هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۴۵۸ – ۳۰ دی ماه ۹۸

منبع: اسلامیشه تسایتونگ

تصاویر و عبارت‌های کلیشه‌ای درباره زنان مسلمان، صفحات مطبوعات و رسانه‌های آلمانی‌زبان و انگلیسی‌زبان در اروپا را پرکرده است. این در حالی است که بسیاری از مسلمانان معتقدند که این تصاویر کلیشه‌ای بازگوکننده واقعیت زندگی آنها نیست. بسیاری از زنان مسلمان در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا با گفت‌وگو با رسانه‌ها و از طریق فعالیت‌های خود، تصویر درستی از زندگی‌شان ارائه دهند. لیلا هاساکویچ، دانشجوی رشته روزنامه‌نگاری و ارتباطات در دانشگاه وین یکی از این زنان است. او در پایان‌نامه کارشناسی‌ خود، گزارش‌های رسانه‌ها از زندگی زنان مسلمان را با واقعیت مقایسه کرده است. هدف او از این پژوهش، بازتاب برخورد تبعیض‌آمیز رسانه‌های تصویری و مکتوب اروپا علیه زنان مسلمان است. آنچه در ادامه می‌خوانید؛ بخشی از نتایج تحقیقات لیلا هاساکویچ است که در نشریه اسلامیشه تسایتونگ آلمان منتشر شده است:

زنان محروم، مسلمانان خطرناک و … بخشی از عبارت‌های کلیشه‌ای است که رسانه‌های مختلف درباره زنان مسلمان به کار می‌برند. به همین دلیل، من تصمیم گرفتم تا در پایان‌نامه کارشناسی خود،‌ اخبار و گزارش‌های منتشرشده درباره زنان مسلمان را با واقعیت زندگی آن‌ها مقایسه کنم. در طول کار تحقیقاتی، تمرکز من بر روی اصطلاحاتی از جمله ادغام، اسلام، تقسیم جنسیتی و تمایز قرار داشت تا درک بهتری از محتوای اخبار و گزارش‌های رسانه‌ها به دست آورم. نتایج تحقیقات من نشان می‌دهد که اکثر رسانه‌ها، تصویر نادرستی از خانواد‌ه‌های مسلمان ارائه می‌دهند. در اغلب رسانه‌های اروپایی، خانواده‌های مسلمان شامل مردانی شاغل و زنانی است که مسئول تربیت فرزندان خود هستند. به گواه رسانه‌ها، مردان مسلمان در مراقبت از فرزندان سهم چندانی ندارند و زنان کمتر به فکر کار در خارج از خانه هستند. اکثر رسانه‌های جمعی، چنین نقش‌هایی را برای زنان و مردان ترسیم می‌کنند و به تولید و گسترش کلیشه‌ها علیه مسلمانان دامن می‌زنند. رسانه‌های جمعی همچنین تصویری غلط از فرهنگ اسلامی ارائه می‌دهند و این در حالی است که بسیاری از مسلمانان فرصت ارتباط مستقیم با سایر شهروندان را ندارند. از سوی دیگر، یکی از پرسش‌های اصلی پایان‌نامه من این بود که رسانه‌های تصویری و مکتوب، هر کدام چه رویکردی نسبت به زنان مسلمان دارند؟ تحقیقات من نشان داد که تصویر زنان در رسانه‌های مکتوب بر اساس حوادث و وقایع منتشر می‌شود و زنان مسلمان جایگاه ثابتی در رسانه‌های مکتوب ندارند. ماریا رودر که در سال ۲۰۰۷، تصویر زنان مسلمان در نشریه اشپیگل را مورد بررسی قرار داده بود، در این باره نوشته است:« در صفحات سیاسی، بیش از حوزه‌های دیگر، درباره زنان مسلمان نوشته می‌شود. در این بخش، ارزیابی‌ها از زندگی و رفتار زنان مسلمان تا حد زیادی منفی است. در این صفحات، از یک سو، زنان مسلمان، به عنوان یک فرد خارجی و غریبه معرفی می‌شوند و از سوی دیگر تاکید می‌شود که آنها به دلیل قوانین اسلامی از زندگی روزمره محروم شده‌اند. این تصاویر غالبا منجر به درک منفی و تحریف شده از اسلام می‌شود.» اما این رویکرد تنها به نشریه اشپیگل اختصاص ندارد؛ نگاه اغلب رسانه‌ها به زنان مسلمان با پیش‌داوری و تعصب همراه است. زنان مسلمان بارها و بارها سعی کرده‌اند تا این تصاویر کلیشه‌ای را با استدلال‌های منطقی، خنثی کنند. آنها همواره سعی می‌کنند به سایر شهروندان توضیح دهند که درک فرهنگ‌های مختلف می‌تواند به همزیستی مسالمت‌آمیز منجر شود. با این وجود، در اکثر مواقع زنان مسلمان مجبورند که به‌خاطر باورها و عقایدشان از فعالیت‌هایی که دارند، دست بکشند. به طور مثال، من در طول تحقیقاتم با زنی محجبه اهل سوریه آشنا شدم که در عرصه موسیقی فعالیت می‌کرد. این زن ۲۲ ساله، چندی پیش علیه اسرائیل موضع گرفته بود. در آن زمان، رسانه‌ها این زن را مورد هجمه قرار دادند و او را عضو گروه‌های افراطی اسلامی معرفی کردند. این هجمه‌ها باعث شد که زن مسلمان، فعالیت‌ در عرصه موسیقی را کنار بگذارد. او در این باره گفت:«من آرزو دارم که صلح در کل جهان گسترش یابد. اما متاسفانه این هجمه‌ها مرا آزار می‌دهد و به همین دلیل تصمیم گرفته‌ام که مدتی از فعالیت کناره‌گیری کنم.» علاوه بر این‌ها، موضوع دیگری که همواره مورد توجه رسانه‌های جمعی اروپا قرار می‌گیرد، حجاب زنان مسلمان است. وقتی زنی محجبه است، تصویری منفی از او در رسانه‌های جمعی اروپا ساخته می‌شود. رسانه‌های غربی همواره به زنان مسلمان پیشنهاد می‌دهند که با ارزش‌ها و هنجارهای غربی همراه شوند. اکثر آن‌ها معتقدند که حجاب مشکل‌ساز است و نباید در محیط‌های آموزشی و قضایی از آن استفاده شود. در واقع این رسانه‌ها از یک سو نشان می‌دهند که ارزش‌های غربی حامی آزادی است و از سوی دیگر، فرهنگ اسلامی را عامل افراط‌گرایی در جامعه معرفی می‌کنند. در رسانه‌های تصویری نیز همواره تصویری منفی از زنان مسلمان ارائه می‌شود. بررسی‌های من نشان می‌دهد که در اکثر برنامه‌های تلویزیونی، حجاب زنان به عنوان سمبل ظلم به آن‌ها معرفی می‌شود. همچنین نتایج بررسی‌های ماریا رودر نشان می‌دهد؛ مطالبی که درباره زنان مسلمان منتشر شده در دسته‌بندی‌هایی خاص مانند دین، خانواده، جامعه، مهاجرت و زنان قرار گرفته است. در این گزارش‌ها، اغلب به تحصیلات پایین زنان مسلمان، نگاه سنتی خانواده‌ها و خطراتی که زنان مسلمان را تهدید می‌کند، اشاره شده است. از سوی دیگر، همواره در رسانه‌ها، زنان مسلمان به عنوان زیردستان مردان خانواده دیده می‌شوند و اسلام عامل تبعیض جنسیتی در جامعه معرفی می‌شود. همچنین زنان مسلمان در اغلب گزارش‌ها، نقش قربانی و یا نقش عاملی خطرناک را دارند. در مجموع، بررسی محتوای رسانه‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها واقعیت موجود را نمایش نمی‌دهند. زنان مسلمان هیچ‌گاه در رسانه‌ها براساس توانایی‌ها و ویژگی‌های مثبت خود معرفی نمی‌شوند، بلکه بر اساس جنسیت و مذهب خود مورد قضاوت قرار می‌گیرند. آن‌ها حتی فرصت کافی ندارند تا خود را به شکلی درست در جامعه معرفی کنند.

(انعکاس این خبر به منزله تایید یا رد آن توسط رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان نیست)

لینک خبر

منبع: مگزین

هفته گذشته، بحث درباره قوانین مربوط به اهدای عضو در پارلمان مرکزی آلمان ( بوندستاگ) داغ بود. هرچند گروهی از نمایندگان پارلمان خواستار قانونی‌شدن الزام اهدای عضو بودند، اما اکثر نمایندگان روز پنجشنبه تصمیم گرفتند که اهدای عضو همچنان با رضایت شهروندان انجام شود. این تصمیم بوندستاگ با استقبال نمایندگان جوامع اسلامی و مسیحی مواجه شد.

هفته گذشته، ینس اشپان، وزیر بهداشت و درمان آلمان، کارل لاترباخ، کارشناس امور بهداشت و درمان حزب سوسیال دموکرات و گروهی دیگر از نمایندگان بوندستاگ سعی کردند تا در جلسات پارلمان، نمایندگان را راضی کنند تا به قانون الزام اهدای عضو رای دهند، اما سرانجام این طرح تصویب نشد. صبح روز رای‌گیری مشخص بود که نمایندگان به این طرح رای نخواهند داد. با این وجود، صحبت‌های لاترباخ با تشویق برخی از نمایندگان مواجه شد. این نماینده حزب سوسیال دموکرات گفت که هر سال در آلمان هزار بیمار نیازمند عضو، جان خود را از دست می‌دهند. چرا که مجبورند، ساعت‌ها در لیست اهدای عضو منتظر بمانند. او در ادامه تاکید کرد که اگر اهدای عضو اجباری نشود، هیچ تغییری در سامانه پزشکی آلمان ایجاد نمی‌شود و موضوع کمبود عضو‌ برای درمان بیماران برطرف نخواهد شد. ینس اشپان، وزیر بهداشت و درمان آلمان نیز در ادامه گفت که آلمان در این بخش وضعیت بدی دارد و بیماران برای گرفتن عضو باید ساعت‌ها انتظار بکشند. او ادامه داد:« بسیاری معتقدند که ما با تصویب این قانون، خواسته خود را به بیماران و خانواده‌های آنها تحمیل می‌کنیم. اما باید این را بدانیم که بسیاری از شهروندان مدت‌ها است که در اتاق‌های بیمارستان‌ها در انتظار اهدای عضو هستند تا از مرگ نجات یابند.» براساس آمارهای موجود، در سال گذشته تنها ۹۳۲ اهداکننده عضو در آلمان وجود داشته و این کشور از نظر اهدای عضو در میان کشورهای اروپایی رتبه پایینی دارد. به همین‌دلیل، حتی نمایندگانی که با قانون الزام اهدای عضو مخالف بودند، از انتقال سریع اعضای مورد نیاز به بیماران دفاع کردند. آنها گفتند که مخالف دخالت دولت و مجلس در این امر هستند. البته بحث درباره اهدای عضو تنها به پارلمان آلمان محدود نبود. نمایندگان جوامع مسیحی و اسلامی نیز با طرح قانون الزام اهدای عضو در آلمان مخالف بودند. هفته گذشته، نمایندگان کلیسای کاتولیک و پروتستان در آلمان در نامه‌ای به نمایندگان بوندستاگ، مخالفت خود را با قانون الزام اهدای عضو اعلام کردند. آنها پس از رای‌گیری نیز با انتشار بیانیه‌ای از تصمیم بوندستاگ استقبال کردند. در بیانیه مشترک نمایندگان کلیسای کاتولیک و انجیلی در آلمان آمده است:« تصمیم بوندستاگ، در حفظ اخلاق پزشکی و اصول قانون اساسی آلمان سهم به‌سزایی خواهد داشت.» کاردینال راینهارد مارکس، بالاترین مقام کلیسای کاتولیک آلمان در این باره گفت: « نمایندگان بوندستاگ به این طرح رای ندادند و این امر باعث می‌شود تا افراد با آزادی کامل درباره اهدای عضو تصمیم بگیرند.» جوامع اسلامی نیز از تصمیم جدید بوندستاگ استقبال کردند. به گفته نمایندگان جوامع اسلامی، اهدای عضو از نگاه اسلام، امری پسندیده و کمک و پشتیبانی از نیازمندان و بیماران یکی از مهم‌ترین اولویت‌های اسلام است. در عین حال، از نگاه اسلام، انسان‌ها اختیار بدن خود را دارند و این امر حتی بعد از مرگ نیز صدق می‌کند. بنابراین، افراد برای اهدای عضو باید رضایت داشته باشند. مسئولان سازمان اسلامی “ملی گوروش” در این باره معتقدند:« راه‌حل اصلی این است که درباره اهمیت اهدای عضو از منظر دینی و اجتماعی با شهروندان به گفت‌وگو بپردازیم. اول از همه باید در این باره اطلاع‌رسانی کنیم. این امر باید در مکان‌های مذهبی مانند مساجد انجام شود.» هرچند مشخص نیست که مسئولان به این پیشنهاد جامعه اسلامی ملی‌ گوروش توجه کنند، اما بر اساس تصمیم جدید بوندستاگ، همه شهروندان آلمان به مشارکت در اهدای عضو تشویق خواهند شد. براساس این قانون، هرکس که مایل باشد کارت اهدای عضو دریافت می‌کند و هر ده سال، تصمیم‌ خود را به اطلاع مسئولان می‌رساند.

(انعکاس این خبر به منزله تایید یا رد آن توسط رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان نیست)

لینک خبر

منبع: سایت اسلامیک

درگذشت دکتر مراد ویلفرد هوفمان، دیپلمات و نویسنده مسلمان آلمانی به شدت جامعه مسلمانان این کشور را متاثر کرده است. این دیپلمات آلمانی که در سن ۸۰ سالگی و براثر بیماری درگذشت، در سال ۱۹۸۰ به اسلام گروید و از آن زمان، کتاب‌ها و مقالات زیادی درباره اسلام به چاپ رسانده است.

دکتر هوفمان در سال ۱۹۳۰ در شهر آشافنبورگ به دنیا آمد. او ۳۳ سال به عنوان دیپلمات آلمانی در کشورهای مختلف مشغول به کار بود و در سال‌های اخیر به عنوان سفیر آلمان در الجزایر و مراکش حضور داشت. مراد ویلفرد هوفمان تحصیلات خود را در نیویورک آغاز کرد. او سپس در مونیخ رشته حقوق خواند و پس از آن، تحصیلات خود را در دانشکده حقوق هاروارد ادامه داد. در سال ۱۹۸۰، هوفمان مسلمان شد و از آن زمان، در اروپای غربی، ایالات متحده و جهان اسلام به سخنرانی درباره اسلام پرداخت. هوفمان تا سال ۲۰۰۸، ۳۵۰ سخنرانی درباره اسلام و مسائل مربوط به آن، در ۳۱ کشور جهان انجام داد. او عضو اصلی بنیاد اهل بیت برای اندیشه اسلامی در اردن و عضو شورای شریعت بانک بین‌المللی بوسنی در سارایوو بود. رئیس دولت امارات در سال ۲۰۰۹، عنوان شخصیت اسلامی سال این کشور را به هوفمان اهدا کرد. علاوه بر این، نام هوفمان در میان ۵۰۰ شخصیت مهم اسلامی منتخب مرکز مسیحیان و مسلمانان دانشگاه جرج تاون و همچنین مرکز مطالعات استراتژیک اردن قرار داشت. دکتر مراد ویلفرد هوفمان تاکنون کتاب‌های زیادی به زبان‌های عربی، بوسنیایی، انگلیسی، فرانسوی، مالایایی، روسی، ترکی و مجارستانی منتشر کرده است. از جمله آثار معروف او می‌توان به “اسلام به عنوان آلترناتیو” اشاره کرد. مقدمه این کتاب توسط آنه ماری شیمل، اسلام‌پژوه و خاورشناس سرشناس آلمانی نوشته شده است. همچنین کتاب “ اسلام در هزاره سوم” نیز از آثار معروف هوفمان است. او همچنین در سال ۱۹۹۸، ترجمه ماکس هنینگ از قرآن را با ویرایش جدیدی به چاپ رساند. علاوه بر این، هوفمان به عنوان منتقد ادبی در نشریه مطالعات اسلامی آکسفورد و مطالعات اسلامی پاکستان فعالیت می‌کرد. شورای اسلامی آلمان، درگذشت این دیپلمات آلمانی را به مسلمانان این کشور تسلیت گفت. مسئولان شورای اسلامی آلمان در توییتر نوشتند:« ما شخصیتی را از دست دادیم که به عنوان یک روشنفکر اسلامی در آلمان شناخته می‌شد.» شورای مرکزی مسلمانان در آلمان نیز با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که درگذشت هوفمان، مسلمانان و غیرمسلمانان در آلمان را تحت تاثیر قرار داده است. آیمان مازیک، رئیس شورای مرکزی مسلمانان آلمان در این باره گفت:«ما یک متفکر درخشان، محقق برجسته و شخصیتی در سطح جهانی را از دست دادیم. هوفمان الگو و منبعی الهام‌بخش برای بسیاری از مردم و نسل‌های مختلف بود.»

(انعکاس این خبر به منزله تایید یا رد آن توسط رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان نیست.)

 لینک خبر

منبع: رادیو آلمان

دبیرکل اتحادیه جهانی اسلامی (رابطه العالم الاسلامی) هفته آینده از اردوگاه آشویتس دیدار می‌کند. این برای اولین‌بار است که یک مقام عالی‌رتبه از سازمان بین‌المللی اسلامی از اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی بازدید می‌کند.

شیخ محمد العیسی، دبیرکل اتحادیه جهانی اسلامی (رابطه العالم الاسلامی)  که به دعوت شورای مرکزی مسلمانان به آلمان سفر کرده است، در طول اقامت خود در این کشور با نمایندگان دینی و سیاسی آلمان دیدار خواهد کرد. ولفگانگ شوبل، رئیس پارلمان مرکزی آلمان (بوندستاگ) و نمایندگان سازمان‌های مسیحی و یهودی از جمله کسانی هستند که با العیسی دیدار خواهند کرد. او همچنین هفته آینده به اردوگاه آشویتس می‌رود. به گفته مسئولان شورای مرکزی مسلمانان آلمان، این اولین‌بار است که یک مقام عالی‌رتبه سازمان بین‌المللی اسلامی از اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی بازدید می‌کند. دفتر مرکزی اتحادیه جهانی اسلامی در مکه مستقر است. این اتحادیه که یکی از مهم‌ترین سازمان‌های غیردولتی جهان اسلام است، به منظور تبلیغات دینی تاسیس شده است. بودجه این سازمان توسط عربستان سعودی تامین می‌شود. حال قرار است که دبیرکل این اتحادیه، هفته آینده به همراه گروهی از یهودیان از اردوگاه کار اجباری آشویتس دیدار کند. اردوگاه آشویتس، بزرگترین و مجهزترین اردوگاه کار اجباری آلمان نازی بود که در طول اشغال لهستان توسط نازی‌ها ساخته و تجهیز شد. در فاصله سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵، بیش از یک میلیون نفر از سراسر اروپا به این اردوگاه منتقل شدند. بیش‌تر این افراد را یهودیان تشکیل می‌دادند. همچنین در میان زندانیان این اردوگاه، لهستانی‌ها،‌ زندانیان سیاسی و اقلیت‌های قومی سینتی و روما نیز حضور داشتند. این اردوگاه، ۲۷ ژانویه سال ۱۹۴۵ میلادی، توسط سربازان اتحاد جماهیر شوروی سابق آزاد شد و از آن پس، این روز را به عنوان روز بین‌المللی یادبود هولوکاست می‌شناسند.

(این خبر عینا از منبع آلمانی منقل شده است و انعکاس آن به منزله تایید یا رد محتوای آن توسط رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان نمی باشد.)

لینک خبر

منبع: سایت موزه تاریخ طبیعی برلین

موزه تاریخ طبیعی برلین با ۷۰۰ هزار بازدیدکننده در سال، یکی از محبوب‌ترین موزه‌های آلمان است. تماشای بزرگ‌ترین اسکلت دایناسور دنیا، قدیمی‌ترین پرنده‌ جهان، ببر تاسمانی، بزرگترین شهاب سنگ جمع‌آوری شده و … سالانه علاقمندان به تاریخ طبیعی جهان را به این موزه می‌کشاند. علاوه بر این، وجود بیش از ۳۰ میلیون اثر باعث شده تا موزه تاریخ طبیعی برلین به عنوان یک مرکز تحقیقاتی و موسسه‌ای برای بحث و پژوهش علمی شناخته ‌شود.

آثار موزه تاریخ طبیعی برلین، شامل اشیایی از سه حوزه فسیل‌شناسی‌، کانی‌شناسی و جانورشناسی است و مهم‌ترین بخش موزه به نمایشگاه مواد معدنی اختصاص دارد. در این بخش از موزه که در سال ۱۷۸۱ بنا شده، ۶۵ درصد از مواد معدنی شناخته‌شده دنیا به نمایش گذاشته شده است. در بخش دیگری از این موزه، فسیل‌های حیوانات منقرض‌شده وجود دارد. همچنین مسئولان موزه از طریق انیمیشین، ظاهر اصلی حیوانات منقرض‌شده را نیز به بازدیدکنندگان نشان می‌دهند و اطلاعات بیشتری درباره این حیوانات در اختیار علاقمندان می‌گذارند. بخش دیگری از موزه درباره سیستم زمین و سنگ‌های کیهانی است. در این بخش با پخش فیلم، انیمیشن و ارائه بروشور تلاش شده تا بازدیدکنندگان نسبت به سیستم زمین، توسعه پوشش گیاهی و جانوری آن، آتشفشان‌های فعال و شهاب‌سنگ‌ها آگاه شوند. یکی دیگر از بخش‌های این موزه به بحث تکامل اختصاص داده شده است. در این بخش به خوبی تکامل جانوران و گیاهان از ابتدای پیدایش تاکنون نشان داده شده است. آشنایی با منظومه شمسی، سیاره‌ها و ستاره‌ها نیز در بخش دیگری از موزه تاریخ طبیعی برلین امکان‌پذیر است. در این بخش، تاریخ پیداش جهان در نمایشی چندرسانه‌ای به مخاطبان نشان داده می‌شود. در این موزه همچنین بیش از ۳۰۰ نوع از پرندگان و زیستگاه‌های آنها به نمایش گذاشته شده و مدل‌های پلاستیکی از حشرات مختلف جهان در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفته است. علاوه بر این‌ها، آزمایشگاه‌های موزه و تجهیزات آن، مکان مناسبی برای پژوهش‌های بین‌رشته‌ای‌ است. کارمندان موزه، محققان میهمان، دانشجویان مقاطع دکترا و فوق دکترا می‌توانند از فضای آزمایشگاه‌های این موزه برای تحقیقات خود استفاده کنند. در این موزه همچنین اتاق‌هایی برای برگزاری سمینارها و جلسات گفت‌وگو در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، کارگاه‌های آموزشی زیادی درباره بحران‌های طبیعی در این موزه برگزار می‌شود. تغییرات آب و هوایی و از بین‌رفتن گونه‌های گیاهی و جانوری از جمله موضوعاتی است که در این مرکز تحقیقاتی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایت مراجعه کنید.

منبع: انتشارات کلام

نویسنده: Dina El Omari , Daniel Roters

سال انتشار: ۲۰۱۹

تعداد صفحات: ۱۳۰

کتاب “مقدمه‌‌ای بر کار علمی” که از سوی انتشارات کلام منتشر شده است، به دانشجویان رشته‌های الهیات اسلامی، معارف دینی و همچنین مخاطبان علاقمند در آلمان کمک می‌کند تا با اصول کلی تحقیقات علمی آشنا شوند. در این کتاب، همچنین درباره ابزارهای خاص پژوهش در حوزه الهیات اسلامی و استفاده از کتب مرجع توضیح داده شده است. دینا العمری و دانیال روترز، نویسندگان این کتاب از محققان مرکز الهیات اسلامی دانشگاه مونتسر هستند. آن‌ها در کتاب “مقدمه‌‌ای بر کار علمی” سعی کرده‌اند تا روش پژوهش علمی در رشته‌های اسلامی را برای مخاطبان توضیح دهند و آنها را با این امر آشنا سازند.

ISBN-13: 978-3981759068

(انعکاس این خبر به منزله تایید یا رد محتوای کتاب توسط رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان نیست.)

منبع