هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۵۱۳ – ۲۱ بهمن ماه ۹۹

شناسایی نیازها و مشکلات جوانان مسلمان

اولین و مهم‌ترن اصل در جذب مخاطبان جوان، شناخت خواسته‌ها، نیازها و مشکلات آن‌ها است. مسئولان مساجد و انجمن‌های اسلامی، برای رسیدن به این هدف، باید بخشی از برنامه‌ها و سخنرانی‌های مساجد را به نیازها، نگرانی‌ها و مشکلات جوانان اختصاص دهند. در این راستا، شناخت چالش‌هایی که جوانان مسلمان در جامعه آلمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، باید در اولویت کار مسئولان مساجد قرار گیرد. این در حالی است که در بسیاری از مواقع، محتوای سنگین سخنرانی‌ها و مطرح کردن مسائل غیرمرتبط با جامعه در مساجد، باعث می‌شود که جوانان از ارتباط بیشتر با جوامع اسلامی صرف‌نظر کنند.

در این مسیر، استفاده از زبان آلمانی در کنار انتخاب موضوعات مناسب می‌تواند کمک زیادی به جدب مخاطبان جوان کند. در واقع مسئولان مساجد باید محتوایی را به زبان آلمانی انتخاب کنند که به نیازها و مشکلات جوانان بپردازد و راه حل‌هایی را نیز برای آن ارائه دهند. همچنین راه‌حل‌های پیشنهادی باید متناسب با شرایط و قوانین اسلامی باشند. علاوه بر این‌ها، مسئولان باید روابط صمیمانه‌تری با جوانان ایجاد کنند.

آشنایی با فرهنگ و ارزش‌های آلمان

نوجوانان و جوانان مسلمان در خانه با فرهنگ اسلامی آشنا می‌شوند و در جامعه، ارزش‌ها و فرهنگ آلمانی را می‌آموزند. طبیعی است که میان فرهنگ‌ها و ارزش‌های غربی و اسلامی تفاوت‌های زیادی وجود دارد و اگر جوانان نسبت به این تفاوت‌ها آگاه نشوند، صدمه زیادی در جامعه می‌بینند. در نتیجه وظیفه اعضای مساجد و جوامع اسلامی است که درباره فرهنگ و ارزش‌های آلمانی اطلاعات کاملی کسب کنند و همچنین از حساسیت‌ها و نگرش جوانان مسلمان در جامعه آلمان نیز آگاه شوند. بدین ‌ترتیب آن‌ها می‌توانند با مشاوره درست، راه و روش زندگی در آلمان را به نسل جدید مسلمانان بیاموزند. در حقیقت آشنایی با زبان، فرهنگ و شناخت تاریخ و روش زندگی شهروندان آلمان باید در دستور کار همه جوامع اسلامی و مساجد قرار گیرد. ما بارها شاهد بوده‌ایم: حتی مهاجرانی که سال‌ها‌ است در آلمان زندگی می‌کنند و به زبان این کشور تسلط دارند، نیز غالباً با فرهنگ و تاریخ آلمان آشنا نیستند. بنابراین باید این مسائل به نسل جدید مسلمانان آموزش داده شود.

استفاده از زبان و اصطلاحات ساده

بسیاری از جوانان مسلمان در آلمان، محتوای سخنرانی‌های مساجد را به خوبی درک نمی‌کنند. در واقع درک اصطلاحات واعظان مساجد برای نسل جوان سخت است. برخی واعظان بیش از حد از کلمات و اصطلاحات خارجی استفاده می‌کنند که برای تعداد زیادی از جوانان ناشناخته است. گروهی دیگر نیز، عبارات عربی و آلمانی را در کنار هم به کار می‌برند که برای جوانان بسیار نامفهوم است. در نتیجه، ما غالبا در مساجد با جوانانی روبرو هستیم که تمایلی به گوش دادن به سخنرانی‌ها ندارند. این در حالی است که اگر سخنرانان از کلمات ساده‌تری استفاده کنند، تعداد بیشتری از جوانان تمایل خواهند داشت که به سخنرانی‌ها گوش فرا دهند. البته استفاده از زبان ساده به معنای به‌کار بردن محتوای بی‌ارزش نیست. یک سخنران می‌تواند موضوع مهمی را با زبانی ساده برای حاضران بیان کند. در واقع سخنرانان باید کلمات را به نحوی انتخاب کنند که شنوندگان را به سوی خود جذب کنند.

