هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۶۳۷ – ۲۶ آذر ۱۴۰۲

طبق قانون اساسی آلمان، ترویج هنر و فرهنگ در درجه اول بر عهده ایالت ها و شهرداری ها است. دولت فدرال از موسسات و پروژه های دارای اهمیت ملی حمایت می کند. با انجام این کار، به حفظ میراث فرهنگی کمک می کند و توسعه هنر و فرهنگ را تضمین می کند. حدود ۲.۳ میلیارد یورو در بودجه کمیساریای فرهنگ و رسانه دولت فدرال برای این امر در نظر گرفته شده است.

 هنرمندان

ارتقای تک تک هنرمندان در درجه اول وظیفه ایالت ها و شهرداری ها است. وزیر فرهنگ با حمایت از مؤسسات فرهنگی مهم، راه‌اندازی صندوق ها و برنامه‌های بورسیه یا توجه بیشتر به آنها از طریق جوایز فدرال از هنرمندان حمایت می‌کند. حمایت از هنرمندان همچنین شامل بیمه اجتماعی هنرمندان پایدار و حمایت از قانون کپی رایت است.

۱-بورسیه های تحصیلی

دولت آلمان از هنرمندان از طریق اقامت تحصیلی در ایتالیا، فرانسه یا ایالات متحده حمایت می کند. هنرمندان بسیار با استعداد آلمانی در رشته های هنرهای زیبا، معماری، موسیقی (آهنگسازی)، فیلم، ادبیات و اجرا می توانند برای بورسیه تحصیلی خارجی درخواست دهند. برخی از برنامه های تامین مالی نیز متوجه نویسندگان، روزنامه نگاران یا دانشمندان جوان است.

۲-صندوق حمایت

کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان از طیف وسیعی از بودجه حمایت می کند و در مورد مسئولیت خود در مورد تخصیص بودجه تصمیم می گیرد که از آن جمله می توان به صندوق ها مانند صندوق ادبیات آلمانی، صندوق مترجم آلمانی، صندوق موسیقی، بنیاد صندوق هنر، صندوق هنرهای نمایشی و صندوق اجتماعی و فرهنگی اشاره کرد.

صندوق ادبیات آلمانی

صندوق ادبیات آلمان که در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد، به نویسندگان بورس تحصیلی اعطا می کند و ادبیات آلمانی زبان معاصر را ترویج می کند. همچنین از طرح‌های ادبی سراسری و پروژه‌ های نمونه و همچنین پروژه‌ هایی برای حفاظت از سنت ‌های ادبی مهم پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این، سالانه، از جمله، جایزه بزرگ صندوق ادبیات آلمان و جایزه پل سلان را به ترجمه های برجسته اعطا می کند.

صندوق مترجم آلمانی

هنر ترجمه در حوزه ادبیات اهمیت ویژه ای دارد. صندوق مترجم آلمانی به مترجمان بورسیه تحصیلی اعطا می کند. این امر باعث می شود که آثار ادبی از سراسر جهان در دسترس خوانندگان آلمانی زبان قرار گیرد. صندوق مترجم آلمانی همچنین اشکال مختلفی از تبادل تجربیات، انتقال دانش و ارتقای استعدادهای جوان را توسعه می دهد.

صندوق موسیقی

این صندوق که در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد، از پروژه های برجسته در تمام زمینه های موسیقی معاصر پشتیبانی می کند و به همه حوزه‌ها و رویکردهای بین‌رشته‌ای به موسیقی جدید، از مدرنیسم معاصر گرفته تا جاز و انواع موسیقی تجربی راک و پاپ، موسیقی الکترونیک، رایگان و بداهه گرفته تا دستگاه‌های صوتی و هنر صدا حمایت می کند. پروژه ها در سراسر آلمان تا سقف ۵۰۰۰۰ یورو قابل حمایت هستند.

صندوق هنر

هدف بنیاد صندوق هنر ترویج هنرهای زیبای معاصر در آلمان است. هر ساله حدود ۵۰ هنرمند، گالری، انجمن هنری، موزه ها و ناشران از طریق بورسیه، بودجه پروژه یا کمک های مالی حمایت می شوند. یک هیئت داوران مستقل که بیشتر از هنرمندان و همچنین متصدیان و مربیان هنر تشکیل شده است، در مورد بودجه تصمیم می گیرند. هیئت داوران توجه ویژه ای به حمایت از هنرمندان جوان و تامین مالی پروژه های نوآورانه ای دارد که به طور فزاینده تجاری سازی می شود، دارد. این بنیاد همچنین یک از آرشیو از املاک هنرمندان نگهداری می کند.

صندوق هنرهای نمایشی

این صندوق از هنرمندان در سطح فدرال در طیف گسترده ای از شیوه های کاری در هنرهای نمایشی تولید شده مستقل حمایت می کند – از تئاتر عروسکی، تئاتر خیابانی، سیرک معاصر گرفته تا درام، تئاتر موسیقی و  تئاتر برای مخاطبان جوان و بیشتر هنر زنده، اینستالیشن های نمایشی و فرم های دیجیتال. پروژه های آزمایشی، بین رشته ای و شبکه سازی، پروژه هایی با شخصیت الگو و پروژه هایی که مبادلات سراسری و فراملی را در این حوزه ترویج می کنند، مورد حمایت قرار می گیرند.

صندوق اجتماعی و فرهنگی

صندوق اجتماعی فرهنگ از پروژه های موقت در سراسر آلمان حمایت می کند که متعهد به توسعه و آزمایش عملی اشکال جدید ارائه و اقدام در فرهنگ اجتماعی هستند. فراخوان های صندوق برای پیشنهادات هر شش ماه یکبار انجام می شود و برای همه حوزه های هنری و فرهنگی آزاد است. این صندوق سالانه به یک میلیون یورو برای هزینه های خود دسترسی دارد که توسط بنیاد فرهنگی فدرال از طریق کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان ارائه می شود.

بخش های هنری

کمیساریای فرهنگ و رسانه دولت آلمان از موسسات و پروژه‌ها در همه زمینه‌های هنر و فرهنگ حمایت می‌کند: از موسیقی و هنرهای تجسمی گرفته تا ادبیات و فیلم گرفته و تئاتر و اجرا.

۱-هنرهای تجسمی

در حوزه هنرهای تجسمی نیز تمرکز کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان بر حفظ میراث فرهنگی ملی و ترویج هنر معاصر است. علاوه بر گالری هنر آلمان در بن، وزیر فرهنگ از دیگر موزه ها و مراکز نمایشگاهی مهم ملی نیز حمایت می کند.

مجموعه هنر معاصر

تعهد مالی در مورد مجموعه هنرهای معاصر در جمهوری فدرال آلمان نیز در حوزه وظایف این نهاد است. دولت آلمان از سال ۱۹۷۱ به جمع آوری آثار هنری پرداخته است و مجموعه ای گسترده در بیش از پنج دهه ایجاد شده است. مجموعه هنرهای معاصر جمهوری فدرال آلمان بر این باور است که هنرهای زیبا نقش اساسی در یک جامعه دموکراتیک دارد. جمع آوری مجموعه هنری فدرال توسط صدراعظم سابق ویلی برانت آغاز شد. این مجموعه در ابتدا تحت نظارت وزیر کشور فدرال بود اما اکنون توسط کمیساریای فرهنگ و رسانه دولت فدرال اداره می شود. هیچ مکان ثابتی برای بازدید از این مجموعه وجود ندارد. این آثار به موسسات عمومی، وزارتخانه ها، سفارتخانه ها، صدراعظم فدرال و همچنین به موزه های متعدد در آلمان امانت داده شده است و عمدتاً در نمایشگاه ها در دسترس عموم است. یک کمیسیون مستقل از کارشناسان در مورد خرید برای مجموعه هنری فدرال تصمیم می گیرد. اعضای داوطلب هر پنج سال یک بار توسط کمیسر فرهنگ و رسانه منصوب می شوند. برای خرید، آنها در سه نمایشگاه بین المللی هنری مهم در بازل، برلین و کلن ملاقات می کنند.

موزه ها و سالن های نمایشگاه

در حوزه وظیفه ترویج هنر و فرهنگ کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان چندین موزه و مرکز نمایشگاهی را در برلین و بن نگهداری و در تامین مالی موزه ها و نمایشگاه های منتخب کمک می کند. دولت فدرال دارای سه موزه و دو سالن نمایشگاهی در پایتخت برلین و در شهر بن شامل بنیاد موزه تاریخی آلمان، بنیاد خانه تاریخ،بنیاد موزه یهودی برلین، تالار هنر فدرال، ساختمان گروپیوس در برلین است. دولت فدرال همچنین از هشت موسسه برای تحقیق و ارائه فرهنگ و تاریخ آلمان در اروپای شرقی حمایت می کند. اینها به تعهد دولت های فدرال و ایالتی ناشی از قانون فدرال اخراج ها برای حفظ سنت های فرهنگی سابق آلمان و افزایش آگاهی سیاسی و تاریخی همه آلمانی ها از آنها بازمی گردد. علاوه بر این، کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان از انجمن موزه های آلمان، بنیاد هنر و کمیته ملی آلمان شورای بین المللی موزه حمایت می کند.

بورسیه ها

دولت فدرال از هنرمندان از طریق اقامت تحصیلی در ایتالیا، فرانسه یا ایالات متحده حمایت می کند. هنرمندان بسیار با استعداد آلمانی در رشته های هنرهای تجسمی، معماری، موسیقی (آهنگسازی)، فیلم، ادبیات و اجرا می توانند برای بورسیه تحصیلی خارجی درخواست دهند. برخی از برنامه های تأمین مالی این نهاد نیز متوجه نویسندگان، روزنامه نگاران یا دانشمندان جوان است.

موسیقی

آلمان میراث موسیقایی غنی و صحنه موسیقی معاصر متنوعی دارد. دولت آلمان از موسسات، سازمان ها و پروژه های منتخب با تأثیر ملی یا بین المللی حمایت می کند. هدف تقویت فرهنگ موسیقی از باروک به مدرن و حمایت از آثار فعلی از موسیقی پاپ تا موسیقی جدید است. از طریق شورای موسیقی آلمان، کمیساریای فرهنگ و رسانه، آلمان به عنوان مثال، از مسابقات موسیقی سراسری و پروژه های مالی برای نوازندگان جوان برتر و موسیقی آماتور حمایت می کند.  مرکز اطلاعات موسیقی آلمان نقطه مرکزی اطلاعات برای زندگی موسیقی است. موسیقی معاصر در آلمان در درجه اول از طریق صندوق موسیقی این کشور حمایت می شود. این برنامه از پروژه های برجسته در سراسر کشور در تمام زمینه های موسیقی فعلی پشتیبانی می کند – از موسیقی جدید گرفته تا جاز، موسیقی الکترو آکوستیک و موسیقی پاپ تجربی و….

۱-موسیقی مردمی

به منظور ترویج موسیقی عامه پسند در آلمان، متنوع و پایدار ساختن آن و ایجاد ساختارهای اقتصادی پایدار، دولت فدرال مدتهاست در ابتکاراتموسیقی مشارکت داشته است. این موسسه بودجه مرکزی دولت فدرال برای موسیقی پاپ و جاز است. ابتکار موسیقی از هنرمندان – به ویژه نوازندگان جوان، صادرات موسیقی و ادغام فرهنگی – و همچنین صحنه و زیرساخت باشگاه و جشنواره حمایت می کند. با جایزه جاز آلمان و جایزه برنامه محل برگزاری APPLAUS، همچنین سه جایزه موسیقی ملی را از بودجه فرهنگی فدرال دریافت می کند و از تأسیس آکادمی موسیقی پاپ حمایت می کند.

با جایزه جاز آلمان از دستاوردهای استثنایی، هنری و نوآورانه در زمینه ملی و بین المللی تجلیل می شود. در عین حال، تنوع و خلاقیت صحنه جاز آلمان مورد تقدیر قرار می گیرد.

۲-جوایز

اولین ابتکار آکادمی موسیقی مردمی ایجاد یک جایزه موسیقی جدید با فرآیندی دموکراتیک است. جایزه POLYTON توسط نوازندگان به نوازندگان اعطا می شود و دیدگاه افراد خلاق را در مورد کارهای خلاقانه استفاده می کند و هدفش تمرکز بر قدردانی در بین همکاران است. ابتکار موسیقی همچنین برنامه های مالی برای باشگاه ها و جشنواره های موسیقی تنظیم می کند. ابتکار موسیقی با برنامه های حمایت از باشگاه خود به نیازهای فعلی باشگاه ها و جشنواره های موسیقی پاسخ می دهد.

۳-جشنواره ها

دولت فدرال با حمایت از جشنواره‌های مهم و نشست‌های موسیقی از این هنر و صنعت حمایت می کند. در برمن، موسیقی پاپ در کلن و جشنواره فرهنگ پاپ در برلین. جشنواره Reeperbahn در هامبورگ به عنوان یک نقطه ملاقات بین المللی برای صنعت موسیقی و بزرگترین جشنواره موسیقی، به طور قابل توجهی توسط دولت فدرال حمایت می شود. تمرکز این بودجه بر حمایت از تازه واردان، محبوبیت گروه ها یا هنرمندان آلمانی در داخل و خارج از کشور و تبادل حرفه ای در صنعت موسیقی در مورد موضوعات و چالش های جاری در فرهنگ موسیقی است.

۴- تسهیلات و پروژه ها

کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان از رویدادهای منتخب جشنواره برلین و خانه فرهنگ ها از طریق سازمان چتر «رویدادهای فرهنگی دولت فدرال در برلین GmbH» حمایت می کند.به عنوان بخشی از بودجه فرهنگی پایتخت، کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان از سال ۱۹۹۴ در ارکستر Rundfunk و Chöre GmbH برلین به همراه ایستگاه رادیویی سراسری “Deutschlandradio”، Rundfunk Berlin Brandenburg (RBB)  و ایالت برلین مشارکت داشته است. از سال ۲۰۱۸، دولت فدرال به طور مشترک مسئول تامین مالی فیلارمونیک برلین و بنیاد اپرای برلین بوده است. فیلارمونیک جوان آلمان به عنوان سفیر موسیقی یک فرهنگ ارکستری معاصر، که در آن نوازندگان جوان منتخب واجد شرایط شغلی در ارکستر هستند، حمایت می شود. «کلودیا روث»، وزیر فرهنگ، از سال ۲۰۲۲ حامی فیلارمونیک جوان آلمان بوده است. در کالج موسیقی که توسط دولت به رسمیت شناخته شده است، دانشجویان آموزش موسیقی کلاسیک می بینند. دولت فدرال، از طریق بنیاد فرهنگی فدرال از موسیقی معاصر حمایت می کند.بنابراین، بودجه دولت فدرال برای موسیقی نیز سرمایه‌گذاری در آینده فرهنگی آلمان است.

۵-میراث موسیقی

به عنوان مراکز بحث علمی و موسیقی، دولت فدرال همچنین از مجموعه ای کامل از آرشیوها و خانه های هنرمندان که به حفظ و مراقبت از میراث موسیقی اختصاص داده شده اند، حمایت می کند. به عنوان مثال، کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان (BKM) در تامین مالی خانه بتهوون در بن، آرشیو باخ در لایپزیگ، خانه مندلسون-بارتلدی در لایپزیگ و انجمن Mitteldeutsche Barockmusik e.V. مشارکت دارد. خرید آرشیو ملی «ریچارد واگنر» و طراحی مجدد موزه وی در بایروث نیز با حمایت دولت فدرال امکان پذیر شد.

تئاتر

تئاترهای آلمان در داخل و خارج از این کشور مورد توجه زیادی قرار می گیرند. همراه با ایالت ها و شهرداری ها، دولت آلمان از موسسات و پروژه هایی با جذابیت ملی یا بین المللی حمایت می کند که انگیزه ای را برای تئاتر آلمان ایجاد می کند. این شامل مجموعه کاملی از جشنواره‌های مهم تئاتر، مانند Theater der Welt، که هر سه سال یکبار توسط موسسه بین‌المللی تئاتر در شهرهای مختلف برگزار می‌شود، و تئاتر برلین می‌شود. به عنوان ویترینی برای تئاتر آلمانی زبان، این جشنواره هر ساله برای طرفداران تئاتر از سراسر جهان آلمانی زبان جمع می شود.علاوه بر این، از پروژه های سراسری انجمن آلمان برای تئاتر عروسکی و هنر عروسکی و فدراسیون تئاترهای آماتور آلمان نیز حمایت مالی می شود.

۱-جایزه تئاتر فدرال

علاوه بر این، کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان (BKM)  در سال ۲۰۱۵ یک جایزه تئاتر را معرفی کرد که هر دو سال یکبار اهدا می شود و از طریق این جایزه به ویژه به کارهای تئاترهای کوچک و متوسط که کارهای هنری ضروری را در خارج از کلان شهرها انجام می دهند و اغلب توسط صفحات فیلم مورد توجه قرار نمی گیرند، ارج می نهد. پول جایزه مجدداً در پروژه های جدید سرمایه گذاری می شود و بنابراین به گسترش هنر تئاتر در سراسر کشور آلمان کمک می کند.

۲-تقویت صحنه تئاتر مستقل

از طریق صندوق هنرهای نمایشی، دولت فدرال از پروژه های مستقل تئاتر در سراسر آلمان حمایت می کند. به توصیه هیئت داوران، پروژه‌های تجربی، بین رشته‌ای و شبکه‌سازی و همچنین پروژه‌های نمونه با هم تامین مالی می‌شوند. علاوه بر این، صندوق به طور مداوم انگیزه ای برای توسعه ژانرهای مختلف تئاتر و صحنه های اجرا فراهم می کند.

از سال ۲۰۱۶، دولت فدرال از اتحاد خانه‌های تولید بین‌المللی حمایت می‌کند تا مهارت‌ها و تجربیات آنها را به‌عنوان بازیگران مهم فرهنگی و اجتماعی-سیاسی در تئاتر مستقل جمع کند و آنها را در تبادل متنوع بین هنرمندان ملی و بین‌المللی و نیز قرار دهد. از طریق انجمن فدرال هنرهای نمایشی مستقل، کمیساریای فرهنگ و رسانه آلمان شبکه های بیشتری را به عنوان بخشی از برنامه تأمین مالی «ارتقای ارتباطات» ترویج می کند. علاوه بر بودجه ایالت‌ها و شهرداری‌ها، تبادل فرامنطقه‌ای امکان پذیر می شود و در نتیجه توسعه هنری را به همراه دارد.

منبع: Kulturstaatsministerin

لینک گزارش:

https://www.kulturstaatsministerin.de/DE/kunst-und-kulturfoerderung/themenschwerpunkt_kunst-und-kulturfoerderung.html

بر اساس آخرین آمار، تعداد موارد پناهندگی به کلیسا در ایالتهای «هامبورگ»، «مکلنبورگ-فورپومرن»، «نیدرزاکسن» و «شلسویگ-هولشتاین» آلمان به طور چشمگیری افزایش داشته است. اغلب آنها کسانی مثل زنان همراه با کودک هستند که به طور خاص نیاز به پناه دارند.

 در سال جاری میلادی که سه هفته دیگر به پایان می‌رسد چهار ایالت هامبورگ، مکلنبورگ-فورپومرن، نیدرزاکسن و شلسویگ-هولشتاین در آلمان اعلام کردند که موارد پناهندگی به کلیسا در آنها نسبت به سال قبل افزایش چشمگیری داشته است. این خبر را خبرگزاری آلمان بر اساس آمار کلیساهای این ایالت ‌ها اعلام کرده است.

در ایالت هامبورگ بر اساس آمار کلیسای شمال، تا پایان ماه نوامبر ۴۴ نفر به کلیسا پناهنده شده‌ اند در حالی که این تعداد سال گذشته ۲۵ نفر بود. در سال ۲۰۲۱، ۲۱ نفر و در سال ۲۰۲۰ نیز تنها چهار نفر در هامبورگ به کلیسا پناهنده شدند. اسقف‌نشین کلیسای کاتولیک در سال جاری ۱۳ پرونده و در سال گذشته ۱۹ پرونده را در این ایالت شمارش کرده است. در این گزارش ‌ها اعلام نشده که این پرونده‌ ها مربوط به چند نفر هستند.

در ایالت مکلنبورگ-فورپومرن در سال جاری ۲۵ نفر به کلیسا پناهنده شده ‌اند. به گزارش کلیسای شمال، بالاترین تعداد پناهنده به کلیسا در این ایالت در شمال شرق آلمان سال ۲۰۱۸  ثبت شد که ۵۱ نفر بود. در سال گذشته ۱۰ نفر، سال ۲۰۲۱ نیز ۲۱ نفر و سال ۲۰۲۰ هفت نفر در این ایالت به کلیسا پناهنده شدند. به گزارش اسقف‌نشین هامبورگ، تعداد کسانی که به کلیسای کاتولیک در این ایالت پناهنده شده ‌اند، بسیار کم و تنها محدود به یک پرونده در سال جاری و سال گذشته بوده است. البته مشخص نیست این پرونده مربوط به یک شخص یا یک خانواده بوده است.

به گزاش کلیسای ایالتی پروتستان در شهر هانوفر، کلیسای شمال در ایالت نیدرزاکسن، تا اول دسامبر ۷۰ پرونده پناهندگی به کلیسا برای مجموعا ۸۸ نفر را ثبت کرده است.

این تعداد سال گذشته ۳۱ پرونده برای ۴۳ نفر و در سال ۲۰۲۱، ۱۷ پرونده برای ۲۴ نفر و در ۲۰۲۰ نیز ۱۶ پرونده برای ۲۱ نفر بوده است. این ارقام شامل کسانی است که به هردو کلیسای کاتولیک و پروتستان در ایالت نیدرزاکسن پناهنده شده‌اند.

در ایالت شلسویگ-هولشتاین تا پایان ماه نوامبر امسال ۵۰ نفر به کلیسا پناهنده شده‌اند. سال گذشته این رقم ۳۷ نفر، سال ۲۰۲۱، ۹ نفر و سال ۲۰۲۰ نیز ۴ نفر بوده است. اسقف‌نشین کلیسای شمال در سال ۲۰۲۲ هفت پرونده و در سال ۲۰۲۱ سه پرونده پناهندگی در این ایالت داشته است. بیشترین تعداد بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ متعلق به سال ۲۰۱۷ با ۳۵ پرونده پناهندگی است که مشخص نیست شامل چند نفر می شدند.

سابقه پناهندگی به کلیسا در آلمان

کلیساها در آلمان سالهاست که به پناهجویانی که در شرایطی سخت و خاص قرار دارند به منظور جلوگیری از اخراج آنها پناه می‌دهند. اکثر این موارد شامل افرادی مانند زنان تنها همراه با کودکانشان است که نیاز مبرم به پناهگاه دارند.

از سال‌ها پیش کلیساها موظف شده ‌اند که برای هر مورد پناهندگی یک پرونده دارای به اصطلاح «شرایط اضطراری خارج از تحمل» در اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان (بامف)  ایجاد کنند. در صورتی که این اداره، چنین شرایطی را تایید نکند، این پناهجویان ظرف سه روز باید کلیسا را ترک کنند.

یک سخنگوی اداره مهاجرت و پناهندگی به خبرگزاری آلمان اعلام کرد بنا بر تخمین این اداره، اغلب پرونده‌های پناهندگی به کلیسا مشمول «شرایط اضطراری خارج از تحمل» نمی‌شوند.

افزایش ۶۰ درصدی تعداد پناهجویان در آلمان

بنا بر آخرین آمار، تعداد کسانی که در آلمان تقاضای پناهندگی کرده‌اند افزایش داشته است. در ۱۱ ماهه اول سال جاری میلادی بیش از ۳۰۰ هزار نفر در این کشور تقاضای پناهندگی کرده‌ اند که به طور محسوسی از مدت مشابه سال پیش بیشتر است. ۲۱ هزار مورد از این تقاضاهای پناهندگی مربوط به کودکانی است که در آلمان متولد شده‌ و کمتر از یک سال دارند.

بیشترین تعداد پناهجویان سال جاری با رقم ۹۵ هزار نفر از کشور سوریه هستند. پس از آن ترکیه با بیش از ۵۵ هزار پناهجو و افغانستان با ۴۸ هزار مورد پناهجو در آلمان ثبت شده‌ اند.

اتباع کشور عراق با ۱۰ هزار مورد و ایران با ۹ هزار مورد در جایگاه چهارم و پنجم تقاضای پناهندگی در آلمان در سال جاری قرار داشته‌اند.

لینک گزارش:

https://www.spiegel.de/panorama/gefluechtete-steigende-zahlen-bei-kirchenasyl-in-vier-bundeslaendern-a-ebc42906-e507-420e-89bb-48832a35c7af

پیش‌نویس برنامه جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان به دلیل تأکید بر ضرورت پیروی از ارزش‌های آلمانی، بیگانگی شریعت اسلامی و آلمان و همچنین لزوم به رسمیت شناختن اسرائیل با انتقاد گسترده مسلمانان این کشور مواجه شده است. در برنامه جدید این حزب آمده است تنها مسلمانانی به آلمان تعلق دارند که ارزش‌های این کشور را جدی بگیرند و بنابر این شریعت اسلام دیگر به آلمان تعلقی ندارد.

 حزب راست میانه دموکرات مسیحی آلمان (CDU) روز سه شنبه پیش نویس برنامه جدید حزب خود که شامل مفاد بحث برانگیز درباره مسلمانان و مهاجران بود، ارائه کرد که انتقادات شدیدی را به دنبال داشت.

رهبری حزب دموکرات مسیحی در  پیش‌نویس برنامه جدید ۷۱ صفحه ای تأکید کرده‌اند: این حزب می‌خواهد به برنامه «فرهنگ پیشرو آلمان» بازگردد که به معنای  پشتیبانی از تسلط فرهنگ آلمان بر تمام ساکنان آلمان از جمله مهاجران است. رسانه‌ها این تصمیم را کودتا علیه تصمیم‌های آنگلا مرکل، صدر اعظم سابق آلمان توصیف کردند که پیش از این رهبر حزب بود. رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی و کارستن لینمن، دبیر کل آن، پس از آخرین نشست عمومی در مقر حزب، بر سر پیش‌نویس برنامه جدید به توافق رسیدند که محتوای اصول اساسی را مشخص می‌کند. برنامه‌ای که به نظر می‌رسد یک گسست عمدی از دوران مرکل است.

در این برنامه تصریح شده است: فرهنگ غالب باید «بدون قید و شرط» به رسمیت شناخته شود. همچنین  بر «آگاهی مشترک از وطن و تعلق» تأکید شده و آمده است که «بدون درک سنت‌ها و آداب و رسوم خود» و «فرهنگ، زبان آلمانی، تاریخ  خود و مسئولیت ناشی از آن» نمی‌توان موفق شد. در پیش‌نویس برنامه جدید برجسته‌ترین نکات ذکر شده عبارت است از  افتخار به آلمان و طرفداری از میهن‌پرستی و در عین‌ حال ما شعارهای پیشین حزب مبنی بر تعلق اسلام به آلمان، کنار گذاشته می‌شود.

در برنامه جدید آمده است: «مسلمانانی که ارزش‌های ما را می‌پذیرند، متعلق به آلمان هستند» در متن این برنامه همچنین آمده بود که «شریعت بخشی از آلمان نیست» که به گفته بیلد و سایر رسانه‌های آلمانی، محدودیتی آشکار علیه مسلمانان است.

«روپرشت پولنتس»، قانونگذار محافظه کار سابق، به شدت از مانیفست جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان CDU انتقاد کرده و گفته است که تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی متعلق به آلمان است یا نه به عهده سیاستمداران نیست. هر کسی که پاسپورت آلمانی دارد متعلق به آلمان است. او تأکید کرد که قانون اساسی آلمان حقوق و مسئولیت های اساسی را تعریف می کند. همه ادیانی که در آلمان هستند متعلق به آلمان است. او تاکید کرد: «دولت سکولار همزیستی با ادیان و ارزش‌های مختلف را تضمین می‌کند».اتحادیه‌های اسلامی در آلمان از بندهای مربوط به مسلمانان که در پیش‌نویس برنامه جدید حزب دموکرات مسیحی گنجانده‌ شده بود، انتقاد کردند.

«ایمن مازیک»، رئیس شورای مرکزی مسلمانان آلمان گفت که حزب دموکرات مسیحی آلمان  ایده ها و روایت های حزب راست افراطی AfD را منعکس می کند. او هشدار داد که این استراتژی رای بیشتری برای CDU  به ارمغان نمی آورد و برعکس، حزب راست افراطی را بیشتر تقویت می کند. او به رسانه های محلی گفت: تجربه ثابت کرده که رأی‌دهندگان در نهایت به چیزی رأی می‌دهند که معتبر است.

گروه مسلمان ترکی IGMG هم نسبت به پیش نویس برنامه جدید حزب ابراز نگرانی کرد و گفت که این کلیشه های منفی در مورد مسلمانان را تقویت خواهد کرد.«علی مته»، دبیرکل این گروه در بیانیه‌ای گفت: حزب دموکرات مسیحی آلمانCDU  ادعا می‌کند که می‌خواهد وحدت اجتماعی را تقویت کند، اما خود با دامن زدن به تعصب‌ها و ترس‌ها علیه مسلمانان آن را تضعیف می‌کند. او از رهبران حزب خواست تا پیش نویس را بررسی کنند و تغییرات اساسی در بندهای مربوط به مسلمانان و مهاجران ایجاد کنند.

«رهان کاسیجی»، رئیس انجمن اسلامی آلمان نیز در بیانیه‌ای  از این بندها انتقاد کرد و گفت: این‌گونه بحث‌ها منتفی است و منجر به آشفتگی می‌شود و معتقد است چنین اظهاراتی، همراهی مسلمانان را با آلمان دشوار می‌کند.

حزب دموکرات مسیحی آلمان که در حال حاضر اپوزیسیون اصلی کشور است، در نظر دارد در هفته‌های آتی مذاکراتی را انجام دهد و برنامه اساسی را در کنفرانس حزبی خود در ماه می ۲۰۲۴ نهایی کند.

به نظر می‌رسد موضوعات دو ماه اخیر در ارتباط با درگیری‌های خاورمیانه می‌تواند در چرخش رویکرد حزب آلمانی نسبت به مسلمانان دخیل باشد چنانکه این حزب از حامیان سرسخت اسراییل به شمار می‌رود و پیش از این هم در آلمان از سوی برخی احزاب موضوع به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی به عنوان شرط دادن تابعبت به افراد مطرح شده بود.پیش‌نویس برنامه جدید برنامه حزب دموکرات مسیحی همچنین به دنبال حمایت از اسرائیل در پوشش قانونی است چرا که تأکید دارد: جنگ علیه افراط‌گرایی کسانی را هدف قرار می‌دهد که نفرت و خشونت را برمی‌انگیزند و به دنبال ایجاد یک نظام اسلامی هستند. پیش‌نویس برنامه همچنین بیان می‌کند: حزب متعهد به «فرهنگ هدایت‌کننده» برای همه شهروندان در آلمان است که شامل احترام به کرامت  انسانی، حقوق اساسی، حقوق بشر، حاکمیت قانون، احترام و مدارا و همچنین به رسمیت شناختن حق موجودیت اسرائیل است.رسانه های آلمان در باره این برنامه حزب دموکرات مسیحی اعلام کردند در پیش نویس برنامه جدید حزب دموکرات مسیحی تغییرات گسترده ای در زمینه سیاست مهاجرت و پناهندگی در نظر گرفته شده است و به رسمیت شناختن فرهنگ راهبردی آلمانی، انرژی اتمی و اصلاح قوانین کار و بازنشستگی در این برنامه جایگاه ویژه ای دارند.

آلمان با بیش از ۸۴ میلیون نفر جمعیت، دومین جمعیت مسلمان در غرب اروپا پس از فرانسه است. از میان نزدیک به ۶ میلیون مسلمان این کشور، ۳ میلیون نفر ترک تبار هستند.

لینک گزارش:

https://www.aa.com.tr/en/europe/germany-s-cdu-party-draws-criticism-for-mimicking-far-right-rhetoric/3080854

بدنبال گسترش اعتراضات و درخواست‌ بایکوت فزاینده محصولات و شرکت های مرتبط با اسرائیل توسط جنبش بایکوت،  پوما تصمیم گرفته است تا حمایت مالی خود از اتحادیه فوتبال اسرائیل را پایان دهد. برند اسپانیایی زارا نیز پس از واکنش های جهانی به تبلیغات ضد فلسطینی اخیر خود عذرخواهی و تبلیغات مذکور را حذف کرد.

سخنگوی شرکت برند ورزشی پوما اعلام کرد در سال ۲۰۲۴ حمایت مالی از تیم ملی فوتبال اسرائیل را متوقف خواهد کرد. سخنگوی این شرکت پوشاک ورزشی آلمان روز سه شنبه مدعی شد که این اقدام از سال گذشته برنامه ریزی شده بود و به درخواست های بایکوت مصرف کنندگان علیه اسرائیل در بحبوحه جنگ غزه ارتباطی ندارد. پوما مدت‌هاست که با درخواست‌های تحریم به خاطر اتحاد برند خود با اتحادیه فوتبال اسرائیل (IFA) مواجه بوده است، اما این تماس‌ها در طول تهاجم دو ماهه اسرائیل به غزه که منجر به کشته شدن بیش از ۱۸۰۰۰ فلسطینی شده است، تشدید شده است. سخنگوی پوما در بیانیه ای که به خبرگزاری رویترز ارسال شد، گفت که قراردادهای این شرکت با چندین فدراسیون از جمله صربستان و اسرائیل در سال ۲۰۲۴ به پایان می رسد و تمدید نخواهد شد. سخنگوی پوما گفت که پوما به زودی قراردادهایی را با چندین تیم ملی جدید به عنوان بخشی از استراتژی «کمتر-بزرگتر-بهتر» اعلام خواهد کرد. فایننشال تایمز اولین بار این خبر را منتشر و گزارش داد، در این یادداشت داخلی این شرکت آمده است که پوما به ارزیابی همه شراکت های موجود و همچنین سایر فرصت های آینده برای اطمینان از داشتن فهرست قوی از تیم های ملی ادامه خواهد داد. پوما برای اولین بار قرارداد خود را با فوتبال اسرائیلIFA  برای ارائه کیت به بازیکنان در سال ۲۰۱۸ امضا کرد. از آن زمان، این شرکت با درخواست‌های تحریم از سوی فعالان مواجه شده است که می‌گویند فدراسیون فوتبال اسرائیل همچنین شامل تیم‌هایی است که در شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری اشغالی مستقر هستند، که طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی هستند. شرکت‌های جهانی حامی اسرائیل قبل و در طول جنگ غزه با درخواست‌های بایکوت فزاینده توسط جنبش بایکوت، واگذاری، تحریم‌ها (BDS) به رهبری فلسطین مواجه شده‌اند.

شرکت اسپانیایی تولید مد و لباس «زارا» نیز از کمپینی که برای ژاکت‌های جدید تولیدی خود به راه انداخته بود و گروهی از مردم تصاویر این کمپین را یادآور رویدادهای جنگ غزه دانسته بودند، پوزش خواست و آن را جمع کرد. شرکت «زارا» در بیانیه خود  نوشت که از این کار پشیمان است و در این زمینه، سوءتفاهم رخ داده است.به ادعای زارا، این کمپین مد در ماه ژوئیه آغاز و فیلمبرداری آن در ماه سپتامبر یعنی یک ماه قبل از اعلان جنگ اسرائیل علیه غزه انجام شده است. در کمپین یادشده مجسمه‌های شکسته شده، تخته گچ شکسته و عروسکی پیچیده شده در پارچه سفید دیده می‌شود که تداعی‌گر ویرانی و اجساد قربانیان فلسطینی جنگ غزه است.

تصاویر تبلیغاتی جدید این برند به دلیل استفاده از اجساد پیچیده شده در کیسه‌ای سفید که یادآور کفن‌ها و لباس‌های دفن سنتی مسلمانان است، برای مردم بسیار ناراحت‌کننده بود و با انتقادات شدیدی همراه شد. در گوشه‌هایی از این تبلیغ تابوت، سنگ، قلوه سنگ و یک برش مقوایی شبیه نقشه نوار غزه هم به چشم می‌خورد. هرچند برخی می‌گویند این اقدام صرفاً برای جلب توجه و به منظور افزایش فروش و کاسبی بوده است، اما بهره‌برداری از خون مردم غزه این بار برای آنها گران تمام شده است!

با وجود پایین کشیدن این کمپین و ابراز تأسف این برند مد، برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی گفتند که زارا را تحریم خواهند کرد و برخی آن را اقدامی صهونیستی نامیدند. زارا این کمپین تبلیغاتی را از وب‌سایت و صفحات اصلی اپلیکیشن خود حذف کرده است.گزارش‌ها حاکی از آن است که حامیان فلسطینی ده‌ها هزار کامنت انتقادی در مورد تبلیغات در حساب اینستاگرام زارا نوشته‌اند. هشتگ «#BoycottZara» در پیام‌رسان X (توییتر سابق) ترند شد. زارا سال گذشته پس از اینکه رئیس شعبه محلی این خرده‌فروش در اسرائیل میزبان یک رویداد کمپین برای یک سیاستمدار ملی‌گرا بود، مورد انتقاد برخی از فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها قرار گرفت. روز دوشنبه، گروهی از معترضان طرفدار فلسطین در مقابل یک فروشگاه زارا در تونس پایتخت تونس تجمع کرده و در حالی که پرچم فلسطین را در دست داشتند شعار می‌دادند. بر روی یکی از ویترین‌های فروشگاه زارا رنگ قرمز پاشیده شده بود. در بریتانیا، اداره استانداردهای تبلیغاتی (ASA) اعلام کرد که ۱۱۰ شکایت در مورد کمپین تبلیغاتی زارا دریافت کرده است که می‌گویند این تصاویر به جنگ غزه اشاره دارد و برای آنها توهین‌آمیز است. ASA در بیانیه‌ای گفت: از آنجایی که زارا اکنون این تبلیغ را حذف کرده است، ما هیچ اقدام دیگری انجام نخواهیم داد.

پیش از این نیز برندهای دولچه و گابانا در سال ۲۰۱۸ پس از کمپینی که نشان می‌داد مدل‌هایی در تلاش برای خوردن غذاهای معمولی ایتالیایی با چوب غذاخوری هستند – که توسط سلبریتی‌های محلی و رسانه‌های اجتماعی به عنوان نژادپرستانه شناخته می‌شد، از سایت‌های تجارت الکترونیک در چین حذف شد.

لینک گزارش:

https://www.aljazeera.com/news/2023/12/12/puma-to-end-sponsorship-of-israels-national-football-team-in-2024

https://www.reuters.com/business/retail-consumer/zara-pulls-advert-website-front-page-after-gaza-boycott-calls-2023-12-11/

وزارت کشور آلمان روز پنجشنبه اعلام کرد که به تدریج پذیرش امامان ترک را متوقف خواهد کرد و در مقابل امامان جدیدی را در آلمان آموزش خواهد داد تا به این ترتیب زمینه ادغام بیشتر مسلمانان در جامعه این کشور فراهم  شود.

آلمان و ترکیه توافق کردند که به تدریج به اعزام ائمه جماعت دولتی ترکیه به آلمان پایان دهند و به جای آن امامان را در آلمان آموزش ببینند تا به جامعه بزرگ مهاجران ترک این کشور خدمت کنند. مقامات آلمانی سال هاست که به دنبال افزایش تعداد امامان تحصیل کرده در داخل بوده اند تا از نفوذ کشورهای خارجی بر جوامع مسلمان خود بکاهند. به عنوان بخشی از طرح مشترک آموزشی آلمان و ترکیه، از سال آینده سالانه ۱۰۰ امام در آلمان آموزش می بینند، در حالی که تعداد امامان منصوب از ترکیه به تدریج به همین تعداد کاهش می یابد..گروه DITIB بزرگترین انجمن اسلامی آلمان است و حدود۹۰۰ مسجد را در سراسر این کشور مدیریت می‌کند. «نانسی فایزر» وزیر کشور آلمان در بیانیه ای گفت: ما به روحانیونی نیاز داریم که به زبان ما صحبت کنند، کشور ما را بشناسند و از ارزش های ما دفاع کنند. وی افزود: «این یک نقطه عطف مهم برای ادغام و مشارکت جوامع مسلمان در آلمان است. دو ماه قبل نخستین گروه از امامان جماعت شامل ۲۶ نفر مدرک فارغ‌التحصیلی خود را از کالج اسلامی اوزنابروک آلمان دریافت کردند. آنها به مدت دو سال در این کالج آموزش دیدند. «کریستیان وولف»، رئیس‌جمهور سابق آلمان که ریاست هیئت امنای دانشگاه اسلامی را برعهده دارد،گفت: برای اولین بار، ائمه جماعات در آلمان به زبان آلمانی آموزش دیدند، چیزی که قبلاً هرگز اتفاق نیفتاده بود. وولف مدعی شد که تأسیس این دانشگاه از برابری حقوقی مسلمانان ساکن آلمان با پیروان سایر ادیان حکایت دارد.

وی در عین حال تأکید کرد که بسیاری از مسلمانان و به ویژه نسل جوان مسلمان ساکن آلمان خواستار آن بودند که امامان در آلمان به زبان آلمانی تعلیم و آموزش ببینند.آلمان حدود ۵.۵ میلیون مسلمان دارد که معادل حدود ۶.۶ درصد جمعیت این کشور است. در آلمان ۲۵۰۰ مسجد فعال هستند.

لینک گزارش:

https://www.reuters.com/world/turkey-will-no-longer-send-imams-german-mosques-german-ministry-2023-12-14

«گونتر ویلهلم گراس» ، داستان نویس، شاعر و نمایشنامه نویس آلمانی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین نمایندگان ادبیات داستانی و نمایشی مدرن جهان و همچنین تصویرگر، گرافیست، مجسمه‌ساز و برنده ۱۹۹ جایزه  آلمانی بود.

«گونتر ویلهلم گراس» در ۱۶ اکتبر ۱۹۲۷ در دانتسیگ از پدر و مادری آلمانی-لهستانی متولد و در یک خانواده بازرگان و کاتولیک بزرگ شد و در کودکی به عنوان پسر محراب خدمت می کرد. در نوجوانی به ارتش فراخوانده شد و از اواخر سال ۱۹۴۴ در Waffen-SS خدمت کرد. او در پایان جنگ در ماه مه ۱۹۴۵ به عنوان اسیر جنگی توسط نیروهای ایالات متحده اسیر شد. گراس در خاطراتش می‌نویسد که در جنگ جهانی دوم زخمی شد و به یکی از بیمارستانهای نظامی آلمان انتقال یافت. در‌‌ همان زمان به اسارت ارتش آمریکا درآمد و تا پایان جنگ جهانی دوم در اسارت ارتش آمریکا باقی ماند. او در آن زمان تنها ۱۷ سال داشت و به گفتۀ خودش در کتاب «پوست کندن پیاز»، در زمان جنگ، حتی یک گلوله هم شلیک نکرده است. در این باره نوشته است: «واقعیت این است که در آن چند روزی که من درخط مقدم جبهه بودم (اگر بتوان آن را خط مقدم نامید چون بیشتر عقب نشینی بود) هرگز با اسلحه شلیک نکردم و این چیزی نیست که بخواهم به خاطر آن متهم شوم. نویسندگانی هستند که فکر می‌کنند باید اتوبیوگرافیشان را در ۳۰ سالگی بنویسند اما من در هشناد سالگی نوشته‌ام.

او در آوریل ۱۹۴۶ آزاد شد. گراس پس از آزادی از زندان متفقین به کشاورزی پرداخت و سپس به عنوان کارگر در یک مرکز تولید پتاسیم مشغول به کار شد. او  به عنوان سنگ تراش و مجسمه ساز آموزش دید و در سال ۱۹۴۸ تحصیل در رشته گرافیک و مجسمه سازی را در آکادمی هنر در دوسلدورف آغاز کرد. پس از اتمام تحصیلات، در سال ۱۹۵۳ در برلین دانشجوی هنرهای تجسمی نزد کارل هارتانگ مجسمه ساز شد. پس از آن اولین نمایشگاه مجسمه ها و گرافیک او برگزار شد. در سال ۱۹۵۴ با آنا شوارتس ازدواج کرد که در سال ۱۹۷۸ به طلاق منجر شد. او و شوارتس صاحب چهار فرزند شدند: فرانتس (متولد ۱۹۵۷)، رائول (۱۹۵۷)، لورا (۱۹۶۱) و برونو (۱۹۶۵). گراس اولین بار در سال ۱۹۵۷ به عنوان نویسنده فعال شد و نوشتن را در دهه ۱۹۵۰ آغاز کرد. انتشار رمان «طبل حلبی» در سال ۱۹۵۹ شهرتی جهانی برای گونتر گراس به ارمغان آورد. رمانی که به عنوان یک شاهکار ادبی تلقی شد و او را در راس ادبیات پس از جنگ آلمان قرار داد. «طبل حلبی»، روایتی سوررئال و طنزآمیز از تاریخ معاصر آلمان و ظهور فاشیسم بود. رمان به شیوه اول شخص از دید پسرکی به نام اسکار روایت می‌شود که رشدی غیرطبیعی دارد و در‌‌ همان سن کودکی و کوتوله باقی مانده است. اسکار از نظر فکری رشد می‌کند در حالیکه اطرافیانش او را کودک می‌پندارند. او که شاهد روی کار آمدن هیتلر بوده، در تمام مدت به نشانه اعتراض بر طبل حلبی کوچکش می‌کوبد. با اینکه درونمایه اصلی «طبل حلبی» سیاسی است اما رویکرد اسطوره‌ای، تمثیلی و شاعرانه گراس و چند صدایی بودن رمان، جایگاهی فرا‌تر از یک رمان سیاسی محض به آن داده است.

«طبل حلبی» همچنین از طرف گروه‌های مذهبی و برخی اخلاق گرایان جامعه آلمان به خاطر داشتن درونمایه «کفرآمیز» و جنبه‌های «پورنوگرافیک»، مورد انتقاد قرار گرفت.

رمان بعدی گراس که با عنوان «موش و گربه» در سال ۱۹۶۱ منتشر شد و دومین رمان از مجموعه سه‌گانه دانتسیگ او به شمار می‌رود، در زمان جنگ جهانی دوم و حکومت نازی‌ها بر آلمان اتفاق می‌افتد و شرح زندگی جوانی خجالتی و دست و پا چلفتی به نام یواخیم مالکه است که از دید فردی به نام پیلنتس که خود را دوست مالکه می‌داند روایت می‌شود.

رمان مشهور سوم دیگر این مجموعه گراس، «سال‌های سگی» نام دارد که در سال ۱۹۶۳ منتشر شد و همانند «طبل حلبی»، روایتی غیرمتعارف از زندگی جوان هنرمند و نابغه‌ای به نام ادوارد امسل است. این کتاب ها مجموعاً تریلوژی دانتسیگ او  یعنی طبل حلبی، موش و گربه و سال‌های سگی نامیده می شوند و بر ظهور نازیسم و تأثیر جنگ جهانی دوم بر دانتسیگ (اکنون گدانسک، لهستان) تمرکز دارند. شهری که مکان اصلی رویدادهای تریلوژی محسوب می‌شود و عنصر پیوند دهنده این سه رمان بزرگ است. این شهر پس از جنگ جهانی اول از آلمان جدا شده بود و به عنوان شهر آزاد دانتسیگ (Freie Stadt Danzig) تعیین شد. «فولکر اشلندورف»، کارگردان سینمای نوین آلمان، فیلمی بر اساس رمان طبل حلبی ساخت که برنده نخل طلای طلای جشنواره فیلم کن سال ۱۹۷۹ و جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد.

در سال ۱۹۹۹، آکادمی سوئد جایزه نوبل ادبیات را به گراس به خاطر دستاوردهای ادبی‌اش اعطا کرد و او را به عنوان نویسنده‌ای ستود که «افسانه‌های سیاه و پر شور چهره فراموش‌شده تاریخ را به تصویر می‌کشد». هنگامی که گراس در سال ۱۹۹۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد، کمیته نوبل بیان کرد که انتشار طبل حلبی باعث شد که ادبیات آلمان پس از دهه‌ها نابودی زبانی و اخلاقی، شروعی تازه به خود گرفت. آکادمی نوبل هنگام اعطای این جایزه به گراس، از نقش مهم او در مرور تاریخ معاصر آلمان و و یادآوری قربانیان و بازندگان فراموش شدۀ آن تقدیر کرد و «طبل حلبی» را یک اثر ادبی ماندگار قرن بیستم خواند.

از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۳ گراس عضو SPD بود. از طریق فعالیت های سیاسی، آثار ادبی او به طور فزاینده ای در بین مردم محبوب شد. در سال ۱۹۸۳، گراس و دیگر نویسندگان، هنرمندان و دانشمندان «مانیفست هایلبرون» را امضا کردند که از مردم خواسته بود به دلیل استقرار موشک های پرشینگ-۲ از خدمت سربازی خودداری کنند.

 سه سال بعد، در سال ۱۹۸۶، کتاب Die Rattin منتشر شد که چند سال بعد از آن فیلم نیز ساخته شد. در سال ۱۹۸۷، گراس دوباره وارد زندگی سیاسی شد و در کمپین حزب SPD  برای انتخابات ایالتی در شلزویگ-هولشتاین شرکت کرد. رمان «پیش‌گویی‌های عذاب» او نیز که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد آشتی شرق و غرب را توصیف کرد. یک سال بعد، گراس به دلیل تغییر در قانون پناهندگی که توسط آرای سوسیال دموکرات ها حمایت شد، از SPD استعفا داد.

در رمان های دیگری مانند “یک میدان وسیع» (۱۹۹۵)، او بارها مشکل تاریخ آلمان را بین ساخت دیوار و اتحاد مجدد مطرح کرد..

در اثر قرن من  (Mein Jahrhundert)، ۱۹۹۹ گراس بسیاری از رویدادهای تاریخی وحشیانه قرن بیستم را پوشش داد، که در قطعات کوتاه چند صفحه در سال منتقل می شد و موزاییکی از بیان را تشکیل می داد.

در سال ۲۰۰۲، گراس با (Im Krebsgang) به خط مقدم ادبیات جهان بازگشت. این رمان که یکی از شخصیت های اصلی آن برای اولین بار در گربه و موش ظاهر شد، موفق ترین اثر گراس در چند دهه اخیر بود. این اثر به وقایع یک کشتی پناهجویان پر از هزاران آلمانی می پردازد که توسط یک زیردریایی روسیه شوروی غرق شد و بیشتر سرنشینان آن کشته شدند. این اثر یکی از تعدادی از آثار از اواخر قرن ۲۰ وی بود که قربانی شدن آلمانی ها در جنگ جهانی دوم را بررسی کرده است. گراس، جوایز ادبی بی‌شماری از جمله جایزه «گئورگ بوشنر» در سال ۱۹۶۵، جایزه‌ «توماس مان» در سال۱۹۹۶ و جایزه‌ «پرنس آستوریاس» در سال ۱۹۹۹ را به دست آورد. او در سال ۱۹۸۳ به عنوان رئیس آکادمی هنرهای برلین برگزیده شد.

گراس در سال ۲۰۰۶، جلد اول یک سه گانه از خاطرات زندگی نامه خود با عنوان «پوست کندن پیاز» (Beim Häuten der Zwiebel) را منتشر کرد که به دوران کودکی، سال های جنگ، تلاش های اولیه او به عنوان یک مجسمه ساز و شاعر و در نهایت موفقیت ادبی او با انتشار طبل حلبی می پردازد. در یک مصاحبه قبل از انتشار این اثر ،گراس برای اولین بار فاش کرد که او یکی از اعضای Waffen-SS بوده است و نه تنها به عنوان یک فلاخلفر (دستیار ضد هوایی)، همانطور که مدتها ادعا کرده بود، خدمت کرده است. وی در پاسخ به سوالی درباره تصمیمش برای اعتراف عمومی گفت: این برای من سنگین بود، سکوت من در تمام این سال‌ها یکی از دلایلی است که کتاب را نوشتم و بالاخره باید منتشر می‌شد.

اعتراف گراس در رمان اتوبیوگرافیک «پوست کندن پیاز» در سال ۲۰۰۶ مبنی بر عضویت او در «یگان ویژه جوانان هیتلری» در نیروی «اس اس»، اعتبار و شهرت ادبی او را خدشه دار کرد. در واقع گراس این راز بزرگ را ۶۰ سال پنهان کرده و از آن سخن نگفته بود. رسانه‌ها و افکار عمومی آلمان او را به دو رویی و ریاکاری متهم کرده و از او پرسیدند که چرا تا این تاریخ از ارتباط خود با رژیم هیتلر حرف نزد و این همه سال آن را مخفی نگاه داشت در حالی که به عنوان یک نویسنده چپ و ضد نازیسم، همیشه از آلمانی‌ها انتقاد می‌کرد و به آن‌ها می‌گفت که وظیفه اخلاقیشان حکم می‌کند که با صراحت از گذشته خود حرف بزنند. او جلد دوم از  این سه گانه با نام Die Box را در سال ۲۰۰۸ و سومی، Grimms Wörter (کلمات گریم)، را در سال ۲۰۱۰ منتشر کرد.

روزنامه ولت‌آم زونتاگ آلمان، کار او را یک خودکشی اخلاقی خواند و «رولف هوخوث» نمایشنامه نویس آلمانی در انتقاد از گراس نوشت: یادآوری این موضوع که آقای گراس «رونالد ریگان» و «هلموت کوهل» صدراعظم آلمان را به خاطر بازدید از گورستان محل دفن سربازان اس اس در بیبرگ، در حالی که خودش جزو نیروهای اس اس بود، مشمئز کننده خواند.

اعتراض گراس به «سیاست‌های جنگ‌ طلبانه» دولت اسرائیل علیه ایران در سال ۲۰۱۲ که در قالب یک شعر بیان شد، بار دیگر نام گراس را در رسانه‌ها مطرح کرد. گراس در ۴ آوریل ۲۰۱۲ در اوج تنش‌های سیاسی ایران و غرب بر سر برنامه هسته‌ای ایران و احتمال حمله نظامی غرب و اسرائیل به ایران، شعری سرود با عنوان «آنچه باید گفته شود» که در روزنامه آلمانی «دویچه سایتونگ»، «نیویورک تایمز» و روزنامه ایتالیایی «رپبابلیکا» منتشر شد و جنجال فراوانی به پا کرد. او در این شعر، از فعالیت‌های هسته‌ای اعلام‌نشدۀ اسرائیل انتقاد کرد و آن را تهدیدی برای صلح جهانی خواند.

«امانوئل ناهشون»، سفیر وقت اسرائیل در برلین، شعر گراس را «تحریکات ضدیهودی که یک قرن قدمت دارند» خواند و گفت: «این سنت اروپاست که یهودیان را به جنایت متهم کنند.»

«دیتر گراومن»، مدیر مرکز یهودیان آلمان نیز شعر گراس را «جزوه نفرت» نامید و گفت: «یک نویسنده برجسته به‌هیچ‌ وجه یک کار‌شناس برجسته سیاسی نیست.»

«بنیامین نتانیاهو» نیز از اینکه گونتر گراس در شعر خود، ایران را با اسرائیل مقایسه کرد به شدت انتقاد کرد.

گراس علاوه بر شعر و رمان در عرصه تئا‌تر و نمایشنامه نویسی نیز مطرح بود و نمایشنامه‌های تک پرده‌ای او در زمره آثار نمایشی تئاتر ابزورد شمرده می‌شوند. نمایشنامه‌های سیل، فقط ده دقیقه تا بوفالو، آشپزهای بدجنس و «آقا، آقا»، از جمله نمایشنامه‌های گونتر گراس‌ هستند که در یک مجموعه و با مقدمه‌ای از «مارتین اسلین»، نظریه‌پرداز تئا‌تر ابسورد منتشر شده‌اند. گونتر گراس، در ایران، چهره کاملا شناخته شده‌ای است و بسیاری از رمان‌ها و نمایشنامه‌های او به وسیله مترجمان ایرانی به فارسی ترجمه شده‌اند. نخستین بار «کامران فانی»، با ترجمه و انتشار رمان موش و گربه در سال ۱۳۵۰، گونتر گراس را به خوانندگان ایرانی معرفی کرد.

رمان طبل حلبی نیز یک بار توسط «سروش حبیبی» و بار دیگر توسط «محمود صدریه» به فارسی برگردانده شده است.

«قرن من» با ترجمه «کامران جمالی»، سیل با ترجمه «جاهد جهانشاهی»، سیل با ترجمه «عباس شادروان» و نمایشنامه کوتاه «رفت و برگشت به تاخت» با ترجمه «علی اصغر حداد»، از جمله آثار دیگری از «گونتر گراس هستند که در ایران منتشر شده‌اند.

گونتر گراس روز ۱۳ آوریل ۲۰۱۵ (دوشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۴) در سن ۸۷ سالگی بر اثر عفونت در بیمارستان شهر لوبک در شمال آلمان درگذشت.

لینک گزارش:

https://en.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCnter_Grass

https://parsi.euronews.com/2015/04/13/deutschland-literature-gunter-grass-books

شماره ویژه «دین و درگیری» موضوع پیچیده ای از رویدادهای جاری را منعکس می کند و نقاط کانونی منطقه را از منظر بین رشته ای برجسته می کند. در حالی که مشارکت‌های کلیدی مروری بر تحقیق در مورد دین و درگیری را ترسیم می‌کنند، دیگران بر تغییرات فعلی در مواضع اخلاق صلح در بحث‌های جهان‌شناسی تمرکز می‌کنند. این شماره در چندین مقاله به سناریوهای درگیری در مناطق مختلف جهان می پردازد که اغلب پیش از موعد به عنوان «مذهبی» توصیف می شوند. برخی از مطالعات موردی به تأثیر مسیحیت بر درگیری‌های محلی، برخی دیگر به موقعیت‌های تعارض درون مذهبی و بین مذهبی، به عنوان مثال در زمینه‌های اسلامی یا تحت تأثیر دین بودا، مربوط می‌شوند. رویکردهای تطبیقی پیشینه تاریخی تعارض کنونی را روشن می کند.

دین و درگیری

ناشر: انتشارات انجیلی

  ویرایشگران: آندریاس هوزر، کارل-فریدریش اپل

 سال انتشار: ۲۰۲۳

تعداد صفحات: ۲۴۸

زبان: آلمانی

قیمت: ۲۳€

ISBN-13: ‎ ۹۷۸-۳-۳۷۴-۰۷۴۳۶-۵

لینک کتاب:

https://www.thalia.de/shop/home/artikeldetails/A1068608903