هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۴۸۳ – ۲۳ تیر ماه ۹۹

همه چیز از پنجم ماه مه سال ۱۹۵۳ آغاز شد. زمانی که رادیو موج کوتاه دویچه‌وله با سخنرانی تئودور هویس، رئیس‌جمهور وقت آلمان، کار خود را آغاز کرد. در آن زمان، دفتر این شبکه رادیویی در کلن قرار داشت، اما پس از مدتی، ساختمان اصلی دویچه‌وله به بن نقل مکان کرد. در اواخر دهه ۸۰ میلادی، رادیو دویچه‌وله طرفداران زیادی پیدا کرده بود و مسئولان این شبکه تصمیم گرفتند که پخش تلویزیونی را نیز راه‌اندازی کنند. در نتیجه، اول آوریل سال ۱۹۹۲، بخش تلویزیونی دویچه‌وله در برلین به دو زبان آلمانی و انگلیسی شروع به کار کرد و به تدریج برنامه‌های تلویزیونی به زبان‌های اسپانیایی و عربی نیز پخش شد. دو سال پس از راه‌اندازی تلویزیون دویچه‌وله، مسئولان این شبکه تصمیم گرفتند تا برای اولین‌بار، اخبار را در سایتی اینترنتی نیز منتشر کنند. البته این سایت تا سال‌ها بازدیدکنندگان زیادی نداشت. همین‌امر موجب شد که مسئولان شبکه دویچه‌وله در تابستان سال ۲۰۰۱ تصمیم بگیرند تا وب‌سایت جدیدی را راه‌اندازی کنند. دو سال پس از آن، دولت آلمان، دویچه‌وله را به عنوان سازمانِ سه‌رسانه‌ای معرفی کرد. بدین ترتیب، وب‌سایت دویچه‌وله در کنار تلویزیون و رادیو آن، به عنوان رسانه‌ای مستقل مورد قبول دولت فدرال قرار گرفت. ‌این وب‌سایت، سال‌ها است که اخبار، گزارش‌ها و تحلیل‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را به ۳۰ زبان در اختیار کاربران در سراسر جهان قرار می‌دهد. آخرین گزارش‌‌ سایت اداره فرهنگ و رسانه آلمان از وضعیت دویچه‌وله نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۷، ۳ هزار کارمند از ۶۰ کشور جهان برای رادیو، تلویزیون و سایت دویچه‌وله کار می‌کردند. همچنین بودجه این شبکه در سال ۲۰۱۷، ۳۲۵ میلیون یورو بوده است. علاوه بر این‌ها، براساس آماری که بر روی سایت دویچه‌وله قرار گرفته است، هر هفته ۱۹۷ میلیون نفر در سراسر جهان از این شبکه بازدید می‌کنند، این در حالی است که مسئولان این شبکه مدعی‌اند که کاربران دویچه‌وله تا سال ۲۰۲۱ به ۲۱۰ میلیون نفر در هفته خواهد رسید.

خط مشی

هر چند که دویچه‌وله با حمایت دولت فدرال شکل گرفته است، اما مسئولان این شبکه مدعی‌اند که به صورت مستقل فعالیت می‌کنند. بر روی سایت این شبکه آمده است:« دویچه‌وله، مسئول تولید و پخش برنامه‌های تلویزیونی، رادیویی و اینترنتی به زبان‌های مختلف است و در این راستا، کاملا مستقل عمل می‌کند.» همچنین بر روی سایت این شبکه، خبررسانی مستقل، صادقانه و بدون سانسور از جمله اهداف این موسسه عنوان شده است.

آکادمی دویچه‌‌وله

دویچه‌وله تنها یک شبکه خبری نیست. این سازمان رسانه‌ای، در حال‌حاضر یک مرکز بین‌المللی برای آموزش روزنامه‌نگاران و دانشجویان رشته رسانه دارد. در آکادمی دویچه‌وله، دوره‌های آموزشی در حوزه رسانه برای جوانان کشورهای در حال توسعه و همچنین شرق اروپا برگزار می‌شود. همچنین این آکادمی هر سال، شرایط تحصیل دانشجویان علاقمند در رشته مطالعات رسانه‌ای بین‌المللی را فراهم می‌کند.