تولید محتوای مذهبی به زبان آلمانی

جوامع اسلامی و مساجد هنوز نتوانسته‌اند، مراسم و برنامه‌های مرتبط با دین اسلام را کاملا به زبان آلمانی  برگزار کنند. به‌طور مثال، انجمن‌های شیعه در آلمان هر سال تلاش می‌کنند تا مراسم روز عاشورا را به زبان آلمانی برگزار کنند، اما اکثر آن‌ها تنها کاری که انجام می‌دهند، این است که برای معرفی مکتب عاشورا به شهروندان آلمان، مطالبی را از زبان فارسی، عربی و یا ترکی به آلمانی ترجمه می‌کنند.  طبیعی است که در بسیاری از مواقع در زمان ترجمه، معنا و مفهوم اصلی به خوانندگان جوان منتقل نمی‌شود. در این شرایط، مسئولان انجمن‌های اسلامی و مدیران مساجد باید با همکاری متخصصان حوزه مطالعات اسلامی و افرادی که تبحر زیادی در زبان آلمانی دارند، محتوای جدیدی درباره آیین و مراسم اسلامی تولید کنند. این محتوا باید بتواند، جوانان و نوجوانان مسلمان را تحت تاثیر خود قرار دهد. در واقع چالش جدید مسلمانان این است که بتوانند از زبان آلمانی برای جذب بیشتر جوانان مسلمان و غیرمسلمان به مساجد استفاده کنند. تنها در این شرایط است که مسلمانان می‌توانند جایگاه خاصی برای اسلام در جامعه آلمان ایجاد کنند.

لینک گزارش:

https://offenkundiges.de/islamische-jugendarbeit-auf-deutsch-kann-das-gelingen/

تاسیس موسسه گوته در شش شهر

برکسی پوشیده نیست که گسترش زبان و فرهنگ آلمانی در بیرون از مرزهای آلمان تا چه اندازه برای مقامات دولت فدرال اهمیت دارد. در این میان، موسسه گوته سهم به‌سزایی در آموزش زبان آلمانی در خارج از مرزهای آلمان دارد. این موسسه در کشورهای مختلف تلاش می‌کند تا شرایط ایده‌الی را برای آموزش علاقمندان به زبان آلمانی فراهم کند. در حال‌حاضر موسسه گوته در شش شهر هندوستان از جمله بنگلور، چنای، کلکته، بمبئی، پونا و دهلی، دفاتری را برای آموزش زبان آلمانی و ترویج فرهنگ و ارزش‌های آلمان راه‌اندازی کرده است. موسسه گوته در این شهرها، طیف گسترده‌ای از رویدادهای فرهنگی را برای معرفی فرهنگ آلمانی به شهروندان هند ارائه می‌دهد. همچنین در این مراکز، اطلاعات گسترده‌ای درباره شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی آلمان در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرد. علاوه بر این‌ها، موسسه گوته در این شهرها، کلاس‌هایی برای آموزش زبان به بزرگسالان، جوانان و کودکان برگزار می‌کند. همچنین در این مراکز، امتحانات رسمی موسسه گوته برگزار می‌شود. برای آنکه اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های موسسه گوته در شش شهر هندوستان به‌دست آورید به لینک زیر مراجعه کنید:

https://www.goethe.de/ins/in/en/spr/kur/gia.html

فعالیت مدارس آلمانی در بمبئی و دهلی نو

پس از استقلال هندوستان، روابط سیاسی و اقتصادی میان این کشور و آلمان گسترش زیادی یافت. در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی، شرکت‌های مهم آلمانی در هند، دفاتری تاسیس کردند و در نتیجه، بسیاری از کارمندان این شرکت‌ها و خانواده‌های آن‌ها به بمبئی منتقل شدند. در آن زمان، خانواده‌های آلمانی در بمبئی ترجیح می‌دادند که فرزندانشان در محیطی آلمانی به تحصیل مشغول شوند تا در زمان بازگشت به آلمان، برای ادامه تحصیل با مشکل مواجه نشوند. از این‌رو، در سال ۱۹۶۱، مدرسه آلمانی بمبئی نیز تاسیس شد. امروزه این مدرسه، دانش‌آموزانی از بیش از ۳۰ کشور مختلف از جمله سوئیس، ژاپن، ایتالیا و برزیل را در خود جای داده است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره فعالیت‌های مدرسه آلمانی بمبئی به سایت زیر مراجعه کنید:

https://dsbindia.com/

مدرسه آلمانی دهلی نو نیز از دیگر مدارس آلمانی خارج از کشور به شمار می‌رود که در سال ۱۹۶۱ در یک ساختمان مسکونی تاسیس شد. با این وجود، بارها مسئولان این مدرسه مجبور شدند تا به ساختمان جدیدی نقل مکان کنند تا آنکه در سال ۱۹۹۲، مسئولان سفارت آلمان در دهلی‌نو، ساختمانی را در اختیار مسئولان مدرسه قرار دادند. از آن زمان این مدرسه زیرنظر مسئولان سفارت فعالیت می‌کند. مدرسه آلمانی دهلی نو با کادر مجرب و امکانات فوق‌العاده، هر ساله میزبان گروه‌های زیادی از دانش‌آموزان بین‌المللی است. این مدرسه همچنین به عنوان برگزارکنندگان امتحان دیپلم آلمانی در هند شناخته می‌شود. در سال ۲۰۱۸، مسئولان دولت فدرال که به هند سفر کرده‌ بودند، از مدرسه آلمانی دهلی نو نیز بازدید کردند و از آن زمان این مدرسه عنوان “مدرسه عالی آلمانی “ را دریافت کرده است. اگر دوست دارید اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این مدرسه به‌دست آورید، به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.dsnd.de/unsere-schule/ueber-uns/geschichte-der-dsnd.html

تبادلات علمی

سیستم آموزشی هند در سال‌های اخیر رشد زیادی داشته است. در حال‌حاضر، ۸۶۴ دانشگاه، بیش از ۴۰ هزار کالج و بیش از ۱۲ هزار موسسه اعطای دیپلم در هندوستان وجود دارد. این در حالی است که به دلیل افزایش جمعیت در این کشور، دولت هر سال تلاش می‌کند تا تعداد دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی را افزایش دهد. اما در مقابل، مسئولان دولتی هند با بحران کمبود استادان باسواد و با تجربه در دانشگاه‌ها و کالج‌های مواجه هستند. آنطور که آمارها نشان می‌دهد، هر ساله، در حدود ۸۰ درصد دانشجویان هندی در دوره های کارشناسی و ۱۱ درصد در دوره کارشناسی ارشد ثبت نام می‌کنند و تنها ۰.۵ درصد از آن‌ها به تحصیلات خود در مقطع دکترا  ادامه می‌دهند. از این‌رو، بسیاری از دانشگاه‌ها نمی‌توانند استادی با مدرک دکترا یا فوق‌دکترا پیدا کنند و از اساتیدی با مدرک فوق‌لیسانس به تدریس می‌پردازند. آمارهای منتشرشده توسط دولت هند نیز بیانگر همین معضل است. براساس این آمارها، ۲۴ درصد از اساتید دانشگاه‌ها و ۵۷ درصد از استادان کالج‌ها، مدرک دکترا ندارند.

