آن بیان کنند. با این عمل داوطلبان احساس می‌کنند که شهروندانی عادی نیستند و به عنوان نمایندگان یک گروه عقب‌مانده با آن‌ها برخورد می‌شود. از سوی دیگر، تعداد داوطلبان مسلمان با مشکلات شخصی نیز مواجه هستند. فردی که در فعالیت‌های بشردوستانه حضور دارد، باید خیالش از نظر درآمد و رفع نیازهای شخصی جمع باشد. این در حالی است که همه می‌دانیم امکانات و ثروت در جامعه آلمان به یک نسبت مساوی بین افراد توزیع نشده است و مسلمانان برای کار و اجاره منزل نیز با مشکلات متعددی روبرو هستند.

آیا ساختارهای سیاسی و اجتماعی این اجازه را به مسلمانان می‌دهند که به طور آزادانه به فعالیت‌های بشردوستانه و خیرخواهانه در آلمان بپردازند؟

شرایط در ایالت‌های مختلف متفاوت است. به طور رسمی گفته می‌شود که همه می‌توانند به طور آزادانه در این فعالیت‌ها شرکت کنند، اما در واقعیت محدودیت‌های زیادی وجود دارد. این مسئله حتی درباره سایر فعالیت‌های اجتماعی نیز صدق می‌کند. مسلمانان نسبت به غیرمسلمانان در آلمان کمتر در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت دارند و این به دلیل مشکلات ساختاری است.

چگونه می‌توان نژادپرستی و پیش‌داوری نسبت به داوطلبان مسلمان را از بین برد؟

در آلمان هیچ روش قابل توجهی برای مقابله با نژادپرستی وجود ندارد و فعالان اجتماعی و سیاسی برای گشودن فضاها هیچ تلاشی نمی‌کنند. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد که در بحث ما نمی‌گنجد، اما متاسفانه باید بگویم که در سطح اجتماعی حتی درباره راه‌های مبارزه با نژادپرستی بحث هم نمی‌شود. متاسفانه مسئله مبارزه با نژادپرستی برای اکثریت جامعه آلمان در اولویت قرار ندارد. شبکه “آموزش مهاجران برای مقابله با نژادپرستی” در سال ۲۰۱۶، سعی کرد با پخش فیلم، مخاطبان خود را نسبت به نژادپرستی علیه مهاجران، آگاه کند. این در حالی است که پخش این فیلم نتوانست هیچ تاثیری بر روند نژادپرستی داشته باشد.

مسلمانان به عنوان یک گروه اقلیت در جامعه آلمان همواره مورد پیش‌‌داوری و قضاوت قرار دارند. در چنین شرایطی، چطور می‌توانند نقش مهمی در جامعه اکثریت ایفا کنند؟

به اعتقاد من، رفتار و کردار خوب مسلمانان می‌تواند به اندازه زیادی شرایط تبعیض‌آمیز را تغییر دهد. اگر مسلمانان با وجود ساختار نامناسب و رفتار تبعیض‌آمیز، هنوز هم در جامعه آلمان فعالیت‌های بشردوستانه و خیرخواهانه انجام می‌دهند، این نشان‌دهنده تعهد اخلاقی آن‌ها است. به نظر من فعالیت مسلمانان در چنین شرایطی، حتی اگر اثر کافی نداشته باشد، بهتر از ترسیدن و کنار ایستادن است. افراد باید تصمیم بگیرند که می‌خواهند چه نقشی در جامعه داشته باشند و به نظر می‌رسد مسلمانان نمی‌خواهند در این شرایط منفعل باشند. هر چند بسیاری از کارهای داوطلبانه آن‌ها دیده نمی‌شود، اما بی‌تفاوت نیستند. اگر آن‌ها به کار خود ادامه دهند، می‌توانند توجه سازمان‌ها و سایر داوطلبان را جلب کنند. در چنین شرایطی، با انتقال دانش گروه‌های مختلف به یکدیگر، فرصت مشارکت برای همه افراد جامعه ایجاد خواهد شد.

فعالیت‌های داوطلبانه مسلمان می‌تواند تاثیری بر جامعه آلمان بگذارد؟

فعالیت‌های بشردوستانه شامل تعاملات و ارتباطات اجتماعی زیادی است و همه افراد جامعه از آن سود می‌برند. هر چند اگر با آگاهی انجام نشود، می‌تواند مشکل‌ساز نیز باشد.