آموزش زبان

در دهه‌های اخیر، سایت خبری دویچه‌وله، بخشی برای یادگیری زبان آلمانی راه‌اندازی کرده است. در این بخش، داوطلبان یادگیری زبان آلمانی در هر سطحی که باشند، می‌توانند به صورت رایگان از بسته‌های آموزش زبان استفاده کنند. این بسته‌های آموزشی در قالب سریال، انیمیشن، مرور اخبار و پادکست برای روی سایت دویچه‌وله قرار گرفته است.

لینک‌های گزارش:

https://www.bundesregierung.de/breg-de/bundesregierung/staatsministerin-fuer-kultur-und-medien/medien/deutsche-welle

https://www.dw.com/de/unternehmen/profil/s-30626

 فعالیت موسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای در مالزی

موسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای از جمله اولین موسسات فرهنگی آلمان است که در زمینه کشورهای آسیایی از جمله مالزی شروع به پژوهش کرد. این موسسه از سال ۱۹۵۶، تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشورهای آسیایی را تجزبه و تحلیل می‌کند. یافته‌های این موسسه، اهمیت زیادی برای تصمیم‌گیرندگان بخش خصوصی و دولتی آلمان دارد. اعضای این موسسه در کشورهای مختلف آسیایی از جمله مالزی حضور دارند و از نزدیک، تحولات این کشورها را مورد بررسی قرار می‌دهند. از طریق لینک زیر می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های موسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای به‌دست آورید:

https://www.giga-hamburg.de/index.php?file=ias.html&folder=ias

برگزاری دوره‌های زبان و برنامه‌های هنری و فرهنگی

تاسیس موسسه زبان گوته در دل شهر کوالالامپور نیز از دیگر اقدامات فرهنگی آلمان در کشور مالزی است. موسسه گوته در این شهر، کلاس‌هایی برای آموزش زبان به بزرگسالان، جوانان و کودکان به صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌کند. همچنین در این مرکز، امتحانات رسمی موسسه گوته برگزار می‌شود. علاوه بر این، موسسه گوته پروژه‌های فرهنگی و هنری بسیاری در شهر کوالالامپور دارد و با همکاری مراکز فرهنگی مالزی، کنسرت‌ها، نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های فرهنگی و هنری بسیاری را برگزار می‌کند.از جمله برنامه‌های فرهنگی موسسه گوته که قرار است امسال برگزار شود، می‌توان به فستیوال فیلم کوتاه اشاره کرد. این فستیوال بیست‌وپنجم ژوئیه سال جاری برگزار می‌شود. سایت‌ زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری به علاقمندان ارائه دهد:

https://www.goethe.de/ins/my/de/index.html

تاسیس مدرسه آلمانی کوالالامپور

از دیگر اقدامات فرهنگی آلمانی‌ها در خاک مالزی می‌توان به تاسیس مدرسه آلمانی کوالالامپور اشاره کرد. این مدرسه ۴۰ سال پیش برای آموزش کودکان آلمانی ساکن مالزی تاسیس شد. البته دانش‌آموزان از هر ملیتی می‌توانند در آن به تحصیل بپردازند، اما داوطلبان تحصیل در این مدرسه باید دانش کافی در زمینه زبان آلمانی داشته باشند. در مدرسه آلمانی کوالالامپور، دوره‌های آموزشی از مقطع دبستان تا دبیرستان براساس سیستم آموزشی آلمان برگزار می‌شود، اما شاگردان این مدرسه در طول دوران تحصیل خود با فرهنگ و تاریخ مالزی نیز آشنا می‌شوند. برای آنکه با فعالیت‌های مدرسه آلمانی کوالالامپور بیش‌تر آشنا شوید، می‌توانید به سایت زیر مراجعه کنید:

http://dskl.edu.my/index.php/de/

تبادل دانشجو و محقق

براساس آمارهای منتشر شده توسط وزارت آموزش مالزی،‌ در سال ۲۰۱۷، بیش از ۸۰۰ هزار نفر در دانشگاه‌های مالزی مشغول به تحصیل بودند. در حال‌حاضر این کشور، دارای ۲۰ دانشگاه دولتی، ۳۳ دانشگاه فنی و ۶۷ دانشگاه خصوصی است. دانشگاه‌های دولتی طیف گسترده‌ای از رشته‌ها را در سه مقطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا ارائه می‌دهند، اما در دانشگاه‌های خصوصی، تنها رشته‌های مورد تقاضا در بازار تدریس می‌شود. شهریه‌های بخش دولتی از حدود ۷۰۰ یورو در سال آغاز می‌شود و بخش خصوصی نیز هزینه‌ای در حدود ۴ هزار تا ۷ هزار یورو دارد. البته این هزینه برای رشته‌های پزشکی بیشتر است. با این وجود، طیف وسیعی از دانشجویان خارجی برای تحصیل به مالزی سفر می‌کنند. از سوی دیگر، مدارک تحصیلی مالزی در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله آلمان پذیرفته می‌شود و به همین دلیل بسیاری از دانشجویان این کشور برای ادامه تحصیل و تحقیقات در دانشگاه‌های اروپایی از جمله آلمان اقدام می‌کنند. در این میان، موسسه تبادلات آکادمیک آلمان نقش مهمی ایفا می‌کند. این موسسه، سال‌ها است که به دانشجویان مالایی که تمایل دارند در آلمان درس بخوانند، کمک‌هزینه‌های تحصیلی و پژوهشی اهدا می‌کند. البته دانشجویان آلمانی که قصد دارند در کشور مالزی ادامه تحصیل دهند نیز امکان استفاده از کمک‌هزینه‌های این موسسه را دارند. موسسه تبادلات آکادمیک آلمان همچنین حامی محققان هر دو کشور است و به گسترش ارتباط میان موسسات آموزشی و پژوهشی آلمان و مالزی کمک می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.daad.de/de/laenderinformationen/asien/malaysia/

فعالیت دو بنیاد مهم آلمانی در مالزی

همان‌طور که در ابتدا گفته شد، علاوه بر موسسات آموزشی، برخی از بنیادها و انجمن‌های سیاسی و اجتماعی آلمان نیز در کشور مالزی فعالیت می‌کنند. بنیاد کنراد آدناور یکی از موسسات مهم آلمانی است که در زمینه آموزش‌های سیاسی و مشاوره به جوانان در مالزی فعالیت می‌کند. این بنیاد که به حزب دموکرات مسیحی آلمان نزدیک است،‌ ۳۰ سال پیش در کشور مالزی کار خود را آغاز کرده است. تمرکز اصلی این بنیاد بر روی توسعه جوامع مدنی، محیط‌زیست و صلح است. اعضای بنیاد کونراد آدناور در مالزی بر روی تحولات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، تغییرات آب‌وهوایی و انتقال انرژی، امنیت و جلوگیری از درگیری‌های منطقه‌ای و همچنین روابط بین‌الملل کار می‌کنند. برای آنکه اطلاعات بیشتری از فعالیت‌های بنیاد کونراد آدناور به‌دست آورید، می‌توانید به سایت زیر مراجعه کنید:

https://www.kas.de/de/web/malaysia/ueber-uns

از دیگر بنیادهای سیاسی آلمان که در مالزی فعالیت دارد، می‌توان به بنیاد فردریش نویمان اشاره کرد. این بنیاد  از سال ۱۹۶۹، فعالیت خود را در کشورهای آسیایی آغاز کرده است. از جمله فعالیت‌های بنیاد فردریش نویمان در این کشورها، می‌توان به آموزش جوانان، حمایت از حقوق بشر، دموکراسی، حاکمیت قانون، فرصت‌های برابر در حوزه آموزش و  کارآفرینی اشاره کرد. مسئولان این موسسه با برگزاری کنفرانس‌ها، کارگاه‌های آموزشی و برگزاری میزگردهای مختلف در کشورهای آسیایی از جمله مالزی، تلاش می‌کنند تا در راستای اهداف خود قدم بردارند. سایت زیر اطلاعات بیشتری در این باره در اختیار علاقمندان می‌گذارد:

https://www.freiheit.org/

پس از یک وقفه چهارماهه، بالاخره بسیاری از سینماها در شهرهای بزرگ آلمان درهای خود را به سوی تماشاگران باز کرده‌اند. هر چند در دوران کرونا، بازدید از سینماها هم شکل جدیدی به خود گرفته است، اما به‌نظر می‌رسد که تماشاگران با مقررات جدید مشکلی ندارند. براساس مقررات جدیدی که انجمن سینماداران آلمان وضع کرده‌اند؛ در نقاط مختلف سالن‌های سینمایی، محلول‌های ضدعفونی قرار گرفته است. همچنین استفاده از ماسک در سالن‌های سینما اجباری شده است و درهای ورود و خروج نیز برای رعایت فاصله اجتماعی، بیشتر شده‌اند. کریستین بروئر، رئیس انجمن سینماداران برلین در این باره می‌گوید:« براساس قوانین جدید، همه افراد باید فاصله یک‌ونیم متری با یکدیگر را رعایت کنند. از این رو در اکثر ایالت‌ها، افراد با فاصله یک صندلی از یکدیگر می‌نشیند. در برخی سینماهای برلین، حتی ما دو صندلی میان تماشاگران فاصله ایجاد کرده‌ایم. همچنین برای حفظ سلامتی افراد، ما فاصله میان ردیف‌های صندلی‌ها را افزایش داده‌ایم و در حال‌حاضر، دو و نیم متر میان ردیف‌ صندلی‌ها فاصله ایجاد شده است. علاوه بر این، کسانی که برای تماشای فیلم وارد سالن‌های سینما می‌شوند، باید ماسک داشته باشند. البته خرید پاپ‌کورن و سایر تنقلات در سینماها امکان‌پذیر است و افراد در هنگام خوردن خوراکی می‌توانند برای مدت کوتاهی ماسک خود را بردارند. برای حفظ سلامت فروشندگان نیز، محل فروش خوراکی‌ و تنقلات را با صفحات پلکسی پوشانده‌ایم تا فاصله میان فروشندگان و خریداران حفظ شود.» بروئر اضافه می‌کند:«زمانی که افراد در باجه‌ها بلیط خریداری می‌کنند، باید برگه‌ای درباره سلامتی خود پر کنند. بدین‌ترتیب مسئولان سالن‌های سینمایی بهتر می‌توانند شرایط سلامتی بیماران را کنترل کنند.»

به گفته او، قیمت بلیط‌های سینماها نه تنها افزایشی نخواهد یافت، بلکه هزینه خرید بلیط آنلاین نیز کمتر شده است:« من به علاقمندان سینما این وعده را می‌دهم که قیمت بلیط افزایش نخواهد یافت. حتی کسانی که به صورت آنلاین بلیط‌ها را خریداری می‌کنند، می‌توانند هزینه کمتری بپردازند. این تخفیف در واقع جایزه کسانی است که با خرید آنلاین، از اجتماع بیش از اندازه جلوگیری می‌کنند. در حال‌حاضر تعداد درهای ورودی و خروجی به سالن‌های سینماها نیز افزایش یافته است تا افراد با حفظ فاصله وارد و خارج شوند.» بروئر درباره تعداد تماشاگران سینماها نیز می‌گوید:«براساس مقررات جدید، تنها ۲۰ درصد سالن‌های سینما پر خواهند شد. این امر از نظر اقتصادی برای صاحبان سینماها به صرفه نیست، اما برای همه ما مهم است که سینماها دوباره کار خود را آغاز کنند و بحران کرونا مانع توسعه فرهنگی نشود. علاوه بر این، با مقررات جدید، سلامت تماشاگران نیز تضمین می‌شود.»  به گفته رئیس انجمن سینماداران برلین، ماه‌ها است که تولیدات فیلم به دلیل بحران کرونا، متوقف شده است. از این‌رو، در حال‌حاضر فیلم‌هایی که پیش از شیوع کرونا ساخته شده‌اند، در سالن‌های سینما به نمایش درآمده‌اند. درنتیجه فعلا از پخش آثار هالیوودی خبری نیست و تنها فیلم‌های اروپایی و آلمانی نمایش داده می‌شوند.

لینک گزارش:

https://www.rtl.de/cms/kinobesuch-in-corona-zeiten-was-besucher-jetzt-wissen-muessen-4569752.html

مسلمانان و یهودیان در شهر مونیخ دیگر احساس آرامش نمی‌کنند. به اعتقاد آن‌ها، تبعیض و نژادپرستی، فاصله زیادی میان گروه‌های اقلیت و اکثریت در شهر مونیخ ایجاد کرده است. در این راستا، مرکز دموکراسی مونیخ، چندی پیش از روسای پلیس و اعضای سازمان‌های یهودی و اسلامی این شهر دعوت کرد تا با شرکت در نشستی مشترک، برای رفع مشکلات موجود، راه‌حلی پیدا کنند. هوبرتوس آندرآ، رئیس پلیس مونیخ از اولین سخنرانان این برنامه بود. او با اشاره به افزایش نژادپرستی در شهر مونیخ گفت:« حملات نژادپرستانه به مسلمانان و یهودیان افزایش یافته است و از این‌رو، نیروهای پلیس تلاش می‌کنند تا از طریق حضور دائمی در خیابان‌ها و گشت‌های شبانه، از امنیت ۴۰ سازمان یهودی و اسلامی محافظت کند. این شرایط همه ما را نگران کرده است.» دکتر توماس بوهله از مدیران شهر مونیخ نیز در این نشست گفت:« ما همه گروه‌هایی را که احتمال می‌دهیم، امکان حمله به موسسات اسلامی و یهودی در مونیخ را دارند،‌ مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم و راه‌های حفاظت از سازمان‌ها را نیز بررسی کردیم. با این حال، همه ما باید برای ریشه‌کن کردن نژادپرستی در مونیخ، راه‌حل اساسی پیدا کنیم.» در ادامه نشست، میریام هایگل، رئیس مرکز دموکراسی نیز حملات نژادپرستانه را تهدیدی برای کل جامعه توصیف کرد. او گفت:«جنایاتی مانند حملات مرگ‌بار هاناو تنها بر زندگی خانواده قربانیان تاثیر نمی‌گذارد، بلکه کل جامعه را درگیر می‌کند. این حملات باعث افزایش نفرت در جامعه آلمان می‌شود و شکاف عمیقی میان گروه‌های مختلف ایجاد می‌کند. برای مقابله با این شرایط، مسئولان شهر باید ارتباط بیشتری با مسلمانان، یهودیان و سایر کسانی که از نژادپرستی رنج می‌برند، ایجاد کنند.» این صحبت‌های هایگل در حالی مطرح شد که بنیامین ادریس، امام پنتس‌برگ و رئیس انجمن اسلامی مونیخ در ادامه نشست گفت که هیچ ارتباط مستمری میان مسلمانان و مقامات شهر مونیخ وجود ندارد. او که در کنار رئیس پلیس مونیخ نشسته بود، اضافه کرد:«مسلمانان اغلب احساس می‌کنند که پلیس به نیازها و نگرانی‌های آنها توجه نمی‌کند. اگر نژادپرستی در جامعه آلمان نادیده گرفته شود، بی اعتمادی به دولت و نهادهای دولتی افزایش خواهد یافت.» امام پنتس‌برگ در ادامه افزود:« پلیس مونیخ باید دوره‌های آموزشی بیشتری برای آگاهی نیروهای خود در ارتباط با تبعیض و نژادپرستی در شهر برگزار کند. همچنین سایر سازمان‌ها نیز می‌توانند در جهت آگاه‌سازی کارکنان خود نسبت به پدیده نژادپرستی، کنفرانس و کارگاه‌های آموزشی برگزار کنند.»  نسرین گول از جامعه علوی نیز از دیگر شرکت‌کنندگان این جلسه بود. او گفت:« افراد آسیب‌دیده نیاز به حمایت و پشتیبانی دارند. در این راستا، پلیس باید از گروه‌های آسیب‌پذیر حمایت کند. همچنین فاصله میان گروه‌های اقلیت و اکثریت در جامعه باید کاهش یابد. من شاهد بودم که پس از حمله مرگ‌بار هاناو، جوانان مهاجر برای تردد در شهر استرس داشتند. آن‌ها نمی‌خواستند مورد حمله گروه‌های راست افراطی واقع شوند. از آن زمان تاکنون، بسیاری از مهاجران از من سوال می‌کنند که آیا ما در آلمان امنیت داریم؟» از دیگر سخنرانان این جلسه، می‌توان به جان مول‌اشتاین از جامعه یهودیان لیبرال بث شالوم اشاره کرد. او درباره نژادپرستی در جامعه مونیخ گفت:« یهودیان احساس می‌کنند که یهودی‌ستیزی در مونیخ افزایش یافته است. آن‌ها حتی می‌ترسند که با رسانه‌ها در این ارتباط صحبت کنند. من از مسئولان مونیخ می‌خواهم که آموزش‌های بیشتری برای مقابله با یهودی‌ستیزی ارائه دهند. باید دوره‌های آموزشی از مدارس آغاز شود. علاوه بر این، باید دوباره همبستگی میان گروه‌های اقلیت و اکثریت شکل گیرد. این امر اهمیت زیادی دارد.»

لینک گزارش:

https://www.sueddeutsche.de/muenchen/muenchen-juden-muslime-rassismus-angriffe-polizei-

 یورگ عمران شرودر، مدیر گروه تحقیقاتی دانشگاه کالسروهه در این ارتباط گفت:« ما در طول تحقیقات، از ۷۰۰ جوان مسلمان در سراسر آلمان، درباره مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی نظرسنجی کردیم. نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که جوانان مسلمان در فعالیت‌های اجتماعی آلمان، حضور مستمری دارند و دینداری تأثیر مثبتی در تعاملات اجتماعی آن‌ها داشته است.»

به گفته شرودر، نتایج تحقیقات جدید دانشگاه کالسروهه همچنین نشان می‌دهد که جوانان مسلمان نسبت به میانسالان، تمایل بیشتری برای ارتباط با جامعه دارند. براساس این تحقیقات، فعالیت جوانان مسلمان در آلمان، تنها به برنامه‌های مذهبی ختم نمی‌شود، بلکه آن‌ها در بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی و خیرخواهانه نیز شرکت دارند.

جالب است، بدانید که حدود ۷۰ درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی تحقیقات دانشگاه کارلسروهه را زنان مسلمان تشکیل داده‌اند. این در حالی است که بسیاری از رسانه‌ها و روشن‌فکران در آلمان مدعی‌اند که زنان مسلمان تحت سلطه مردان قرار دارند. با این وجود، پژوهش جدید موسسه الهیات و آموزش دینی در دانشگاه کالسروهه نشان می‌دهد که دختران و زنان مسلمان در فعالیت‌های اجتماعی حضور پررنگی دارند. پژوهشگران این پروژه همچنین به مقامات آلمانی توصیه کرده‌اند که نگذارند زنان مسلمان در حاشیه قرار گیرند.

نظرسنجی مؤسسه الهیات اسلامی و آموزش دینی کارلسروهه با همکاری مؤسسه سینوس برلین و بنیاد رابرت بوش انجام شده است.

لینک خبر:

Junge MuslimInnen häufig sozial engagiert

کارل مارکس متفکر، فیلسوف و جامعه‌شناس آلمانی بود که در کشاکش انقلاب صنعتی سر برافراشت و به‌عنوان سرسخت‌ترین منتقدِ سرمایه‌داری شناخته شد. نظریات انتقادی مارکس در ارتباط با جامعه، اقتصاد و سیاست هنوز هم روشنفکران، اتحادیه‌های کارگری و احزاب سیاسی در سراسر جهان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. بسیاری، مارکس را یکی از معماران اصلی علوم اجتماعی نوین می‌دانند. شاید به همین دلیل است که خانه شخصی این متفکر در شهر تریر آلمان، هر ساله گردشگران خارجی از اقصی‌نقاط جهان را به سوی خود جذب می‌کند.

کارل مارکس در روز پنجم ماه مه سال ۱۸۱۸ در خانه شماره ۶۶۴ خیابان بروکن در شهر تریر آلمان دیده بر جهان گشود. این ساختمان که بعدها براساس تغییرات شهری به شماره ۱۰ تغییر یافت، اکنون سال‌ها است که به “موزه مارکس” تبدیل شده است.

براساس گزارشی که بر روی سایت موزه مارکس قرار گرفته است؛ خانه خیابان بروکن تا سال ۱۹۰۴ به عنوان زادگاه مارکس شناخته نمی‌شد و مالکان خانه، آن را به افراد مختلف اجاره می‌دادند. اما نشریه تریشه تسایتونگ در همان سال، گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد، مارکس در سال ۱۸۱۸ در این خانه متولد شده است. این گزارش کافی بود تا ساختمان شماره ۱۰ خیابان تریر به یکباره ارزشمند شود. حزب سوسیال دمکرات آلمان سال‌ها تلاش کرد تا این خانه را به دست آورد و عاقبت این حزب در سال ۱۹۲۸ خانه مارکس را خریداری کرد. با این وجود، پس از روی کار آمدن حزب نازی، این ساختمان برای مدت‌ طولانی مصادره شد. با این وجود، سیاستمداران علاقمند به مارکس، این خانه را فراموش نکردند. آن‌ها پس از سقوط حزب نازی و در ۵ مه سال ۱۹۴۷، خانه معروف خیابان بروکن را به‌ موزه‌ای برای نمایش زندگی و آثار کارل مارکس بدل کردند. نزدیک به دو دهه بعد، این موزه به بنیاد فردریش ابرت که به حزب سوسیال دموکرات آلمان نزدیک است، واگذار شد. چندین سال بعد، در صدمین سالگرد مرگ کارل مارکس، مسئولان موزه، خانه مارکس را به سه طبقه گسترش دادند و آثار بیشتری از زندگی او و تاریخ کمونیسم به نمایش گذاشتتند.

این موزه در حال‌حاضر، از یک سو، زندگی شخصی و آثار مارکس را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهد و از سوی دیگر بیانگر تاریخ کمونیسم در اتحاد جماهیر شوروی، چین، اروپای مرکزی و شرقی است. آنطور که سایت موزه گزارش داده است، هر ساله، ده‌ها هزار نفر از این موزه بازدید می‌کنند. به هرحال، برای علاقمندان به مارکس، این موزه یکی از جاذبه‌های اصلی گردشگری در آلمان به شمار می‌رود. اگر مایلید که اطلاعات بیشتری درباره موزه مارکس به‌دست آورید، به سایت زیر مراجعه کنید:

https://web.archive.org/web/20170419185432/https://www.fes.de/marx/index_e.htm

امری بوئم در کتاب جدیدش مدعی شده است که سیاست‌های اسرائیل در دهه‌های اخیر به شدت تغییر کرده است. او معتقد است که یهودیان، مسلمانان و مسیحیان باید در این منطقه در کنار یکدیگر و به راحتی زندگی کنند.

این فیلسوف آمریکایی در کتاب جدید خود، با اشاره به شهرک‌سازی‌های یهودیان و طرح الحاق کرانه باختری به خاک اسرائیل، نوشته است:«اسرائیلیان باید به فکر ساختن فدراسیون مشترک یهودی و فلسطینی باشند. تنها اجرای حقوق برابر برای همه شهروندان عرب و یهودی می‌تواند به جنگ در این منطقه پایان دهد.»

۲۲۰ Seiten
Aus dem Englischen übersetzt von Michael Adrian.
ISBN: 9783843722728
Omri Boehm

لینک کتاب:

https://www.ullstein-buchverlage.de/nc/buch/details/israel-eine-utopie-9783843722728.html