از سوی دیگر، تحصیل در هند هزینه دارد. دانشجویان برای ثبت‌نام در رشته‌های علوم اجتماعی و انسانی در حدود هزار یورو در سال می‌پردازند. این شهریه برای رشته‌های مهندسی، مدیریت یا پزشکی در حدود ۲ هزار تا ۳ هزار یورو در سال پیش‌بینی می‌شود. این در حالی است که شهریه دانشگاه‌ها و موسسات خصوصی بسیار بالاتر است. همچنین از دانشجویان غیربومی، هزینه بیشتری دریافت می‌شود. البته در حوزه تحقیقات شرایط کمی بهتر است. در حال‌حاضر همه دانشگاه‌های برجسته هندوستان مرکز تحقیقاتی دارند. علاوه بر این، موسسات پژوهشی نیز در حوزه‌های مختلف مشغول به فعالیت هستند. با این وجود باز هم امکانات مراکز تحقیقاتی نسبت به بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان ناقص است. از اینرو، مسئولان موسسات آموزشی هندوستان تلاش می‌کنند تا با همکاری سایر دانشگاه‌های جهان بخشی از مشکلات خود را حل کنند. آلمان از جمله کشورهایی است ک در راستای تبادل دانشجو و محقق با هندوستان همکاری نزدیکی دارد. برای مثال، سایت موسسه تبادلات آکادمیک آلمان هر ساله فهرستی از فرصت‌های مطالعاتی و تحقیقاتی را برای دانشجویان هندی منتشر می‌کند. این موسسه همچنین اطلاعات خوبی برای زندگی در هندوستان در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری در اختیارتان قرار دهد:

https://www.daad.de/de/laenderinformationen/asien/indien/

فعالیت در حوزه مدیریت شهری و تحولات دیجیتال

بنیاد فردریش نویمان از دیگر سازمان‌های مهم آلمانی است که از سال ۱۹۹۰ در دهلی نو فعالیت می‌کند. اعضای این بنیاد در هند تلاش می‌کنند تا بستری برای گفت‌وگو میان سیاستمداران و شهروندان ایجاد کنند. تمرکز بنیاد فردریش نویمان در هند بر توسعه ثبات اقتصادی، حمایت از حقوق بشر، نظارت بر مدیریت شهری و تحولات دنیای دیجیتال است. از طریق سایت زیر می‌توانید با فعالیت‌های این بنیاد به خوبی آشنا شوید:

https://www.freiheit.org/india

نظارت بر محیط‌زست و رفع معضلات اجتماعی

از دیگر سازمان‌های آلمانی که در حال ‌حاضر در هندوستان فعالیت دارد، می‌توان به جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی اشاره کرد. این سازمان به مدت ۶۰ سال است که با نهادهای اجتماعی و اقتصادی در هندوستان همکاری‌های مشترکی دارد. همه به خوبی می‌دانیم که هندوستان با وجود پیشرفت‌هایی که در حوزه‌های مختلف کسب کرده است، همچنان با فقر و بسیاری از مشکلات اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند. همچنین رشد جمعیت و استفاده زیاد از منابع انرژی در این کشور موجب شده که محیط‌زیست در هندوستان نیز به خطر بیفتد. از این رو، جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی تلاش می‌کند تا برای رفع مشکلات به وجود آمده به دولت هند و سازمان‌ها و نهادهای دولتی مشاوره دهد. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی در اختیار علاقمندان قرار دهد:

https://www.giz.de/de/weltweit/368.html

“شما مجبور نیستید روسری بپوشید” عنوان اثری از عبدالحکیم اورقی است که در سال ۲۰۱۸ توسط انتشارات کلادیوس در آلمان منتشر شد. اورقی از سال ۲۰۱۱، به عنوان مدیر بخش آموزش دینی و الهیات اسلامی در دانشگاه فرایبورگ فعالیت می‌کند. او در اثر بحث‌برانگیزش به حجاب اسلامی و موضوع پوشیدن روسری در جامعه آلمان پرداخته است. اورقی در این اثر، حجاب اسلامی را نتیجه ساختارهای مردسالارانه در جوامع مسلمان دانسته و آن را به عنوان ” نمادی سیاسی ” معرفی کرده است. آنطور که اورقی در این کتاب توضیح داده؛ پوشیدن روسری صرفا در جهت حفظ قدرت ” مردان” صورت می‌گیرد. او همچنین حمایت مردان مسلمان از حجاب اسلامی را ظلمی آشکار و رنجی مادام‌العمر به زنان عنوان کرده است. اورقی معتقد است که مردان حامی حجاب اسلامی، جلوی رشد فردی و اجتماعی زنان مسلمان را می‌گیرند. او در بخش دیگری از کتاب خود حتی زنان مسلمان را به شورش علیه سیستم‌های مردسالارانه دعوت کرده است. اورقی این عمل را مسئولیت اخلاقی زنان مسلمان عنوان کرده و از آن‌ها خواسته تا از چنین مسئولیتی شانه خالی نکنند. این در حالی است که این نویسنده، به مسئولیت اجتماعی و اخلاقی خود، عمل نکرده و بدون شناخت کافی از تمام زنان مسلمان، در کتابش، آن‌ها را مورد نقد قرار داده است. این اسلام‌شناس آلمانی حتی به خود زحمت نداده تا نظر گروهی از زنان مسلمان درباره پوشیدن روسری را جویا شود. هر چند او در طول کتاب، بارها اعلام کرده که هیچ خصومتی با اسلام و مسلمانان ندارد، اما اثر او گویای همه چیز است.

مدیر بخش آموزش دینی و الهیات اسلامی در دانشگاه فرایبورگ حتی از احزاب حامی مسلمانان و گروه‌های اقلیت نیز انتقاد کرده است. این نویسنده در بخش‌هایی از کتاب، حتی نمایندگان جوامع اسلامی آلمان را نیز در گروه افراط‌گرایان و اسلام‌گرایان قرار داده است. البته نکته جالب اینجاست که او برای اثبات ادعاهای خود، هیچ‌گونه مدرک و سندی ندارد و در طول کتاب، تنها فرضیه‌های ذهنی خود را به عنوان واقعیت موجود در جامعه آلمان مطرح کرده و برداشت شخصی خود از دین اسلام را به عنوان واقعیتی علمی به مخاطب ارائه داده است.

به‌طور مثال، او در بخشی از کتاب، خود را به عنوان ناجی زنان مسلمانی معرفی کرده است. اورقی مدعی است که زنان مسلمان تحت شست‌وشوی مغزی قرار گرفته‌اند و تنها از روی ترس و اجبار روسری به سر می‌کنند. او نظام مردسالار جوامع اسلامی را عامل مشکلات زنان معرفی می‌کند. او مدعی است که از حقوق زنان مسلمان دفاع می‌کند، در حالیکه که خود هیچ حق انتخابی برای زنان مسلمان قائل نیست. این اسلام‌شناس آلمانی حتی زنانی را که به میل خود روسری می‌پوشند، دروغ‌گو و ترسو خطاب کرده است.

در ذهن عبدالحکیم اورقی، زنان سرکوب شده و نابالغ، محجبه هستند و زنان با اراده و آزاده، روسری به سر نمی‌کنند. برخی از کارشناسان حوزه مطالعات اسلامی معتقدند که او تنها به دلیل کینه‌های شخصی یا سیاسی، در کتاب “شما مجبور نیستید روسری بپوشید”، به مخالقت با حجاب اسلامی پرداخته است. از سوی دیگر، این نویسنده هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای درباره اینکه چرا زنان تحصیل‌کرده و باسواد مسلمان نیز حجاب اسلامی را انتخاب می‌کنند، ندارد و همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، تمام ادعاهای او بدون سند و ادله کافی مطرح شده است.

اورقی باید حق آزادی پوشش زنان مسلمان را به رسمیت بشناسد و به باورهای آنان احترام بگذارد. او نمی‌تواند باورها و عقاید خود را به عنوان حقایق علمی به جامعه تحمیل کند. در یک جامعه آزاد، زنان مسلمان نیز مانند سایر افراد جامعه، باید بتوانند با پوشش مورد نظر خود در جامعه رفت‌وآمد کنند و هیچ‌کس حق ندارد که این حق را از آن‌ها بگیرد.

لینک گزارش:

„Ihr müsst kein Kopftuch tragen“: eine kritische Rezension

کتاب‌فروشی خان‌ الجانوب با حیاطی پوشیده از درختان انجیر، در اواخر تابستان سال ۲۰۲۰ در قلب شهر برلین افتتاح شد. در آن زمان، بسیاری معتقد بودند که راه‌اندازی کسب و کاری جدید در دوران شیوع بیماری کرونا، کاری غیرمنطقی است. با این وجود، فادی عبدالنور و دوستانش تصمیم گرفتند تا کتابخانه‌ای متفاوت در برلین ایجاد کنند.

جالب است بدانید که عبدالنور در فلسطین اشغالی متولد شده است. او در سال ۲۰۰۲ به برلین آمد و پس از مدتی، در رشته ارتباطات در شهر هاله مشغول به تحصیل شد. عبدالنور پس از فارغ التحصیلی به عنوان گرافیستی مستقل در شهر برلین شروع به فعالیت کرد. او درباره ارتباطش با کتاب و دنیای ادبیات می‌گوید:« من در حوزه طراحی، چاپ و صحافی کتاب نیز فعالیت می‌کنم و در این حوزه تجربه‌های زیادی به دست آورده‌ام.»

او به همراه دو دست دیگرش، راشا هیلوی، نویسنده و روزنامه‌نگار فلسطینی و محمد ربیعی، نویسنده اهل مصر، کتابفروشی خان الجانوب را افتتاح کرد. آن‌ها پیش‌تر نیز جشنواره سالانه فیلم عربی را با عنوان الفیلم  راه‌اندازی کرده بودند. اما این‌بار کمبود آثار ادبیات جهان عرب و همچنین کتاب‌های مرتبط با تاریخ و فرهنگ خاورمیانه در بازار کتاب آلمان موجب شد که عبدالنور و دوستانش به فکر راه‌اندازی یک کتابفروشی بیفتند. او در این باره می‌گوید:«من بارها از خودم این سوال را پرسیده بودم که چرا تهیه آثار ادبیات عرب و یا کتاب‌های مرتبط با خاورمیانه از فروشگاه‌های آلمان تا این اندازه مشکل است. در بهترین حالت، می‌توان کپی غیرقانونی این آثار را در نمایشگاه‌های کوچک پیدا کرد که با اثر اصلی تفاوت‌های زیادی دارد.»

عبدالنور درباره تهیه کتاب‌ها نیز می‌گوید:« ما پیش‌ از این، برای خرید کتاب‌های مورد نیازمان به فلسطین سفر می‌کردیم، اما هر بار مجبور بودیم که از اردن وارد مناطق اشغالی فلسطین شویم و این امر برایمان سخت بود. از این رو، تصمیم گرفتیم که کتابفروشی در حوزه ادبیات عرب و کتاب‌های اسلامی تاسیس کنیم. ما در این مدت، بیشتر کتاب‌ها و حتی مجلات را از قاهره و بیروت سفارش می‌دهیم. خوشبختانه در حال‌حاضر، کتابفروشی در شرایط نسبتا خوبی قرار دارد و در حال‌حاضر علاقمندان می‌توانند کتاب‌های مورد نظر خود را در حوزه خاورمیانه به زبان‌های عربی، انگلیسی و آلمانی در این کتاب‌فروشی پیدا کنند.

او می‌خواهد که نسل جدید بیش از گذشته با دنیای شرق آشنا شوند و حتی غیرعرب‌زبانان نیز به کتاب‌های مرتبط با جهان عرب علاقمند شوند. عبدالنور به شهروندان برلین وعده می‌دهد که در تابستان کافه‌ای کوچک نیز در حیاط کتابفروشی افتتاح خواهد شد.

لینک گزارش:

https://taz.de/Nahost-Buchhandlung-in-Berlin/!5744703/

استاد آمار دانشگاه کنستانتس در یکی از سوالات امتحانی از شاگردان خود خواسته بود که خود را جای امام یک مسجد فرض کنند و تعداد مسلمانان رادیکال در آن مسجد را محاسبه کنند. این حرکت او، با انتقادات شدیدی در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های اینترنتی آلمان مواجه شد. یکی از کاربران توییتر، حرکت این استاد دانشگاه را رسوایی بزرگ برای آلمان خواند و از حضور چنین فردی در دانشگاه انتقاد کرد.

رجب بیلگن، رئیس شورای اسلامی نیدرزاکسن نیز در صفحه توییتر خود نوشت:«متاسفانه اخلاق حرفه‌ای از بین رفته و حالا می‌بینیم که اسلام‌هراسی حتی به کلاس درس آمار نیز رسیده است.»

گروه مسلمانان دانشگاه کنستانتس نیز در پیامی که در صفحه فیس بوک این گروه منتشر شده، حرکت استاد دانشگاه را محکوم کرده‌اند:« به نظر می‌رسد که اسلام‌هراسی به محیط دانشگاه‌ها رسیده است و باید هر چه زودتر، این موضوع مورد بررسی قرار گیرد. البته ما تلاش می‌کنیم تا در آرامش و در کمال بی‌طرفی به صحبت‌های همه گروه‌ها گوش دهیم.»

این حرکت عجیب و ضداسلامی، ‌واکتش شدید مسئولان دانشگاه کنستانتس را نیز در پی داشت و حتی دکتر سابینه راین، مدیردانشگاه نیز از دانشجویان و شهروندان مسلمان در آلمان عذرخواهی کرد. او در این باره گفت:« همه ما در دانشگاه کنستانس از شرایط پیش‌آمده متاسفیم. در دانشگاه ما جایی برای چنین رفتارهایی وجود ندارد و با فرد خاطی به شدت برخورد خواهد شد.»

او همچنین اضافه کرد:«من به هیچ‌وجه اجازه نمی‌دهم که رفتارهای تبعیض‌آمیز در محیط دانشگاه ما گسترش یابد. ما در این دانشگاه با هرگونه نژادپرستی، رفتار خشونت‌آمیز و نفرت‌پراکنی مقابله خواهیم کرد و به زودی با استاد خاطی نیز برخورد خواهد شد.»

لینک گزارش:

Islamfeindliche Klausurfrage sorgt für Shitstorm im Netz

همه چیز از زمانی آغاز شد که فون فورکینگ، شهردار راین و وکیل سرشناس آلمانی در یکی از سفرهای خود، تصمیم گرفت تا روزنامه‌هایی از سراسر جهان را جمع‌آوری و کلکسیونی شخصی برای خود ایجاد کند. فورکینگ تلاش می‌کرد تا روزنامه‌ها را براساس محتوای تاریخی، فرهنگی و …دسته‌بندی کند. مجموعه او به تدریج گسترش یافت. از این رو، فورکینگ در سال ۱۸۸۶ تصمیم گرفت تا موزه بین‌المللی روزنامه را تاسیس کند و بالاخره این مجموعه در سال ۱۸۸۹ به نمایش عمومی درآمد. بعدها در طول جنگ جهانی دوم، ساختمان موزه صدمات زیادی دید. اما در کمال ناباوری،‌ در مدت زمان کوتاهی بازسازی شد.

آنطور که سایت موزه گزارش داده است؛ در حال‌حاضر، بیش از ۲۰۰ هزار روزنامه و نشریه داخلی و بین‌المللی از قرن شانزدهم تاکنون در نمایشگاه دائمی موزه در معرض بازدید عموم قرار گرفته است. این مجموعه، آرشیو نسبتا کاملی از فعالیت رسانه‌ای در جهان به شمار می‌رود. همچنین بخشی از آرشیو این موزه به صورت آنلاین در دسترس علاقمندان قرار دارد. در کتابخانه موزه نیز بیش از ۳ هزار جلد کتاب تخصصی با موضوع رسانه وجود دارد و دسترسی به این کتابخانه به صورت رایگان امکان‌پذیر است. اما براساس قوانین موزه، بازدیدکنندگان تنها این امکان را دارند که در اتاق مطالعه، کتاب‌ها را بررسی کنند. اگر دوست دارید، اطلاعات بیشتری درباره این موزه به دست آورید به سایت زیر مراجعه کنید:

http://izm.de/museum/das-haus/

Herausgeber : C.H.Beck; 1. Edition (28. August 2019)
Sprache : Deutsch
Gebundene Ausgabe : 1306 Seiten
ISBN-13 : 978-3406741197
Bernd Roeck

لینک کتاب: