هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۵۲۹ – ۱۱ خرداد ماه ۱۴۰۰

بنای “خانه یک برلین”(مرکز زیارتی- آموزشی سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام) در محل عمارت فروریخته یکی از کلیساهای متعلق به آلمان شرقی سابق ساخته می‌شود. براساس برآوردهای کارشناسان پروژه، ساخت آن، ۴ سال زمان خواهد برد و در مجموع برای این پروژه، بودجه‌ای بالغ بر ۴۷ میلیون یورو ر نظر گرفته شده است. این بودجه، توسط دولت فدرال، دولت ایالتی برلین و همچنان از طریق کمک‌های مردمی پرداخت خواهد شد. همچنین این پروژه از سوی کلیسای پروتستان، جامعه یهودیان برلین، کالج آبراهان برای آموزش خام‌خام‌ها و انجمن گفت‌وگوی مسلمانان آلمان حمایت می‌شود.

حامیان این پروژه معتقدند که از طریق نیایش زیر یک سقف، درک متقابل میان پیروان ادیان بیشتر می‌شود. ولفگانگ شویبله، رئیس مجلس فدرال و یکی از حامیان اصلی پروژه، درباره آن گفت:« این پروژه انگیزه‌ای برای پیردان ادیان است تا مسئولیت خود را در قبال جهان به عهده بگیرند.»

مایکل مولر، شهردار برلین نیز این پروژه را نمادی برای تحمل و گفت‌وگوی موفق میان ادیان خواند. مولر خواستار توسعه بیشتر این مرکز شد.

همچنین آز کارام، دبیرکل شبکه جهانی ادیان برای صلح در یک پیام ویدیویی از نیویورک، آغاز ساخت این مرکز را “لحظه‌ای تاریخی” خواند. او از مقامات دولت فدرال درخواست کرد که نمادهایی از سایر ادیان نیز در این بنا گنجانده شود.

شایان ‌ذکر است که نام مرکز(خانه یک) از اعتقاد پیروان ادیان ابراهیمی به وجود خدای واحد گرفته شده است.

لینک گزارش:

Berlin: Juden, Christen und Muslime unter einem Dach

موسسه صلح آلمان – کلمبیا

جامعه کلمبیا سال‌ها شاهد جنگ‌های داخلی بوده است، از این‌رو، یکی از مهم‌ترین اقدامات انجام شده در کلمبیا، تاسیس موسسه صلح آلمان – کلمبیا است. این موسسه که به عنوان مرکز آموزشی و تحقیقاتی فعالیت می‌کند، زیرنظر وزارت خارجه و موسسه تبادلات آکادمیک آلمان اداره می شود. اعضای این موسسه، دانشگاه‌ها، موسسات تحقیقاتی و جامعه مدنی آلمان و کلمبیا هستند که در سال ۲۰۱۶، به عضویت این موسسه درآمدند. تمرکز اصلی موسسه صلح آلمان-کلمبیا حمایت و پشتیبانی از پروژه‌های تحقیقاتی، آموزشی و مشاوره‌ای است که در راستای درک صلح و مقابله با درگیری‌های داخلی در کلمبیا شکل گرفته‌اند. اگر مایلید اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این موسسه به‌دست آورید، به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.instituto-capaz.org/en/about-us-2/

تبادلات آکادمیک

پس از استقلال کلمبیا در قرن نوزدهم، سیستم آموزشی عالی این کشور دچار تغییرات اساسی شد. از آن زمان تاکنون، تعداد دانشگاه‌های این کشور رشد زیادی داشته است. براساس آمارهای منتشرشده در سایت موسسه آکادمیک آلمان، در حال‌حاضر ۳۳ دانشگاه دولتی و ۵۴ دانشگاه خصوصی در این کشور فعالیت می‌کنند. تحصیل در مقطع کارشناسی در کلمبیا همانند دیگر کشور های دنیا بین ۳ تا ۴ سال طول می‌کشد. جالب است بدانید که اکثر دوره‌های کارشناسی در دانشگاه‌های کلمبیا تنها به زبان اسپانیایی برگزار می‌شود. البته در برخی از دانشگاه‌های خصوصی نیز آموزش‌ها به زبان انگلیسی ارائه می‌شود. اما تعداد آن‌ها بسیار کم است و شهریه‌های بالایی نیز دارند. در عوض، مقطع کارشناسی ارشد و دکترا در بسیاری از دانشگاه‌های کلمبیا، به زبان انگلیسی ارائه می‌شوند. با این وجود، ناامنی ناشی از جنگ‌های داخلی و وجود گروه‌های قاچاقچی از یک‌سو و همچنین کمبود فرصت‌های شغلی و فقر از سوی دیگر، موجب شده که دانشجویان و محققان بین‌المللی تمایل زیادی به کار و تحصیل در کلمبیا نداشته باشند. علاوه بر این، دانشجویان و محققان اهل کلمبیا نیز ترجیح می‌دهند که برای ادامه کار و تحصیل به کشورهای باثبات و پیشرفته مانند آلمان مهاجرت کنند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد؛ دانشگاه‌های آلمان و کلمبیا پروژه‌های آموزشی و تحقیقاتی مشترک زیادی با یکدیگر دارند و از این‌رو، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی این کشور در کلمبیا بسیار شناخته شده است. علاوه بر این‌ها، سایت موسسه تبادلات آکادمیک آلمان نیز هر ساله، فهرستی از فرصت‌های تحقیقاتی و آموزشی در آلمان را برای دانشجویان کلمبیایی منتشر می‌کند. لینک زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره شرایط تحصیل و تحقیقات در کلمبیا و همچنین فعالیت دانشجویان و پژوهشگران کلمبیایی در آلمان ارائه دهد.

https://www.daad.de/de/laenderinformationen/amerika/kolumbien/ueberblick-bildung-und-wissenschaft/

فعالیت موسسه گوته در بوگاتا

آلمانی‌ها در کلمبیا نیز مانند سایر کشورها، موسسه گوته را با هدف گسترش زبان آلمانی تاسیس کرده‌اند. این موسسه در بوگاتا، پاییتخت کلمبیا، کلاس‌هایی برای آموزش زبان آلمانی به بزرگسالان، جوانان و کودکان به صورت آنلاین و حضوری برگزار می‌کند. همچنین در این مرکز، امتحانات رسمی موسسه گوته برگزار می‌شود. علاوه بر این‌ها، موسسه گوته در بوگاتا با همکاری انجمن‌ها و سازمان‌های فرهنگی و هنری در کلمبیا، برنامه‌های فرهنگی متفاوتی برگزار می‌کند. یکی از این برنامه‌ها باشگاه کتابخوانی دیجیتال است که تلاش می‌کند تا آثار نویسندگان آلمانی‌زبان جوان و یا کمترشناخته شده را به علاقمندان معرفی کند. این باشگاه کتابخانی، سه‌شنبه اول هر ماه از طریق نرم‌افزار زوم برگزار می‌شود. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری در اختیارتان قرار دهد:

https://www.goethe.de/ins/co/de/index.html

فعالیت بنیادهای آلمانی در کلمبیا

علاوه بر پروژه‌های تحقیقاتی و آموزشی، دو کشور در زمینه صلح و انسجام اجتماعی، بحران‌های آب و هوا، بهره‌وری انرژی و همچنین حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی با یکدیگر همکاری می‌کنند. یکی از مهم‌ترین موسسات آلمانی که در این زمینه‌ها در کلمبیا به فعالیت می‌پردازد، بنیاد کونراد آدناور است. دفتر بنیاد کونراد آدناور در بوگاتا، تنها در حوزه کلمبیا فعالیت نمی‌کند. بلکه برنامه‌هایی را در راستای حمایت از جامعه مدنی، توسعه اجتماعی و اقتصادی، کمک به پیشرفت گفت‌وگوهای بین‌فرهنگی و پیشگیری از درگیری‌های داخلی در کشوررهای کلمبیا، ونزوئلا، پرو و ​​بولیوی اجرا می‌کند. علاوه بر این‌ها، این بنیاد روابط گسترده‌ای با دانشگاه‌ها، موسسات پژوهشی و اتاق‌های فکر در احزاب و موسسات دولتی این کشورها دارد. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این بنیاد در اختیارتان بگذارد:

https://www.kas.de/de/web/kolumbien/ueber-uns

از دیگر موسسات مهم آلمانی که در حال‌حاضر در کلمبیا فعالیت می‌کند، می‌توان به بنیاد فردریش ابرت اشاره کرد. هدف از تاسیس دفتر این بنیاد در بوگاتا، مقابله با جنگ‌های داخلی، توسعه عدالت اجتماعی، محافظت از محیط‌زیست، توانمندسازی زنان، حمایت از جوانان مستعد و تحکیم ساختارهای دموکراتیک است. اعضای این بنیاد در پاییتخت کلمبیا تلاش می‌کنند تا با برگزاری کارگاه‌های آموزشی و دوره‌های مختلف، در جهت اهداف خود قدم بردارند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های بنیاد فردریش ابرت در کلمبیا در اختیارتان قرار دهد:

https://www.fes.de/?id=316

بنیاد هانس زایدل از دیگر سازمان‌های آلمانی است که در کلمبیا فعالیت دارد. این بنیاد که از سال ۱۹۹۲ ساخته شده است، در راستای توسعه صلح و دموکراسی در کلمبیا فعالیت می‌کند. همچنین از دیگر فعالیت‌های این بنیاد، افزایش آگاهی عمومی و کمک به توسعه اقتصادی است. علاوه بر این‌ها، بنیاد هانس زایدل در سال‌های اخیر، نقش مهمی در توسعه روابط میان دولت‌های آلمان و کلمبیا داشته است. از طریق سایت زیر می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره این بنیاد به دست آورید:

https://latinamerica.hss.de/colombia/

بنیاد هاینریش بل از جمله موسسات مهم آلمان است که در حوزه منابع طبیعی، سیاست‌های آب و هوایی و همچنین توسعه دموکراسی و حقوق بشر در بسیاری از آمریکای جنوبی مانند کلمبیا فعالیت می‌کند. از سوی دیگر، همه می‌دانیم که ناامنی، مشکلات بخش بهداشت و آموزش، چالش‌های زیادی برای سیاستمداران و اعضای جوامع مدنی در این منطقه ایجاد کرده است. از این‌رو، بنیاد هاینریش بل تلاش می‌کند تا با حل مشکلات و معضلات موجود، به سیاستمداران کلمبیا کمک کند تا به یک کشور پایدار دست یابند. از طریق سایت زیر می‌توانید اطلاعات بیشتری به دست آورید:

https://www.boell.de/de/navigation/lateinamerika-5113.html

ایده شکل‌گیری انجمن صحنه تئاتر آلمان از سال ۱۸۴۶ شکل گرفت. در آن زمان، فردیناند فون گال، مدیر تئاتر دربار اولدنبورگ تصمیم گرفت تا به سالن‌های تئاتر نظم دهد و قراردادهای منظمی برای استخدام هنرمندان ایجاد کند. تا آن زمان، شرایط هنرمندانی که در تئاترهای آلمان بازی می‌کردند، چندان مشخص نبود و بازیگران می‌توانستند حتی در زمان کار نیز،‌صحنه را ترک کنند. از این‌رو،  انجمن صحنه تئاتر آلمان با هدف حمایت از هنرمندان و صاحبان سالن‌های تئاتر در سال ۱۹۴۶ تاسیس شد. در نتیجه، اعضای انجمن، امسال ۱۷۵‌امین سالگرد تاسیس آن را جشن گرفتند. این مراسم با سخنرانی اشتیاین مایر، رئیس‌جمهور آلمان آغاز شد.

او گفت:«حفظ تنوع فرهنگی حتی در شرایط کنونی که کرونا در جهان گسترش پیدا کرده است، اهمیتی زیادی دارد . آنچه که ما در سالن‌های کنسرت، تئاتر و … تجربه می کنیم، بسیار ارزشمند است. بنابراین تا آنجا که امکان دارد باید از هنر و هنرمندان این رشته‌ها حمایت کنیم. »

مارک گرندمونتانیا، مدیر انجمن صحنه تئاتر آلمان نیز از دیگر سخنرانان این جلسه بود. او با بیان اینکه کرونا نتوانسته به تئاترهای عمومی آلمان ضربه زیادی بزند، گفت:« بخش دولتی شرایط بهتری نسبت به تئاترهای مستقل داشته است. اما هر دو بخش، راه زیادی تا بازگشت به شرایط پیش از کرونا دارند. ما تلاش می‌کنیم تا نقص‌های این بخش‌ها را از بین ببریم و شرایط را برای حضور دوباره علاقمندان فراهم کنیم.»

همچنین شرکت‌کنندگان در ادامه جلسه درباره وجود نژادپرستی در میان هنرمندان و لزوم مشارکت فرهنگی در جامعه آلمان، با یکدیگر به بحث پرداختند.

لینک گزارش:

https://www.ndr.de/kultur/175-Jahre-Deutscher-Buehnenverein-Festakt-am-Oldenburgischen-Staatstheater,buehnenverein108.html

ولفگانگ بورشرت، شاعر، نمایشنامه‌نویس و نویسنده آلمانی بود که در بیستم ماه مه سال ۱۹۲۱ در شهر هامبورگ به دنیا آمد. تنها ۱۸ سال داشت که به جنگ فراخوانده شد. بورشرت بد اقبال بود،‌ در همان ابتدای جنگ مجروح شد و همزمان بیماری سختی نیز به سراغش آمد. بعدها حتی شرایط سخت‌تری پیدا کرد و به خاطر انتقاد از سیاست‌های هیتلر، در دادگاه نظامی به اعدام محکوم شد. اما سرانجام به دلیل پیشرفت بیماری و اینکه امیدی به زنده‌ماندنش نبود، بخشیده شد. فرماندهان جنگ تصمیم گرفتند به جای اعدام، او را دوباره به جهبه جنگ بفرستند.

او پس از پایان جنگ، نوشتن را آغاز کرد. حتی بسیاری معتقدند که با وجود پیشرفت بیماری، تنها شوق نوشتن توانست او را به مدت دو سال زنده نگه دارد. او در این مدت، سرنوشت سربازان بازگشته از جنگ را در داستان‌های کوتاه و اشعار خود بازگو کرد. بورشرت در سال ۱۹۴۷ در حالی که سخت بیمار بود، ظرف یک هفته نمایشنامه مشهور خود “بیرون، پشت در“ را نوشت. این نمایشنامه در ۲۱ نوامبر ۱۹۴۷ تنها یک روز پس از مرگ خالق جوانش، در هامبورگ به روی صحنه رفت.

بورشرت در این اثر نشان می‌دهد در پس جنگی که بازماندگان از آن به عنوان تاریخ یاد می‌کنند، چه درد و رنج عظیمی نهفته است. او که سال‌های جوانی را در جبهه‌ و زندان‌ گذرانده بود، در واقع صدای اعتراض نسلی بازنده و شکست خورده بود.

این نویسنده شهیر آلمانی سرانجام در بیستم نوامبر سال ۱۹۴۷ در آسایشگاهی در شهر بازل چشم از جهان فرو بست. اگر مایلید، اطلاعات بیشتری درباره این نویسنده به‌دست آورید به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.deutschlandfunkkultur.de/100-geburtstag-von-wolfgang-borchert-der-autor-der.1008.de.html?dram:article_id=497495

قدمت ساخت موزه تاریخ زمان آلمان به ۳۰ سال پیش برمی‌گردد. زمانی که نمایندگان مجلس فدرال آلمان در سال ۱۹۹۲ تصمیم گرفتند تا بایگانی برای اسناد مربوط به “اتحاد دو آلمان” و تاریخ پیش از آن ایجاد کنند.  از این‌ رو، ساخت بنای موزه تاریخ زمان آلمان آغاز شد. این بنا قرار بود، شامل انجمن تاریخ معاصر لایپزیگ، نمایشگاه، مرکز اسناد و اطلاعات باشد. براساس اطلاعاتی که بر روی سایت انجمن تاریخ زمان آلمان قرار دارد: ساخت بنای این مجموعه در سال ۱۹۹۹ به پایان رسید و توسط گرهارد شرودر، صدراعظم وقت آلمان افتتاح شد. از آن زمان، این موزه، نمایشگاه‌های متعدد و میزگردهای متفاوتی در حوزه تاریخ معاصر آلمان برگزار کرده است و از زمان افتتاح آن تاکنون بیش از ۳.۷ میلیون نفر از این مجموعه بازدید کرده‌اند.

نمایشگاه دائمی این مجموعه، از دوره پس از جنگ جهانی دوم آغاز می شود، پس از آن، شرایط زندگی در آلمان شرقی را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهد و سپس به وقایع مرتبط به جمهوری فعلی فدرال می‌پردازد. جالب است بدانید که در این نمایشگاه تصاویر و فیلم‌هایی از شاهدان و راویان تاریخ معاصر آلمان نیز وجود دارد. همچنین در این نمایشگاه به تحولات تاریخی در شرق اروپا و تاثیر آن بر کل قاره سبز نیز پرداخته شده است. در بخش دیگری از نمایشگاه دائمی موزه نیز سوژه‌هایی مانند تروریسم بین الملل و دیجیتالی شدن مورد بررسی قرار گرفته‌اند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره این موزه در اختیارتان بگذارد:

https://www.hdg.de/zeitgeschichtliches-forum/organisation