لینک مصاحبه:

Wie weiß ist das Ehrenamt?

منبع: رادیو کلیسای کلن

نرخ بالای مهاجرت مسلمانان به آلمان باعث شده که برقراری ارتباط میان مسیحیان و مسلمانان به موضوعی مهم در این کشور تبدیل شود. از این رو، تاکنون کنفرانس‌های مختلفی درباره گفت‌وگو و روابط مسیحیان و مسلمانان در آلمان برگزار شده است. هفته گذشته نیز آکادمی‌های دو کلیسای بزرگ در زاکسن-آنهالت، میزبان کنفرانسی با عنوان “گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت از نگاه کلیساهای کاتولیک و پروتستان” بودند. شرکت‌کنندگان در این کنفرانس، درباره موانع و  موارد ترغیب‌کننده در گفت‌وگو میان پیروان دو دین مسیحیت و اسلام به بحث پرداختند.

برقراری گفت‌وگو میان مسیحیان و مسلمانان در آلمان، اتفاق جدیدی نیست. سال‌ها، هردو گروه تلاش کرده‌اند تا  برای از بین‌بردن پیش‌داوری و تعصبات موجود، راه‌حلی پیدا کنند. به تازگی نیز، مسئولان آکادمی‌های دو کلیسای بزرگ در زاکسن-آنهالت میزبان کنفرانسی درباره گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت بودند. آمارها نشان می‌دهند که مسلمانان کمتری در شرق آلمان(به استثنای برلین) نسبت به غرب این کشور زندگی می‌کنند و از این رو، ایالت‌های شرق آلمان تاکنون میزبان کنفرانس‌های متعدد با موضوع مسلمانان نبوده‌اند.

سوزانه براندز، از مسئولان بخش آموزش بزرگسالان در کلیسای کاتولیک در ایالن زاکسن-آنهالت است. او درباره دلیل برگزاری کنفرانس در زاکسن-آنهالت می‌گوید:« ما همیشه شاهد نژادپرستی علیه مسلمانان در آلمان هستیم. برخی فکر می‌کنند که این نژادپرستی به دلیل فعالیت گروه‌های راستگرای افراطی است، اما در ادارات مختلف، مراکز شهر، مدارس و حتی کلیساها نیز ما شاهد اعتقادات نژادپرستانه علیه مسلمانان هستیم. من معتقدم که ایجاد ارتباط میان مسلمانان و غیرمسلمانان باعث کاهش این تعصبات می‌شود.»

از مسلمانان شناخته‌شده‌ای که به این کنفرانس دعوت شده بودند نیز می‌توان به پینار چتین، رئیس آکادمی اسلام در آلمان اشاره کرد. آکادمی اسلام آلمانی دو سال است که با هدف ارتباط بیشتر جوانان مسلمان و پیروان سایر ادیان در برلین راه‌اندازی شده است. چتین معتقد است که مسیحیان و مسلمانان، دغدغه‌های مشترک زیادی دارند:« موضوعات مختلفی برای بحث میان مسیحیان و مسلمانان وجود دارد. پیروان ادیان الهی معمولا دغدغه‌های مشترکی در جامعه دارند. علاوه بر این، می‌توان با برگزاری اردوهای مشترک نیز به نزدیک‌شدن افراد کمک کرد.» او همچنین درباره مشکلات موجود می‌گوید:« متاسفانه بسیاری از مسلمانان به زبان آلمانی تسلط ندارند و این مسئله ارتباط میان مسلمانان و مسیحیان را کمتر می‌کند.» علاوه بر این‌ها، شرکت‌کنندگان در کنفرانس زاکسن-آنهالت معتقدند که برقراری گفت‌وگو میان پیروان دو دین اسلام و مسیحیت به ادغام بهتر کودکان و نوجوانان مهاجر در سیستم آموزش آلمان کمک می‌کند. مسئولان هر دو کلیسای بزرگ زاکسن-آنهالت همچنین تلاش می‌کنند تا مسلمانان را به ارتباط بیشتر با مسیحیان ترغیب کنند. آن‌ها می‌خواهند که اعتماد مسلمانان را جلب کنند. اما در این میان، مشکلات زیادی نیز وجود دارد. به طور مثال، کشیش اندرآس گوتسه از کلیسای انجیلی معتقد است که مساجد دیتیب در آلمان از سوی دولت ترکیه حمایت می‌شوند. او بارها به این مسئله اعتراض کرده است. همچنین برخی اسقف‌ها به برگزاری اعیاد اسلامی در آلمان انتقاد می‌کنند. این در حالی است که به اعتقاد توماس وورتس از آکادمی کلیسای کاتولیک، این مسائل حل شدنی است:« موضوعات بحث‌برانگیز زیادی وجود دارد. اما همیشه گفت‌وگو می‌تواند به حل مشکلات کمک کند.»

لینک گزارش:

https://www.domradio.de/themen/interreligi%C3%B6ser-dialog/2020-03-05/fuer-vertrauensvorschuss-statt-generalverdacht-oekumenische-zwischenbilanz-des-christlich

منبع: نشریه تسایت

حمله نژادپرستانه به دو قهوه‌خانه در شهر هاناو آلمان، نه‌تنها مسلمانان و مهاجران این کشور را به وحشت انداخته، بلکه سیاستمداران آلمانی را نیز نگران کرده است. سخنرانی‌های رئیس‌جمهور و وزیرکشور فدرال درباره محافظت بیشتر از مساجد و مقابله با تهدیدات گروه‌های راستگرای افراطی نشان می‌دهد که بیگانه‌ستیزی و اسلام‌هراسی، باعث نگرانی سیاستمداران بلند‌پایه آلمان نیز شده است. این نگرانی تا جایی پیش رفته که مجلس فدرال آلمان هفته گذشته به موضوع مقابله با گروه‌های راستگرای افراطی پرداخت. جلسه‌ای که با حاشیه‌های زیادی همراه بود و نمایندگان گروه‌های مختلف، اعضای حزب آلترناتیو برای آلمان را مقصر حادثه دانستند.

ولفگانگ شویبله رییس پارلمان آلمان در ابتدای جلسه، خواستار تلاش‌های بیشتر دولت برای مقابله با ترورهای گروه‌های راست گرا در آلمان شد. این سیاستمدار اتحادیه دمکرات مسیحی گفت: «حمله هاناو با ده قربانی بیش از همه به دلیل غفلت دولت است. دولت باید اعتراف کند که خطر گروه‌های افراطی را دست‌کم گرفته است. حادثه شهر هاناو، یک اقدام تروریستی است.»

۱۹ فوریه سال جاری، یک مرد ۴۳ ساله مسلح به دو قهوه‌خانه در شهر هاناو تیراندازی کرد و ۹ مهاجر را به قتل رساند. نیروهای ویژه پلیس آلمان در تعقیب او،‌ وارد خانه‌ای در محله “کسل‌اشتاد” شدند و دو جسد دیگر را نیز در این خانه پیدا کردند. به گفته سخنگوی پلیس آلمان، یکی از جسدها متعلق به او و دیگری جسد مادر مهاجم بوده است.  فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس‌جمهور آلمان در مراسم تدفین قربانیان، این حادثه را، حمله به آزادی و صلح اجتماعی عنوان کرد.

در جلسه پارلمان نیز، رالف برینکهاوس، رهبر فراکسیون اتحادیه‌های مسیحی، این حادثه را حمله به دموکراسی دانست و گفت:« من علاوه بر اندوه، احساس شرم می‌کنم. اینکه مردم به نتیجه رسیده‌اند که دولت نمی‌تواند برای حمایت از آن‌ها کاری انجام دهد، ناراحت‌کننده است. نفرت در جامعه افزایش یافته است و گروه‌های راستگرای افراطی به دشمن دموکراسی بدل شده‌اند.»

پس از سخنرانی برینکهاوس، نوب به رولف موتسنیچ، رئیس گروه پارلمانی حزب سوسیال دموکرات آلمان رسید. او در سخنان جنجالی خود، رهبران حزب آلترناتیو برای آلمان را مقصر چنین حملاتی اعلام کرد. موتسنیچ خطاب به نمایندگان حزب آلترناتیو برای آلمان گفت:«شما زمینه فعالیت گروه‌های راستگرای افراطی را فراهم کردید و مقصرید.»

به نظر می‌رسید که بسیاری از نمایندگان بوندستاگ با صحبت‌های موتسنیچ موافق‌اند. نمایندگان دیگر نیز گفته‌های رئیس گروه پارلمانی حزب سوسیال دمکرات را تایید کردند. پس از پایان صحبت‌های نمایندگان، شویبله، رییس پارلمان آلمان از همه نمایندگان خواست که به یاد قربانیان یک دقیقه سکوت کنند. رئیس پارلمان سپس گفت:« نمایندگان منتخب مسئولیت ویژه‌ای دارند. آن‌ها باید با هرگونه افکار افراطی و نژادپرستانه مقابله کنند. همه ما با دیدگاه‌ها و اعتقادات مختلف می‌دانیم که نفرت‌پراکنی در جامعه چه عواقبی دارد. حوادثی مانند حمله مسلحانه هاناو در خلا اتفاق نمی‌افتد. گروه‌های افراطی در فضای مسموم جامعه رشد می‌کنند. متاسفانه در سال‌های اخیر، بسیاری از سیاستمداران و نمایندگان احزاب مختلف، افکار عمومی را علیه مهاجران و گروه‌های اقلیت مسموم کرده‌اند. تا زمانی که ما به این رفتارها ادامه دهیم، ادغام در جامعه آلمان اتفاق نخواهد افتاد.»

 او همچنین تاکید کرد:«ما نباید با مرزبندی‌های چپ و راست و خارجی و داخلی، میان مردم فاصله و دو دستگی ایجاد کنیم. همه ما باید سعی کنیم تا یکپارچگی در جامعه آلمان ایجاد شود.»

لینک خبر:

https://www.zeit.de/politik/deutschland/2020-03/wolfgang-schaeuble-hanau-rechtsradikalismus-bundestag

نقدی بر حکم دادگاه قانون اساسی آلمان درباره ممنوعیت پوشیدن روسری؛

منبع:سایت قنطره

هفته گذشته، دادگاه قانون اساسی آلمان در کارلسروهه اعلام کرد که ممنوعیت پوشش روسری، برای کارآموز رشته حقوق را منطبق با قانون اساسی این کشور می‌داند. این در حالی است که روزنامه‌نگاران، جامعه‌شناسان و حقوق‌دانان بسیاری در آلمان به رای دادگاه کارلسروهه اعتراض کرده‌اند. سونیا زاکری، روزنامه‌نگار آلمانی یکی از معترضان به این حکم است. به اعتقاد او حجاب یک پدیده فرهنگی است و نمی‌توان با وضع قوانین آن را از بین برد. آنچه در ادامه می‌خوانید ترجمه بخشی از یادداشت این روزنامه‌نگار در سایت قنطره است:

هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که حکم دادگاه قانون اساسی آلمان درباره ممنوعیت پوشیدن روسری برای کارآموزان رشته حقوق، تنها چند روز پس از حملات مرگ‌بار در شهر هاناو منتشر شود. هر چند به نظر من، ‌حملات مسلحانه به دو رستوران در شهر هاناو نشان داد که هجمه‌های زیادی علیه مسلمانان و مهاجران در آلمان وجود دارد. این در حالی است که مسلمانان در آلمان با وجود پرداخت مالیات، گذرنامه آلمانی و تحصیل در این کشور به عنوان شهروند آلمانی پذیرفته نمی‌شوند و از مشارکت‌ اجتماعی و امکان پیشرفت در بسیاری از حوزه‌ها محروم هستند. آن‌ها هیچ‌گاه در بحث‌ها و گفت‌وگوهای اجتماعی شرکت داده نمی‌شوند، اما همواره به موضوع قابل بحث در آلمان بدل می‌شوند. جالب است که بسیاری از سیاستمداران آلمانی نیز نسبت به این محرومیت‌ها و تبعیض‌ها آگاهی کامل دارند.

چند روز پیش، دادگاه قانون اساسی آلمان در کارلسروهه اعلام کرد که ممنوعیت پوشیدن روسری (حجاب) برای کارآموز رشته حقوق را منطبق با قانون اساسی این کشور می‌داند. این کارآموز حقوق، یک شهروند مسلمان آلمانی-مراکشی است که می‌خواهد در جایگاه قضات با روسری حاضر شود. او مدت‌ها پیش، برای آنکه بتواند به خواسته خود برسد، به دادگاه قانون اساسی آلمان شکایت کرد. اما قضات دادگاه در مورد این شکایت اعلام کردند که آزادی عقیده‌ این زن کارآموز مسلمان با اصول دیگری چون بی‌طرفی ایدئولوژیک –‌مذهبی دولت مغایرت دارد. بنابراین او نمی‌تواند با حجاب در سالن دادگاه حاضر شود. این یکی از هزاران محدودیت‌هایی است که هر روز به اسم دموکراسی در کشور آلمان برای مسلمانان ایجاد می‌شود. این در حالی است که کشوری که براساس دموکراسی بنا شده است، باید نیازهای همه گروه‌های قومی و مذهبی را در نظر بگیرد.

متاسفانه هیچ‌کدام از قضات دادگاه کارلسروهه متوجه نیستند که اعتقادات انسان‌ها را نمی‌توان با وضع مقررات از بین برد. پوشیدن روسری و داشتن حجاب برای زنان مسلمان تنها به معنای یک قانون وضع‌شده در کشورهای اسلامی نیست که با مهاجرت از بین برود. همه می‌دانیم که مسلمانان بسیاری در کشورهای اروپایی و آمریکایی، محجبه هستند. در واقع، زنان زیادی از ترکیه، پاکستان، کشورهای عربی و … در اروپا و آمریکا بدون اجبار، حجاب را انتخاب می‌کنند و می‌خواهند هنگام کار، اجاره آپارتمان و حضور در محافل عمومی با حجاب ظاهر شوند. تنها در جوامعی که به مسلمانان بی‌اعتماد هستند، حجاب می‌تواند نشانه‌ اسلام‌گرایی باشد. این در حالی است که حجاب پدیده فرهنگی است. پوشیدن روسری یک ژست سیاسی نیست و با وضع قوانین از بین نمی‌رود.

لینک گزارش:

https://de.qantara.de/inhalt/kopftuch-urteil-des-bundesverfassungsgerichts-verhuellen-um-zu-zeigen

منبع: سایت موزه هنرهای اسلامی

موزه هنرهای اسلامی برلین از هشتم ماه مه تا بیست و ششم ژوئیه سال جاری، میزبان نمایشگاهی با عنوان “مطالعه طبیعت؛ میان هنر و علم”  خواهد بود. مسئولان برگزاری این نمایشگاه سعی دارند تا با نمایش نسخه‌های خطی آثار دانشمندان و شاعران مسلمان، نقش طبیعت در هنر کتابت را مورد بررسی قرار دهند.

نگاهی به آثار هنری در اقصی‌نقاط جهان نشان می‌دهد که هنرمندان در دوره‌های مختلف برای خلق آثار خود از عناصر طبیعت الهام گرفته‌اند.  این در حالی است که در هنر کتابت نیز، عناصر طبیعی به شکل نقاشی، تذهیب، نگارگری و …دیده می‌شود. هنر کتابت در سده‌های گذشته در میان هنرهای اسلامی از جایگاه والایی برخوردار بوده است و هنوز هم در بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند تا آن را حفظ کنند.

آنطور که سایت موزه هنرهای اسلامی برلین گزارش داده، هدف از برگزاری نمایشگاه “مطالعه طبیعت؛ میان هنر و علم” ، بررسی نقش عناصر طبیعت در هنر کتابت است. اکثر ما، عناصر طبیعت را در تصاویر استفاده شده در کتب و رساله‌های دانشمندان اسلامی و یا در نقاشی‌هایی که در حاشیه کتب شعرای مشرق‌زمین کشیده شده‌اند، دیده‌ایم.

در نمایشگاه “مطالعه طبیعت؛ میان هنر و علم”، بازدیدکنندگان می‌توانند از نزدیک با تصاویر و دست‌نوشته‌های مختلف شاعران و دانشمندان مسلمان آشنا شوند. این تصاویر و نسخ خطی از منابع موجود در موزه هنرهای اسلامی برلین گرفته شده است و بیانگر ارتباط نزدیک میان هنرهای اسلامی و علوم طبیعی است.

 برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.smb.museum/museen-und-einrichtungen/museum-fuer-islamische-kunst/ausstellungen/detail/naturstudien-zwischen-kunst-und-wissenschaft.html

منبع: سایت موزه پول

برای همه کسانی که به جمع‌آوری سکه‌ها و اسکانس‌های قدیمی علاقه دارند، بازدید از موزه پول در فرانکفورت می‌تواند، هیجان‌انگیز باشد. جایی که ۲۱ سال است به محلی برای جمع‌آوری و نمایش سکه‌ها و اسکانس‌های قدیمی آلمان و جهان بدل شده است.

موزه پول یا موزه بانک فدرال آلمان در سال ۱۹۹۹ در فرانکفورت افتتاح شد. این در حالی است که ایده ایجاد موزه‌‌ای برای نگهداری سکه و اسکانس، پیش از این‌ها در آلمان شکل گرفته بود. در واقع، ۶۴ سال پیش از آنکه مسئولان بانک فدرال به فکر تاسیس موزه‌ پول باشند، مسئولان رایش بانک، سکه‌های طلا، نقره و همچنین پول‌های کاغذی زیادی را که جمع‌آوری کرده بودند، در موزه‌ای در برلین به نمایش گذاشتند. این اموال که به عنوان دارایی‌های رایش بانک محسوب می‌شد، در زمان جنگ جهانی دوم توسط نیروهای متفقین مصادره شد. آنطور که سایت موزه گزارش داده است، بعدها در سال ۱۹۵۴، این اموال دوباره در اختیار آلمان(بانک فدرال آلمان) قرار گرفت. بانک فدرال نیز به تدریج و به صورت منظم، مجموعه سکه‌ها و اسکانس‌ها را تکمیل کرد و بالاخره در سال ۱۹۹۹، مجموعه‌های جمع‌آوری‌شده را در موزه‌ای در شهر فرانکفورت در معرض نمایش عموم گذاشت.

موزه پول فرانکفورت به تدریج طرفداران زیادی پیدا کرد، تا جایی که در سال ۲۰۱۴، ۴۰ هزار بازدیدکننده داشت. با این حال، مسئولان موزه تصمیم گرفتند که تغییراتی اساسی در فضای آن ایجاد کنند. بالاخره پس از بحث‌های فراوان، کار بازسازی موزه در سال ۲۰۱۴، با بودجه‌ ۱۹ میلیون یورویی آغاز شد. بازسازی ساختمان موزه دو سال به طول انجامید و سرانجام در اواخر سال ۲۰۱۶، ساختمان جدید گشایش یافت.

در حال‌حاضر موزه بانک فدرال آلمان از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است. شاید جالب‌ترین بخش موزه مربوط به جمع‌آوری سکه‌ها باشد. در این بخش، بیش از ۹۰ هزار سکه از دوران باستان تاکنون وجود دارد و سیر تکامل تاریخی سکه نیز به خوبی قابل مشاهده است. بخش دیگری از موزه به انواع اسکانس اختصاص یافته است. در این بخش بیش از ۲۵۰ هزار نوع اسکانس وجود دارد. در قسمت دیگری از موزه، اشیایی دیده می‌شوند که در زمان مبادلات کالا به کالا، نقش پول را ایفا می‌کردند. این بخش با عنوان “اشیا قیمتی” طرفداران زیادی دارد. همچنین در بخش دیگری از موزه به نقش بانک فدرال آلمان به عنوان بانک مرکزی این کشور پرداخته شده است. اگر دوست دارید، اطلاعات بیشتری درباره موزه پول آلمان کسب کنید، به سایت زیر مراجعه کنید:
https://www.bundesbank.de/de/bundesbank/geldmuseum

منبع: آمازون

 “جنگ‌های ایرانی” نام اثر جدید ولفگانگ ویل، نویسنده و مورخ آلمانی است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. او در این کتاب، تاریخ هرودوت را به عنوان مهم‌ترین منبع برای آشنایی با اولین جنگ‌ها و جنگجویان ایرانی معرفی کرده است. به اعتقاد ویل، هرودوت، نخستین مورخ جهان است که به جنگ‌های میان یونانیان و ایرانیان پرداخته و درباره دلایل درگیری میان آن‌ها توضیح داده است. ویل در کتاب  “جنگ‌های ایرانی”با استناد به نوشته‌های هرودوت، به نبرد ماراتون اشاره کرده است که در زمان زمامداری داریوش، در یونان و در محلی به نام دشت ماراتون بین ارتش ایران و یونان به وقوع پیوست. او همچنین درباره نبردها ترموپیل، سالامیس و پلاته برای مخاطبان خود توضیح داده است.

Taschenbuch: 128 Seiten

Verlag: C.H.Beck; Auflage: 2 (14. Februar 2019)

Sprache: Deutsch

ISBN-13: 978-3406736100

Wolfgang Will

لینک: