هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۵۳۴ – ۱۵ تیر ۱۴۰۰

براساس گزارش جدید دفتر حفاظت از قانون اساسی آلمان، همه افرادی که در سازمان‌های اسلامی در آلمان فعالیت کند، به عنوان یک “مسلمان افراطی” شناخته می‌شوند. این گزارش که متعلق به سال ۲۰۲۰ است، به تازگی در یک کنفرانس مطبوعاتی با حضور هورست زی‌هوفر، وزیر کشور و توماس هالدنوانگ، رئیس اداره حفاظت از قانون اساسی آلمان فدرال قرائت شده است.  براساس این گزارش، ده‌ها هزار مسلمان قانون مدار در سراسر آلمان به عنوان اعضای گروه‌های افراطی معرفی شده‌اند، بدون اینکه اقدام و یا اظهارنظر تندی انجام داده باشند. علاوه بر این، در گزارش جدید این اداره، سازمان‌های اسلامی که هر روز در حوزه ادغام و گفت‌وگوهای بین مذهبی فعالیت دارند، به عنوان تهدیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز آلمان اعلام شده‌اند. در این میان، مسئولان دفتر حفاظت از قانون اساسی حتی پاسخگو نیستند که چگونه ده‌ها هزار مسلمان توانسته‌اند برای دهه‌ها بر روی نظم و سیاست‌های آلمان تاثیر بگذارند و  به تشکیل یک نظام حکومتی اسلامی کمک کنند. جالب اینجاست که به ادعای کارشناسان دفتر حفاظت از قانون اساسی، حتی قدرتمندترین سرویس مخفی آلمان نیز نتوانسته است، در مقابل اقدامات مسلمانان، کاری انجام دهد. جالب است بدانید که مسئولان دفتر حفاظت از قانون اساسی آلمان تاکنون برای ادعاهای خود، هیچ مدرکی ارائه نکرده‌اند. همچنین به سازمان‌ها و انجمن‌های اسلامی امکان ارائه پاسخ و دفاع از خود داده نشده است. مسئولان دفتر حفاظت از قانون اساسی آلمان در این گزارش، اعضای مساجد را در کنار سلفی‌ها، ملی‌گرایان ترکیه و حامیان القاعده قرار داده‌اند و به عنوان خطری برای جامعه آلمان معرفی کرده‌اند. به عنوان مثال آن‌ها در بخشی از گزارش، “دولت اسلامی” و “مرکز اسلامی هامبورگ” را جریان‌های مختلف افراط‌گرایی سیاسی دانستند. این در حالی است که چنین ادعایی درباره مرکز اسلامی هامبورگ، عوام فریبی محض است. پوچ‌بودن تحلیل‌های اعضای دفتر حمایت از قانون اساسی به ویژه هنگامی روشن می شود که نحوه برخورد آنها با گروه‌های راست افراطی را ببنید: در گزارش مذکور در حالی که مسلمانان و سازمان‌های اسلامی در ده‌ها صفحه به عنوان خطری برای جامعه آلمان معرفی شده‌اند، فقط چند پاراگراف به راستگرایان افراطی اختصاص یافته است. این‌ها در حالی است که اعضای گرو ه‌های تروریستی مانند گروه اس، صلیب قرمز و … در سال‌های اخیر مشکلات زیادی برای جامعه آلمان ایجاد کردند.این گروه‌ها در حمله به مساجد نقش داشتند، تلاش کردند تا جنگ داخلی ایجاد کنند و سیستم سیاسی آلمان را از بین ببرند. با همه این‌ها، دفتر حفاظت از قانون اساسی تمایلی به کنترل این گروه‌ها ندارد. البته اعضای این دفتر به همان‌اندازه نسبت به وضعبت افسران افراطی پلیس نیز بی‌تفاوت هستند. به نظر می‌رسد آن‌ها تنها مسلمانان را به عنوان مشکل و خطری جدی تلقی می‌کنند و کاری با گروه‌های افراطی دیگر ندارند. سال گذشته، بیش از ۱۰۰ حمله به مساجد در آلمان صورت گرفت و هنور بسیاری از مجرمان دستگیر نشده‌اند. مسلمانان بارها در آلمان و سایر نقاط اروپا قربانی حملات گروه‌های افراطی بوده‌اند، اما بسیاری از سیاستمداران اروپایی مدعی‌اند که مسلمانان صلح و امنیت اروپا را بهم می‌ریزند!

لینک گزارش:

Debatte: Als „Islamist“ gilt mittlerweile so ziemlich jeder

در حالی که قرار بود، پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۲۵، از میان شهرهایی در کشورهای آلمان و اسلوونی انتخاب شود، کمیته “انتخاب شهر فرهنگی اروپا” در ۲۸ اکتبر سال گذشته، شهر کمنیتس را به عنوان یکی از پایتخت‌های فرهنگی اروپا در سال ۲۰۲۵ انتخاب کرد. از این رو، هفته گذشته، مسئولان دولت‌های فدرال، ایالت زاکسن و شهر کمنیتس، مبلغ ۶۶ میلیون یورو برای برگزاری برنامه‌های فرهنگی در شهر کمنیتس اختصاص دادند.

مونیکا گروترز، وزیر فرهنگ آلمان در این باره گفت: « شهر کمنیتس جایگزین شایسته‌ای برای پایتخت‌های فرهنگی سابق آلمان خواهد بود. این شهر می‌تواند به خوبی ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی اروپا مانند انسجام، تنوع و تکثر را نشان دهند. کمنیتس و شهروندانش شایستگی این را دارند که به عنوان بهترین در جهان شناخته شوند.»

بودجه مذکور برای سازماندهی برنامه‌های مختلف فرهنگی و همچنین توسعه گردشگری شهر کمنتیس در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال، انبار قطار سابق شهر قرار است به یک مرکز برگزاری ‌رویدادهای بزرگ تبدیل شود. سوون شولتس، شهردار کمنتیس در این باره گفت:« شهر ما، پاییتخت قدرتمند و جذابی برای اروپا خواهد بود. همچنین انتخاب کمنتیس باعث شده است که توجهات به شهرهای کوچک اطراف کمنیتس نیز جلب شود.»

به گفته شولتس در حال‌حاضر، دولت فدرال ۲۵ میلیون یورو، دولت ایالتی زاکسن ۲۰ میلیون یورو و شهر کمنیتس بیش از ۲۱  میلیون یورو برای توسعه امکان و برنامه‌های فرهنگی این شهر اختصاص داده‌اند. همچنین توافق شده است که حداقل ۳۰ درصد از بودجه موجود در اختیار دولت ایالتی زاکسن قرار گیرد تا بتواند برای توسعه امکان سرمایه‌گذاری کند.

لینک گزارش:

https://www.mdr.de/nachrichten/sachsen/chemnitz/chemnitz-stollberg/unterzeichnung-finanzierung-kulturhauptstadt-chemnitz-100.html

گوست هرمان فرانک، روحانی، متکلم، نیکوکار و محقق در حوزه کتاب مقدس بود. او شدیداً به اصلاحات آموزشی علاقه داشت. هدف فرانک، ایجاد مدرسه‌ای برای کودکان فقیر و یتیم و همچنین ایجاد مجموعه ای از مدارس با انگیزه مذهبی برای هر طبقه از جامعه بود.

او در سال ۱۶۹۵ در هاله، با تاسیس مدرسه‌ای ابتدایی، بنیاد فرانک را نیز پایه‌گذاری کرد. در این مدرسه، دانشجویان و دانش‌آموزان بزرگ‌تر به دانش‌آموزان کوچک آموزش می‌دادند. به تدریج این مدرسه طرفدارانی پیدا کرد و ساکنان محلی، فرزندان خود را برای تحصیل به آن فرستادند. اما این برای فرانک کافی نبود. او بعدها مدرسه دیگری در مقطع متوسطه تاسیس کرد و سپس با بودجه‌ای که از پادشاه پروس گرفت، یتیم‌خانه‌ای پسرانه به راه انداخت. در پایان قرن هفدهم نیز کتابخانه‌ای تاریخی تاسیس کرد. منابع کتابخانه او شامل حدود ۵۰ هزار جلد کتاب در زمینه های مختلف بود.

اما فعالیت‌های بنیاد فرانک به اینجا ختم نشد. اعضای این بنیاد در قرن هجدهم میلادی، یک موسسه انتشاراتی، یک فروشگاه کتاب، یک چاپخانه و …ایجاد کردند. جالب است بدانید که درآمد این موسسات، بودجه پرورشگاه را نیز تأمین می‌کرد. بعدها در سال ۱۷۰۹، اعضای بنیاد تصمیم گرفتند تا یک مدرسه دخترانه نیز تاسیس کنند و  هم‌زمان ساخت یتیم‌خانه‌ای دخترانه نیز در دستور کار بنیاد قرار گرفت. با این وجود، بنیادهای فرانک در اواخر قرن هجدهم دچار زوال شد. بعدها در اوایل قرن نوزدهم، آگوست هرمان نیمایر مسئولیت بنیادها را بر عهده گرفت، برنامه‌های آموزشی را دوباره نوشت و مشکلات مالی را حل کرد.

البته شرایط بنیادهای فرانک ثابت نماند. در طی حمله هوایی جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، برخی از ساختمان‌های این بنیاد تخریب شدند. یکسال بعد،دولت آلمان شرقی فعالیت بنیادهای فرانک را لغو کرد و کلیه دارایی ها و ساختمان‌های این بنیاد را از آن گرفت.

البته در سپتامبر ۱۹۹۱، پس از اتحاد مجدد آلمان، بنیادهای فرانک دوباره تأسیس شدند. امروزه، این بنیاد یک سازمان آموزشی غیرانتفاعی است که در مجموعه‌ای از بناهای تاریخی استقرار یافته است. بنیادهای فرانک در حال‌حاضر از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است. مهد کودک‌ها، مراکز خلاقیت کودکان، چهار مدرسه، یک کارگاه آموزشی برای جوانان، بایگانی‌ها، کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مراکز تحقیقاتی دانشگاهی و غیردانشگاهی زیر نظر این بنیاد فعالیت می‌کنند. همچنین بیش از ۴ هزار نفر در بنیادهای فرانک مانند گذشته هم آموزش می‌بینند و هم آموزش می‌دهند.

لینک گزارش:

https://www.francke-halle.de/de/ueber-uns/

توسعه اجتماعی و مراقبت‌های بهداشتی

با وجود پایان استعمار در بسیاری از کشورهای آفریقای، هنوز هم این کشورها در میان فقیرترین کشورهای جهان قرار دارند و مشارکت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در بسیاری از آن‌ها به شکل محدود انجام می‌شود. هر چند سنگال، یکی از باثبات‌ترین کشورهای آفریقایی به‌شمار می‌آید، اما دولت این کشور هنوز در حل بسیاری از کمبودهای خود با مشکل مواجه است. از این‌رو، سازمان‌های بین‌المللی با ارائه آموزش و مراقبت‌های بهداشتی، بسیاری از وظایف دولت را بر عهده گرفته‌اند. یکی از مهم‌ترین سازمان‌های بین‌المللی که در سنگال فعالیت دارد، بنیاد رزا لوکزامبورگ است. این بنیاد آلمانی که در سال ۱۹۹۰ میلادی کار خود را در آلمان آغاز کرده است، در بسیاری از کشورهای جهان مانند سنگال نیز فعالیت می‌کند. این بنیاد در حال‌حاضر، فعالیت‌هایی را در راستای توسعه اجتماعی، مرابت‌های بهداشتی، آموزش سیاسی و تجزیه و تحلیل مسائل مختلف در سنگال انجام می‌دهد. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این موسسه در اختیارتان قرار دهد:

https://www.rosalux.de/stiftung/zid/afrika/westafrika

ایجاد زیرساخت‌های آموزشی

هر چند سنگال به عنوان یک لنگر محکم در غرب آفریقا شناخته می‌شود، اما فقر زیاد، نرخ بیکاری بالا و رشد سریع جمعیت، فضای کمی برای رشد کشور باقی گذاشته است. در این شرایط، نهادهای دولتی به سختی می‌توانند از پس مشکلات برآیند، سیستم آموزشی مشکلات زیادی دارد و زیرساخت های عمومی نمی‌توانند نیاز جمعیت این کشور را تامین کنند. اکثر مردم در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و دسترسی آن‌ها به آموزش مقدماتی و خدمات بهداشتی محدود است. از این‌رو، بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی مانند بنیاد فردریش نویمان به دولت سنگال کمک می‌کنند. این بنیاد که از سال ۱۹۸۰ در داکار فعالیت خود را آغاز کرده است، در حال‌حاضر در راستای ایجاد زیرساخت‌های آموزشی، کارآفرینی برای جوانان، آموزش احزاب و حقوق بشر فعالیت می‌کند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این موسسه در اختیارتان قرار دهد:

https://www.freiheit.org/western-africa/focus/our-work

توانمندسازی زنان و تقویت رسانه‌های آزاد

از دیگر بنیادهای مهم آلمانی که در حال‌حاضر در سنگال فعالیت دارد، می‌توان به بنیاد کونراد آدناور اشاره کرد. این بنیاد در راستای تقویت دموکراسی، توانمندسازی زنان، آموزش سیاسی به شهروندان، کمک به توسعه روابط میان جامعه مدنی و سیاستمداران سنگال و تقویت رسانه‌های آزاد در سنگال فعالیت دارد. اگر مایلید با فعالیت‌های این بنیاد بیشتر آشنا شوید، می‌توانید به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.kas.de/de/web/senegal/ueber-uns

ارتقای عدالت اجتماعی

بنیاد فردریش ابرت، یکی دیگر از سازمان‌های آلمانی است که در سنگال فعالیت دارد.  این بنیاد که از سال ۱۹۷۶ در سنگال تاسیس شده است، در راستای ارتقای عدالت اجتماعی، تقویت دموکراسی و تحکیم صلح و امنیت اجتماعی فعالیت می‌کند. در این راستا، اعضای انجمن با احزاب سیاسی، نمایندگان مجالس، اعضای اتحادیه‌های کارگری، رسانه‌ها،  جامعه مدنی و مردم علاقه‌مند نیز در تماس هستند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این بنیاد در اختیارتان قرار دهد:

https://www.fes-senegal.org/presentation/fes-senegal.html

ایجاد فرصت شغلی برای جوانان

جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی نیز از سال ۱۹۷۷ در سنگال فعالیت خود را آغاز و از سال ۱۹۸۹ دفتر خود را در داکار، پایتخت این کشور راه‌اندازی کرده است. این سازمان از ابتدای آغاز کار خود، به دولت سنگال کمک می‌کرد تا در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی قدم بردارد. همچنین جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی تلاش می‌کند تا فرصت‌های شغلی برای نسل جوان در حوزه انرژی‌های تجدیدناپذیر ایجاد کند. از این‌رو، این سازمان در سنگال، کارگاه‌های آموزشی و سمینارهایی برای جوانان برگزار می‌کند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری در این باره در اختیارتان قرار دهد:

https://www.giz.de/de/weltweit/339.html

کمک به دانشجویان و محققان سنگال

دولت سنگال چند سالی است که به دنبال توسعه دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های خود است. از این‌رو، در یک دهه اخیر، چندین دانشگاه خصوصی به سیستم آموزش عالی کشور سنگال اضافه شده است. علاوه بر این، دانشگاه‌های سنگال، پیشرفت خوبی در زمینه های علمی مختلف داشته‌اند. به‌طور مثال، دانشگاه شیخ آنتا دیوپ از دانشگاه‌های فرانسوی زبان این کشور توانسته نام خود را در بین دانشگاه‌های برتر جهان به ثبت برساند. با این وجود سیستم آموزش عالی سنگال با مشکلات جدی روبرو است.

به طور مثال، از اوایل سال ۲۰۰۰، دولت سنگال در سیستم آموزش این کشور، اصلاحاتی به وجود آورد.  اما نبودن زیرساخت لازم و عدم شفافیت بسیاری از مسئولان، موجب شد که اصلاحات آموزشی به درستی انجام نشود. همچنین رشد بیش از حد جمعیت دانشجویان کشور و نبودن بودجه و امکانات لازم، باعث بروز اعتراضات گسترده در میان دانشجویان شد. دانشجویان سنگالی بارها در اعتراض به شرایط تحصیل خود دست به تحصین زده‌اند.

از سوی دیگر، نبودن فرصت‌های کاری کافی نیز موجب شده که جوانان این کشور به فکر مهاجرت به کشورهای اروپایی از جمله آلمان باشند. در نتیجه سازمان‌های اروپایی مانند موسسه تبادلات آکادمیک آلمان تلاش می‌کنند تا به جوانان سنگالی کمک کنند. در این راستا، موسسه تبادلات آکادمیک هر ساله فهرستی از کمک‌هزینه‌های پژوهشی و تحقیقاتی آلمان را برای آگاهی جوانان سنگال منتشر می‌کند. اگر مایلید اطلاعات بیشتری در این بار به دست آورید، به لینک زیر مراجعه کنید:

https://www.daad.de/de/laenderinformationen/afrika/senegal/ueberblick-bildung-und-wissenschaft/

توسعه زبان آلمانی

آموزش زبان آلمانی از دیگر اقدامات مهم دولت فدرال در سنگال است. این موسسه در شهر کارا، کلاس‌هایی برای آموزش زبان به بزرگسالان به صورت آنلاین و حضوری برگزار می‌کند. همچنین موسسه گوته در کارا، امتحانات رسمی موسسه گوته را برای داوطلبان برگزار می‌‌کند. علاوه بر این‌ها، این موسسه هر ساله میزبان نمایشگاه‌های هنری و فرهنگی مختلف است و در راستای برگزاری جشنواره‌های موسیقی، نمایشگاه‌های عکاسی و همچنین حمایت از جوانان خلاق فعالیت می‌کند. اگر دوست دارید اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنید، سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری در اختیار علاقمندان قرار دهد:

https://www.goethe.de/ins/sn/de/spr/kur/gia.html

گرهارد ریشتر در سال ۱۹۳۲ در درسدن آلمان به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته هنر ادامه داد. ریشتر یکی از نخستین هنرمندان پس از جنگ آلمان است که آگاهانه نسبت به بسیاری از حوادث تاریخی و مضامین سیاسی دوران خود- از اردوگاه‌های رژیم نازی گرفته تا جنگ ویتنام- واکنش نشان داده است. او را همچنین می‌توان به عنوان یکی از نامداران هنر‌های تجسمی جهان به شمار آورد. چرا که آثارش در موزه‌ها و گالری‌های بزرگی چون مؤسسه هنر شیکاگو، موزه هنر مدرن نیویورک و گالری تیت لندن نگهداری می‌شود. نمایشگاه جدید ریشتر با عنوان “گرهارد ریشتر. کتاب ها”  که از سوم ژوئیه در آلبرتینوم برگزار شده، نه‌تنها طرفدارانش، بلکه بسیاری از منتقدان این هنرمند ۸۹ ساله را نیز متعجب کرده است.

نمایشگاه  “گرهارد ریشتر-کتاب‌ها” مجموعه‌ای از آثار ریشتر در دوره های مختلف کاری این هنرمند را نشان می‌دهد که در راستای طراحی کتاب‌های مختلف صورت گرفته است. در واقع این نمایشگاه مروری بر تصویرگری این هنرمند از ابتدا تاکنون دارد. براساس آنچه شبکه رادیو مرکز آلمان گزارش داده است؛ اولین تصویرگری او مربوط به سال ۱۹۶۲ میلادی است. او در آن زمان دانشجوی جوانی بود که از راه‌های مختلف کسب درآمد می‌کرد. رنگ می‌فروخت، طراحی می‌کرد و … در همین راستا او تمبری از تصویر یک مرد جوان سیاه‌پوست طراحی کرد. بعدها در سال ۱۹۷۰، او برای اولین‌بار تصویرگری یک کتاب را برعهده گرفت و بدین ترتیب مسیری جدید در زندگی این هنرمند آغاز شد.

هرچند نمایشگاه  “گرهارد ریشتر-کتاب‌ها” اهمیت زیادی برای ریشتر و طرفداران هنر او دارد، اما بسیاری در انتظار نمایشگاه سال آینده او هستند. براساس اخبار منتشرشده، قرار است سال آینده به مناسبت ۹۰امین سالگرد تولد این هنرمند، نمایشگاهی از آثار مهم او برگزار شود که بخش زیادی از آن‌ها تاکنون به نمایش درنیامده است. بنابراین بسیاری فکر می‌کنند که نمایشگاه سال آینده او، می‌تواند در سطح جهان سروصدای زیادی به پا کند.

لینک گزارش:

https://www.mdr.de/kultur/ausstellungen/gerhard-richter-albertinum-skd-dresden-100.html

 مروه الشربینی به عنوان نماد مبارزه با نژادپرستی علیه مسلمانان شناخته می‌شود. این داروساز ۳۱ ساله، چندی پیش از کشته شدنش، به دادگاهی در درسدن مراجعه و از شخصی با نام آلکس وینز شکایت کرده بود. در دادخواست الشربینی آمده بود:«زمانی که در پارک با پسرم مشغول بازی بودم، آلکس وینز به خاطر داشتن حجاب من توهین کرد و به من لقب تروریست داد.» در آن زمان، دادگاه شکایت شربینی را پذیرفت و آلکس را به پرداخت ۷۵۰ یورو محکوم کرد. این در حالی است که آلکس این حکم را نپذیرفت و تقاضای تجدید نظر داد. در جریان دادرسی در سالن دادگاه، متهم با ۱۷ ضربه چاقو، الشربینی را از پای درآورد. ماموران پلیس حتی به شوهر الشربینی  که می خواست به او کمک کند، شلیک کردند. الشربینی در آن زمان باردار بود و پسر سه‌ساله‌اش نیز در دادگاه حضور داشت!هر چند بعدها، قاتل به حبس ابد محکوم شد، اما قتل الشربینی وحشت زیادی در میان مسلمانان آلمان و سایر نقاط جهان ایجاد کرد. از این رو، هر سال در سالگرد قتل او(در تاریخ اول ژوئیه) سیاستمداران، مسلمانان و همچنین اعضای سایر جوامع مذهبی در مقابل دادگاه درسدن تجمع می‌کنند تا بزرگداشتی برای این زن شجاع برگزار کنند. سال گذشته در این روز، حتی نام پارک مقابل دادگاه به پارک مروه الشربینی تغییر نام یافت.  بکر آلتاش، دبیر کل جامعه اسلامی ملی گوروش در آلمان، اول ماه ژوئیه را نقطه عطفی در حافظه جمعی همه مسلمانان می‌داند. آلتاش در این باره توضیح می‌دهد:« انجمن‌های اسلامی آلمان با همفکری یکدیگر، اول ژوئیه را به عنوان روز مقابله با نژادپرستی علیه مسلمان انتخاب کردند. چرا که مروه الشربینی نماد مبارزه با نژادپرستی علیه مسلمانان است. او زمانی که برای دفاع از حجابش در دادگاه حضور یافت، مورد حمله قرار گرفت. این جنایت تا به امروز برای ما غیرقابل باور است. دعا می‌کنم خداوند به خانواده الشربینی قدرت و صبر عطا کند.» همچنین اعضای شورای مرکزی مسلمانان در آلمان نیز مقابله جامعه مدنی آلمان با اسلام‌هراسی و نژادپرستی علیه مسلمان را ضروری می‌دانند. آیمان مازیک، رئیس شورای مرکزی مسلمانان آلمان در این باره می‌گوید:« مبارزه با نژادپرستی اهمیت زیادی دارد و به ارتقای صلح و دموکراسی کمک می‌کند. متاسفانه چنین وقایعی به دلیل نفرت از اسلام صورت می‌گیرد.»  هرچند جامعه مسلمانان آلمان در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا دانش شهروندان این کشور را نسبت به اسلام و مسلمانان افزایش دهد، اما در سال گذشته حداقل ۹۰۰ حمله با انگیزه اسلام هراسی به مسلمانان و نهادهای اسلامی مانند مساجد در آلمان صورت گرفته است. مقایسه این آمار با سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که حملات نسبت به سال پیش از آن نیز دو درصد افزایش داشته است. این حملات غالبا به شکل تحریک افراد علیه مسلمانان، ارسال نامه‌های تهدیدآمیز به مساجد و افراد سرشناس و حمله به زنان محجبه یا مردان مسلمان است.

لینک گزارش:

Die Ermordung von Marwa El-Sherbini: Zwölf Jahre danach