هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۶۴۰ – ۲۷ بهمن ۱۴۰۲

این وظیفه دولت فدرال است که میراث فرهنگی ملی را در تمام مناطق آلمان ترویج و تقویت کند. دولت فدرال در تأمین مالی بنیادها، کتابخانه‌ها و آرشیوها و همچنین موزه‌ها و سالن‌های نمایشگاه در صورتی که اهمیت ملی یا بین‌المللی داشته باشند، مشارکت می‌کند.

 موزه ها و سالن های نمایشگاه

دولت آلمان چندین موزه و مرکز نمایشگاهی را در برلین و بن نگهداری می کند و همچنین به تامین مالی موزه ها و نمایشگاه های منتخب کمک می کند. بنیاد موزه تاریخی آلمان، بنیاد خانه تاریخ، تالار هنر فدرال و ساختمان گروپیوس در برلین تا حد بسیار محدود ، دولت فدرال همچنین در تأمین مالی نمایشگاه ها و موزه هایی مانند موزه متفقین در برلین و موزه برلین-کرلزهورست نقش دارد. دولت فدرال همچنین از هشت موسسه برای تحقیق و ارائه فرهنگ و تاریخ آلمان در اروپای شرقی حمایت می کند. اینها به تعهد دولتهای فدرال و ایالتی ناشی از قانون اخراج فدرال برای حفظ سنت های فرهنگی در مناظر فرهنگی سابق آلمان در آگاهی سیاسی و تاریخی همه آلمانی ها باز می گردد. اطلاعات بیشتر را می توانید در صفحه موضوع ما در مورد حفظ و تحقیق فرهنگ و تاریخ آلمان در اروپای شرقی بیابید

علاوه بر این ، کمیسر دولت فدرال فرهنگ و رسانه از انجمن موزه آلمان ، بنیاد صندوق هنر و کمیته ملی آلمان شورای بین المللی موزه پشتیبانی می کند.

بنیاد موزه تاریخی آلمان

موزه تاریخی آلمان یکی از بزرگترین موزه های تاریخ در جهان است. این موزه در دو مکان خود در برلین – ساختمان تاریخی اسلحه‌خانه و ساختمان مدرن پی – نمایشگاه‌های دائمی و موقتی را ارائه می‌کند که به بررسی انتقادی رویدادها، تحولات و افراد در تاریخ آلمان در زمینه ملی و بین‌المللی خود دعوت می‌کند. همچنین رویداد و برنامه آموزشی متنوعی وجود دارد. از سال ۲۰۰۸، بنیاد موزه تاریخی آلمان بنیادی است که تنها توسط دولت فدرال اداره می شود و از بودجه فرهنگی فدرال تامین می شود.

بنیاد خانه تاریخ

چهار موزه به این بنیاد تعلق دارند: خانه تاریخ در بن، انجمن تاریخ معاصر لایپزیگ، کاخ اشک ها و موزه در Kulturbrauerei در برلین. وظیفه این بنیاد انتقال تاریخ معاصر آلمان پس از سال ۱۹۴۵ است. موزه‌های بنیاد علاوه بر نمایشگاه‌های دائمی و موقت، پیشنهادهای دیجیتالی متعدد و همچنین برنامه‌های رویداد و قالب‌های آموزشی متنوعی را برای مخاطبان گسترده ارائه می‌دهند. بودجه بنیاد فدرال به طور کامل از بودجه کمیساریای فرهنگ و رسانه تامین می شود.

تالار هنر فدرال

سالن هنر و نمایشگاه جمهوری فدرال آلمان – به اختصار: سالن هنر فدرال – در سال ۱۹۹۲ در بن پایتخت فدرال سابق افتتاح شد. هدف آن از ابتدا این بود که تحولات فکری و فرهنگی را نمایان سازد و همگان را به هنر و فرهنگ دسترسی دهد. نمایشگاه هایی در زمینه هنر و تاریخ فرهنگی، باستان شناسی، علم و فناوری برگزار می شود. علاوه بر این، طیف گسترده ای از خدمات میانجی گری را برای گروه های هدف مختلف ارائه می دهد.

ساختمان گروپیوس در برلین

گروپیوس باو به عنوان یک سالن نمایشگاه فدرال در برلین، نمایشگاه هایی از هنر معاصر و مدرن، تاریخ فرهنگی و باستان شناسی را به نمایش می گذارد. او همچنین اجراها، کارگاه ها، رویدادهای گفتمان و مجموعه فیلم را ارائه می دهد. گروپیوس باو توسط جشنواره برلین به عنوان بخشی از رویدادهای فرهنگی فدرال در برلین GmbH (KBB) حمایت می شود. رویدادهای فرهنگی فدرال در برلین بودجه نهادی را از بودجه فرهنگی فدرال دریافت می کند.

کتابخانه ها و آرشیوها: آرشیوها و کتابخانه ها حافظه فرهنگی و تاریخی را حفظ می کنند و آن را در دسترس عموم قرار می دهند. دولت آلمان از موسسات مهم ملی، از جمله آرشیو فدرال و کتابخانه ملی آلمان حمایت می کند و همچنین از پروژه های حفظ میراث فرهنگی مکتوب حمایت می کند.

ترویج فرهنگ در آلمان شرقی: چشم انداز فرهنگی در آلمان شرقی به طور قابل ملاحظه ای متراکم و متنوع است. نگرانی دولت آلمان حفظ آنهاست. طیف وسیعی از موسسات فرهنگی مهم ملی و بین المللی در آلمان شرقی توسط دولت فدرال یا به صورت دائمی یا از طریق پروژه ها حمایت می شوند.

لینک گزارش:

https://www.kulturstaatsministerin.de/DE/kunst-und-kulturfoerderung/kunstsparten/kunstsparten_node.html

ماکس ارنست (زاده ۲ آوریل ۱۸۹۱ – درگذشته ۱ آوریل ۱۹۷۶) نقاش، مجسمه‌ساز، گرافیست و شاعر آلمانی بود.اگر پل الوار و  آندره برتون به عنوان بنیان‌گذاران سوررئالیسم در ادبیات شناخته می‌شوند، ماکس ارنست را می‌توان آغازگر سوررئالیسم در نقاشی دانست.

«ماکس ارنست» در برول، مکانی در نزدیکی کلن، در آلمان به دنیا آمد. او در یک خانواده سخت گیر کاتولیک بزرگ شد و هر دوی والدینش خود را وقف تربیت فرزندانشان کردند. پدر مارک ارنست ناشنوا بود، اما ارنست چیزهای زیادی از او آموخت، به ویژه در مورد نقاشی. در واقع، بسیاری از سال های اولیه او تحت الهام پدرش که معلم بود زندگی کرد. در سال ۱۹۱۱ ارنست با «آگوست مکه» دوست شد و به گروه هنرمندان «راینیشه اکسپرسیونیسم» پیوست و تصمیم گرفت هنرمند شود. در سال ۱۹۱۲ از نمایشگاه «زوندربوند» در کلن بازدید کرد، جایی که آثار پابلو پیکاسو و پست امپرسیونیست هایی مانند ون گوگ و گوگن عمیقاً بر رویکرد او به هنر تأثیر گذاشت. ارنست نقاشی را از پدرش یاد گرفت. وی در سفری به پاریس در ۱۹۱۳، با نوگرایانی چون «روبر دلونه»، «آگوست ماکه»، «گیوم آپولینر» و  «ژان آرپ» آشنا شد و با ماکه و هنرمندان دیگر، نمایشگاهی ترتیب‌ داد. در سال ۱۹۱۴، ماکس ارنست در دانشگاه بن تحصیل کرد و در آنجا فلسفه خواند. به دلیل علاقه بیشتر به هنر، تحصیل را رها کرد. او ادعا می کرد که منابع اصلی علاقه او شامل هر چیزی است که با نقاشی ارتباط دارد. ارنست در کنار سایر دروس مدرسه، شیفته روانشناسی شد. وی به مضامینی مانند تخیل و تصویرسازی رویایی که از موضوعات رایج آثار جورجیو دی کیریکو  بود،علاقه شدیدی داشت. ارنست در سال ۱۹۱۴ با هانس آرپ در کلن آشنا شد. این دو خیلی زود با هم دوست شدند و رابطه آنها پنجاه سال به طول انجامید. پس از اتمام تحصیلات زندگی او با جنگ جهانی اول قطع شد. ارنست به خدمت سربازی رفت و در جبهه غربی و شرقی خدمت کرد. تأثیر مخرب جنگ بر این هنرمند چنان بود که در زندگی نامه خود به دوران سربازی خود چنین اشاره کرد: «ماکس ارنست در اول اوت ۱۹۱۴ مرد، و در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ در قالب جوانی که می‌خواست جادوگر شود و اسطوره کانونیِ عصر خویش را پیدا کند، به زندگی بازگشت.»

 در طول جنگ جهانی اول، ارنست مجبور شد به ارتش آلمان بپیوندد و او بخشی از لشکر توپخانه شد که وی را تا حد زیادی در معرض نمایش جنگ قرار داد. ارنست که سربازی در جنگ بود به شدت آسیب دید و به شدت از فرهنگ غرب انتقاد کرد. این خاطرات ارنست از جنگ و دوران کودکی اش بود که به او کمک کرد صحنه های پوچ و در عین حال جالبی را در آثار هنری خود خلق کند.

 بینش هنری ارنست، همراه با شوخ طبعی او در آثار دادا و سوررئالیست او به شدت دیده می شود. ارنست پیشگام هر دو جنبش بود. بعد از جنگ در ۱۹۱۹ ارنست شروع به ایجاد برخی از اولین کلاژهای خود کرد، جایی که او از مواد مختلف از جمله کاتالوگ های مصور و برخی کتابچه های راهنما استفاده کرد، که تصویری تا حدودی آینده نگرانه ایجاد کردند. شاهکارهای منحصر به فرد او به ارنست اجازه داد تا دنیای رویاها و خیالات خود را بسازد، که در نهایت به بهبود مسائل و آسیب های شخصی از دوران کودکی و جنگ او کمک کرد. با این حال، برای مدت کوتاهی در جبهه غربی، به ارنست مأموریت داده شد تا نقشه‌ها را ترسیم کند، که به او اجازه داد به نقاشی ادامه دهد.

  بعد از جنگ، در سال ۱۹۱۹ ارنست با یوهانس تئودور بارگلد و چند تن از همکارانش گروه کلن دادا را تأسیس کردند و او رهبری گروه دادای کلن را بر عهده گرفت. در همان سال، تا حدی با الهام از دی کیریکو و تا حدی با مطالعه کاتالوگ های سفارش پستی، کتابچه های راهنمای آموزشی، و منابع مشابه، اولین کلاژهای خود را تولید کرد (مخصوصاً حالت های فیات، مجموعه ای از سنگ نگاره ها)، تکنیکی که بر آن غالب شد. در سال‌های ۲۰-۱۹۱۹ ارنست و بارگلد مجلات کوتاه مدت مختلفی مانند Der Strom و die schammade را منتشر کردند و نمایشگاه‌های دادا را ترتیب دادند.کلاژهای ارنست، بخش مهمی از آثار او هستند. برخی بر این نظر بودند، که علاقه‌ وی به این شیوه، ناشی از فقدان آموزش آکادمیک بوده‌، البته او بین سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۹ تابلوهای زیادی در سبک‌های مختلف کشید، که نمایانگر آشنایی وی با نقاشی مدرن بود. در عین حال، بهره‌گیری خاص از تصاویر و نقش‌های اشیای حاضر و آماده، رفته رفته، وجه بارز کار او شد. تأثیر متفکران برجسته‌ آن دوران، همچون فروید و نیچه در جهان‌بینی «ماکس ارنست» مشهود است.

 در ۱۹۲۰ نمایشگاهی در پاریس برپا کرد و در ۱۹۲۲ در آن شهر سکونت گزید. با برتون متحد شد، کسی که در جهت گسترش نظریه سورئالیستی خودکاری (اتوماتیسم) گام برمی‌داشت و هنر را وسیله ابراز حالات خیالی و رؤیایی معرفی می‌کرد. وی در۱۹۲۴ به سورئالیست‌ها پیوست و با سوررئالیست‌ها نمایشگاه برگزار کرد.

ارنست رفته رفته به یکی از چهره‌های برجسته و پر اثر جنبش سوررئالیسم تبدیل شد، با این همه، هیچ تغییر مهم و نظرگیری در ماهیت و جهت‌گیری کار او صورت نگرفت. کلاژ، بخش مهم کار او را تشکیل می‌داد و شاید هم برخی بگویند که علاقه وی به این نوع کار ناشی از فقدان آموزش نقاشی اش بوده‌است؛ ولی ارنست بین سال‌های ۱۹۰۹و ۱۹۱۹ تابلوهای زیادی با سبک‌های مختلف کشید که بازتاب آشنایی هر چه بیشتر وی با نقاشی مدرن بودند. برخی از این تابلوها، به ویژه آبرنگ‌های ماهی و پرنده سال ۱۹۱۷، به نحو فوق‌العاده روشنی، کارهای پخته‌تر سورئالیستی بعدی او را وعده می‌دهند. با این همه، بهره‌گیری خاص از تصاویر و نقش‌های حاضر آماده، رفته رفته وجه مشخصه کار او شد.

 در ۱۹۴۱ به نیویورک مهاجرت کرد. بعد از جنگ جهانی دوم، بیشتر اوقات خود را در کالیفرنیا و فرانسه گذراند. نقاشی ارنست بعد از بازگشت به فرانسه، یعنی از ۱۹۴۹ به بعد، بیش از پیش تغزلی و انتزاعی شد. وی همچنین در سال ۱۹۶۱ کتابی تحت عنوان زندگی غیررسمی ماکس ارنست نوشت.ماکس ارنست که از هنرمندان مهم جنبش دادا محسوب می‌شود،اولین و شاید مهم‌ترین هنرمند سوررئالیست بود. از پایان جنگ جهانی دوم به این سو، ارنست و آثارش به جهان تعلق یافتند و به ویژه در فرانسه، آمریکا، و زادگاهش آلمان، با استقبال فراوانی روبرو شد.

لینک گزارش

https://www.max-ernst.com/biography.jsp

در هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم برلین دو فیلم بلند، یک فیلم کوتاه و دو مستند ایرانی حضور دارد. مدیران جشنواره برلیناله رویداد سینمایی امسال را پلتفرمی برای «تبادل نظر مسالمت‌آمیز» در مورد بحران خاورمیانه اعلام کردند.

 هفتاد و چهارمین دوره از جشنواره سینمایی برلین (برلیناله) در روزهای ۱۵ تا ۲۵ فوریه (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) سال جاری برگزار می‌شود. کارلو چاتریان و ماریِته ریسن‌بک مدیران برلیناله روز دوشنبه ۲ بهمن (۲۲ ژانویه) برنامه جشنواره امسال و لیست فیلم‌های شرکت کننده را اعلام کردند که در این بین نام دو فیلم ایرانی بلند، یک فیلم کوتاه و دو مستند نیز به چشم می‌خورد.

فیلم «خمیازه بزرگ» به کارگردانی علیار راستی هم در بخش مواجهه (Encounter) در جشنواره برلین به روی پرده رفت و برنده جایزه هفتاد و چهارمین برلین آله شد. همچنین در جشنواره امسال فیلم برلین، فیلم کوتاه «گوسفند» ساخته هادی بابایی‌فر، مستند «میدگُل» ساخته سروناز علم‌بیگی و مستند «سیاره دزدیده شدن من» به کارگردانی فرحناز شریفی، هر دو محصول مشترک ایران و آلمان، در بخش پانوراما برلین به نمایش گذاشته خواهند شد.

فیلم افتتاحیه و خرس طلایی افتخاری

«چیزهای کوچک مانند این» ساخته تیم میلانتس با بازی کیلین مورفی در نقش اصلی به عنوان فیلم افتتاحیه برلیناله ۲۰۲۴ به نمایش درآمد.در جشنواره امسال همچنین قرار است از کارنامه مارتین اسکورسیزی نیز با اهدای جایزه خرس طلایی افتخاری تقدیر شود.

جشنواره فیلم برلین پلتفرمی برای بحث و تبادل نظر مسالمت‌آمیز

مدیران جشنواره فیلم برلین همچنین در جریان اعلام برنامه جشنواره امسال این فستیوال را پلتفرمی برای بحث و تبادل نظر مسالمت‌آمیز در مورد بحران خاورمیانه اعلام کردند.کارلو چاتریان و ماریِته ریسن‌بک مدیران برلیناله تصریح کردند، “فستیوال‌های سینمایی مکانی برای دیدار و تبادل نظر هستند و سهم مهمی در تفاهم بین کشورها ایفا می‌کنند. این دو افزودند: «ما باور داریم که با قدرت فیلم‌ها و بحث‌های باز این امکان را پدید می‌آوریم که آگاهی و درک و تفاهم متقابل به ویژه در این دوران دردآور تقویت شود. در چارچوب جشنواره امسال قرار است فضایی برای پرداختن به جنگ غزه در نظر گرفته شود، از جمله برگزاری میزگردی با موضوع »فیلم‌سازی در دوران بحران‌های بین‌المللی و چشم‌اندازهای آتی». در مراسم اهدای جوایز بعضی از سخنرانان به انتقاد از اسرائیل پرداختند و آن را به نسل کشی متهم کردند. اظهارات آنها با تشویق حضار مواجه شد. فیلم «سرزمین دیگری نیست » که در باره آوراگی فلسطینیان بود برنده جایزه در بخش مستند شد.

لغو دعوت برلیناله از سیاستمداران آلترناتیو برای آلمان

جشنواره فیلم برلین به دلیل واکنش‌های گسترده دعوت از پنج سیاستمدار حزب «آلترناتیو برای آلمان» با دیدگا‌ه‌های افراطی و نژادپرستانه برای شرکت در افتتاحیه برلیناله (جشنواره بین‌المللی فیلم برلین) که حتی انتقادهای بین‌المللی را نیز به همراه داشت لغو کرد. دعوت از این افراد به موضوعی جنجال‌برانگیز در رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، جامعه فرهنگی آلمان و تیم برگزارکننده فستیوال فیلم برلین تبدیل شده بود. روز هشتم فوریه مدیریت برلیناله در بیانیه‌ای تعهد خود را به یک جامعه آزاد و بردبار و مبارزه با افراط گرایی دست راستی اعلام کرد و نوشت که دعوت خود از افراد این حزب را پس گرفته است. بیانیه اشاره کرده که با “نگرانی شاهد این است چگونه یهودی‌ستیزی، احساسات ضد مسلمانان، سخنان نفرت‌انگیز و سایر نگرش‌های ضد دموکراتیک و تبعیض‌آمیز در آلمان در حال افزایش است.برگزارکنندگان جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در بیانیه خود گفتند: «به‌ویژه با توجه به افشاگری‌های چند هفته اخیر در مورد مواضع آشکارا ضد دموکراتیک حزب آلترناتیو برای آلمان و برخی سیاستمداران آن، برای ما مهم است که موضع روشنی داشته باشیم.»

ماریته ریسنبک و کارلو چاتریان، مدیران برلیناله می‌گویند که به همه سیاستمداران این حزب که دعوت شده‌ بودند، نامه نوشته‌ و به آنها اطلاع داده‌اند که از حضور آنها در برلیناله استقبال نمی‌کنند. حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)  و بسیاری از اعضا و نمایندگان آن دیدگاه‌هایی را ارائه می‌‌کنند که عمیقاً با ارزش‌های پایه‌ای دموکراسی در تضاد است. دیدگاه‌هایی برخاسته از همجنس‌گرا هراسی، نژادپرستی و برای جامعه‌ای همگن، طرفدار محدودیت‌های مهاجرتی، اخراج‌های دسته‌جمعی مهاجران و همچنین تجدیدنظرطلبی خشونت‌آمیز تاریخی و افراط‌گرایی راست. جشنواره می‌گوید: «در دوره‌ای که افراط‌گرایان راست‌گرا در حال ورود به پارلمان هستند، برلیناله می‌خواهد با دعوت نکردن از حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)  موضع روشنی اتخاذ کند.» کلودیا راث وزیر فرهنگ آلمان، از تصمیم بحث برانگیز دعوت از این نمایندگان برای مراسم افتتاحیه برلیناله دفاع کرده بود. راث، که همچنین تصمیم گیرنده این بود که کارلو چاتریان مدیر فعلی هنری از سال ۲۰۲۵ عوض شود، با بیان اینکه مقامات آلترناتیو برای آلمان به طور دموکراتیک در پارلمان‌های ایالتی و فدرال انتخاب شده‌اند، از دعوت آنها دفاع کرد. این حزب یک دهه پیش به عنوان یک حزب ضد یورو شروع به کار کرد، اما به یک جنبش راست افراطی گسترده‌تر بدل شد و در حال حاضر دومین حزب بزرگ اپوزیسیون در پارلمان فدرال است، اما از نظر سیاسی طرد شده، زیرا سایر احزاب اصلی قول داده‌اند هرگز دولت‌های ائتلافی با حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)  تشکیل ندهند.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود و لوپیتا نیونگو بازیگر و فیلمساز کنیایی-مکزیکی برنده اسکار، ریاست هیات داوران بین‌المللی جشنواره فیلم برلین را بر عهده دارد. مارتین اسکورسیزی نیز با دریافت جایزه خرس طلایی افتخاری مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

تظاهرات حامیان فلسطین در بازار فیلم اروپایی برلیناله

گروهی از حامیان فلسطین دیروز یکشنبه در محل اصلی بازار فیلم اروپایی جشنواره فیلم برلین موسوم به «گروپیوس باو» جمع شدند و اعتراض خود را به اقدام نظامی رژیم صهیونیستی در نوار غزه نشان دادند.

حدود ۵۰ نفر با فریاد «قتل‌کشی را متوقف کنید» وارد طبقه هم‌کف بازار فیلم برلین شدند و هم زمان بنرهای بزرگی از گالری‌های بالا باز و آویخته شد که روی آن نوشته شده بود «نور، دوربین، نسل‌کشی» و با تصویری از یک کلاکِت که بر آن خون می‌چکید، همراه بود.در حالی که برلیناله برای اعتراض‌هایی علیه حملات رژیم صهیونیستی به غزه و فلسطینی‌ها آماده شده بود، اما برگزاری گردهمایی اعتراضی در بازار فیلم برلیناله کمتر انتظار می‌رفت. دسترسی به فضای نمایشگاه «گروپیوس باو» فقط برای دارندگان کارت ورود امکان‌پذیر است و همین نشان می‌دهد اعتراض توسط متخصصان ثبت شده صنعت فیلم برگزار شده است. اعتراض این گروه پس از برافراشتن بنرها، با کف‌زدن و سردادن شعار «فلسطین آزاده» افزایش پیدا کرده بود. گزارش شده که در نهایت پلیس وارد عمل شد تا این گروه معترض را از سالن نمایشگاه بیرون کند.

در آستانه برگزاری جشنواره و بازار فیلم آن، کارمندان قراردادی جشنواره نامه‌ای سرگشاده منتشر کردند که در آن خواستار «آتش بس فوری» در غزه، «آزادی همه گروگان‌ها» و «واکنش نهادی قوی‌تر به کشتار انسان ها در غزه» شده بودند و آن را «حمله فعلی به زندگی فلسطینی‌ها» نامیده بودند.

این اعتراضات در حالی صورت می گیرد که درخواست‌های آتش‌بس در غزه به اوج رسیده و نزدیک به ۲۹۰۰۰ نفر بر اثر بمباران اسرائیل و ورود نیروهای زمینی به این منطقه کشته شده‌اند.

در همین حال امیدها برای دستیابی به آتش‌بس در مذاکرات آخر هفته در قطر روز یکشنبه کمرنگ شد و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل گفت که برنامه‌های حمله زمینی به رفح در جنوب نوار غزه را ادامه خواهد داد.

لینک گزارش:

https://www.euronews.com/culture/2024/02/02/berlinale-appeals-for-iranian-2024-golden-bear-contenders-maryam-moghaddam-and-behtash-san

https://www.berlinale.de/en/2024/programme/202414269.html

https://www.berlinale.de/en/2024/programme/202411929.html

https://www.berlinale.de/en/2024/programme/202405386.html

https://www.berlinale.de/en/2024/programme/202409254.html

https://www.berlinale.de/en/2024/programme/202406618.html

https://www.berlinale.de/en/2024/news-press-releases/252233.html

https://www.tagesschau.de/inland/regional/berlin/rbb-politik-wertet-israel-kritik-bei-preisverleihung-als-schaden-fuer-die-berlinale-100.html

نتایج تحقیق جدید شبکه تحقیقاتی میان رشته‌ای « ForuM» که به سفارش کلیسای پروتستان (EKD) انجام شده نشان داد که در جریان آزارهای جنسی در کلیساهای پروتستان حاکی از آن است که ابعاد آزار جنسی در کلیسای پروتستان به مراتب فراتر از برآوردهای پیشین است و دست‌کم ۲۲۲۵ نفر هدف آزار قرار گرفته‌اند و ۱۲۵۹ تن نیز در ارتکاب آن دخیل بوده‌اند.

(EKD) این مطالعه را در سال ۲۰۲۰ آغاز کرد. هدف تجزیه و تحلیل ساختارهای پروتستانی بود که خشونت و سوء استفاده از قدرت را ترویج می کنند. محققان قادر به ارزیابی پرونده های شخصی همه کشیش ها و شماس ها نبودند، بلکه در درجه اول پرونده های انضباطی را ارزیابی کردند.

تحقیقات جامع در مورد خشونت جنسی در کلیسای پروتستان و سازمان خیریه «دیاکونی» متعلق به آن در آلمان، حاکی از آن است که این عدد تنها «قله کوه یخ» است. یکی از نمایندگان افراد آسیب‌دیده، این گزارش را یک «زلزله» توصیف کرده و دیگری خواستار مداخله دولت شده است.

اسقف کیرستن فرز، یکی از مقامات کلیسای پروتستان با اشاره به این که از این گزارش “عمیقا شوکه” شده است و با پذیرش واقعیت این گزارش افزود که این نهاد، در صدمه زدن به افراد زیادی مقصر بوده است و ساختارهایی دارد که از مجرمان محافظت می‌کند و آشکارا در حمایت از قربانیان کوتاهی کرده است. این نخستین بررسی جامع در خصوص خشونت جنسی در کلیسای پروتستان محسوب می‌شود. در جریان این بررسی، اگرچه پرونده‌های شخصی همه کشیش‌ها ارزیابی نشده است اما کارشناسان در وهله اول، تعدادی از پرونده‌های انضباطی را ارزیابی کردند.موضوع آزار جنسی در کلیسا دست‌‌کم به مدت ۱۴ سال در افکار عمومی آلمان، به ویژه در مورد کلیسای کاتولیک مورد توجه بوده است. اینک این پرسش طرح شده که چرا این موضوع در خصوص کلیسای پروتستان تا این حد دیر شروع شده است. نویسندگان این تحقیقات اکنون تلاش می‌کنند تا میزان واقعی سوء‌استفاده‌ها را تعیین کنند. به گفته آن‌ها تا کنون ۱۲۵۰ متهم در این پرونده‌ها پیدا شده‌اند که ۴۰ درصد آن‌ها کشیش و تقریبا همه آن‌ها مرد هستند.

این بررسی تنها در یکی از ۲۰ کلیسای منطقه‌ای که کارشناسان امکان بررسی پرونده‌های انضباطی و همچنین پرونده‌های پرسنلی را داشتند، نشان داد که ۵۷ درصد از متهمان و ۷۴ درصد از قربانیان اساسا در کمیته‌های انضباطی حاضر نمی‌شوند.با تعمیم این آمار به کل کلیسای پروتستان در آلمان، می‌توان نتیجه گرفت که در حدود  ۳۵۰۰ متهم و بیش از ۹۳۰۰ قربانی وجود دارد. اگرچه که کارشناسان می‌گویند که این پیش‌بینی‌ها باید با احتیاط زیاد مورد بررسی قرار گیرند.یکی از نمایندگان افراد آسیب دیده می‌گوید: «این توهم که موارد گسترده خشونت جنسی تنها در کلیسای کاتولیک رخ می‌دهد از امروز دیگر قابل تحمل نیست.»در این بررسی، علاوه بر گردآوری داده‌ها از طریق بررسی پرونده‌ها، گفتگوهای زیادی نیز با افراد آسیب دیده صورت گرفت.مارتین واتسلاویک از هانوفر، که سرپرستی این پروژه تحقیقاتی را بر عهده داشت به کلیسای پروتستان توصیه کرد که صادقانه به خود نگاه کند و کمتر در روایت کمال‌گرایانه از خود باقی بماند.

واتسلاویک با انتقاد از ساختار کلیسای پروتستان افزود که این نهاد برای مدت طولانی خود را فریب می‌داد که مشکل عمده‌ای از سوء استفاده وجود ندارد او افزود برخی از ساختارها در کلیسای پروتستان، از جمله تقسیم فدرال به کلیساهای منطقه‌ای، که مسئولیت را پنهان می‌کند و استانداردهای یکسان را دشوارتر می‌کند مشکل‌ساز است.

پیش از این دادگاهی در شهر کلن، اسقف‌نشین کلیسای کاتولیک در غرب نوردراین-وست‌فالن آلمان را در یک پرونده آزار و تجاوز جنسی دهه هفتاد میلادی مجرم شناخته و به پرداخت ۳۰۰ هزار یورو محکوم کرده بود.

هیچ ارتباط مستقیمی بین تجرد و کودک آزاری وجود ندارد

طبق این مطالعه، مگنوس استریت، الهی‌دان، چالش‌های بیشتری را برای کلیسای کاتولیک می‌بیند. رئیس کمیسیون بازنگری اسقف نشینی کاتولیک فرایبورگ گفت: «وحشت سوء استفاده در خانواده های پروتستان و مؤسسات دیاکونی نباید منجر به برداشتن فشار از کلیسای کاتولیک شود. استریت گفت که این مطالعه تایید می کند که هیچ ارتباط مستقیمی بین تجرد اجباری کشیش های کاتولیک و کودک آزاری وجود ندارد. زیرا در کلیسای پروتستان تجرد وجود ندارد و با این حال موارد سوء استفاده فراوان است. استریت تأکید کرد، با این حال، هنوز یک ارتباط غیرمستقیم وجود دارد. زیرا تجرد همچنین مردانی را که پدوفیل هستند یا با تمایلات جنسی خود مشکل دارند به سمت کشیش جذب می کند.

برخی کارشناسان موج خروج شهروندان از کلیساها را با انتشار خبرهای تعرض جنسی مرتبط می‌دانند. بر اساس گزارش کنفرانس اسقف‌های آلمان (DBK)، در سال ۲۰۲۲، بیش از نیم میلیون نفر کلیسای کاتولیک را ترک کردند.

به گفته توماس شولر، کارشناس قوانین کلیسایی، در این موج خروج، علل متعددی نقش دارند از جمله پرونده آزار جنسی کلیسای کلن که به گفته او در تلاطم آن، همه اسقف‌ها و حتی کلیساهای انجیلی منطقه‌ای نیز درگیر شده‌اند.

لینک گزارش:

https://www.tagesschau.de/inland/regional/badenwuerttemberg/swr-studie-mehr-als-2-000-betroffene-von-sexuellem-missbrauch-in-der-evangelischen-kirche-100.html

https://de.euronews.com/2024/01/26/missbrauchsfalle-in-der-evangelischen-kirche-mehr-als-2200-opfer

صدها دانشجو در مقابل دانشگاه آزاد برلین علیه حمله نظامی اسرائیل به غزه تظاهرات و با تکان دادن پرچم فلسطین، فریاد همبستگی خود را با فلسطینی ها اعلام کردند.

دانشجویان تابلوها و بنرهایی را حمل می کردند که روی آنها نوشته شده بود: «نفاق را متوقف کنید»، «تنها راه حل پایان اشغالگری است» و «آزادی برای فلسطین». سخنران معترضان، از هیئت مدیره دانشگاه به دلیل اعمال فشار بر دانشجویانی که از عملیات نظامی اسرائیل انتقاد می کنند و می خواهند از فلسطینی ها حمایت کنند، انتقاد کردوگفت:صدای طرفداران فلسطین خاموش و سرکوب می شود. مدیریت دانشگاه به پلیس اجازه می دهد تا وارد محوطه دانشگاه شود و تظاهرات مسالمت آمیز را مختل کند و این زمانی اتفاق می افتد که یک نسل کشی جلوی چشمان ما اتفاق می افتد و ما علیه آن تظاهرات می کنیم. دولت آلمان یکی از قوی ترین حامیان اسرائیل بوده است اما اخیراً به دلیل کشتار غیرنظامیان و فاجعه انسانی در غزه تحت فشار فزاینده ای قرار گرفته است.یک نظرسنجی اخیر نشان می‌دهد که ۶۱ درصد از آلمانی‌ها دریافتند که اقدامات نظامی اسرائیل در غزه غیرقابل توجیه است، زیرا آنها قربانیان غیرنظامی زیادی را گرفته‌اند و تنها ۲۵ درصد از اسرائیل حمایت کردند. آلمان روز جمعه ۹ فوریه بار دیگر نگرانی عمیق خود را در مورد وضعیت اسفناک فلسطینیان در غزه که در بحبوحه تهاجم گسترده در محاصره اسرائیل قرار دارد، ابراز کرد. کاترین دشاور، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان در یک نشست مطبوعاتی در برلین گفت: آلمان بسیار نگران وضعیت مردم غزه است. این درگیری باعث آسیب بزرگ برای مردم غزه شده است. ما به وضوح از طرف اسرائیلی انتظار داریم که از غیرنظامیان بهتر محافظت شود. اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در موضع‌گیری های دوگانه اوایل هفته گذشته خواستار دسترسی کمک‌های بشردوستانه بیشتر برای ساکنان غزه شده و تنها راه حل موجود برای توقف جنگ را راه حل دو دولتی عنوان کرده بود. این در حالی است که در دیدار اخیر خود با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا عنوان کرد که از حق اسرائیل جهت دفاع از خود حمایت می‌کند.

لینک گزارش:

https://www.aa.com.tr/en/europe/german-university-students-protest-israel-s-military-assault-on-gaza/3131933

https://www.aa.com.tr/en/europe/germany-reiterates-deep-concern-over-situation-in-gaza/3132846

۲۲ نکته ضد نژادپرستی برای زندگی روزمره – با متن هایی از امانی ابوزهرا، اسما ایاد، عمر خیر آلنام، مادلین دریا علیزاده، میری نگسو، وینا یون و بسیاری دیگر

«آیا می توانم موهایت را لمس کنم؟» «واقعا اهل کجایی؟» «چطور آلمانی را اینقدر خوب یاد گرفتی؟«حتی در سؤالات و اظهارات روزمره به ظاهر بی ضرر در آلمان، تعصب و نژادپرستی اغلب بیان می شود و بسیاری از مردم نگران پرسیدن سؤالات اشتباه هستند.در این کتاب که توسط ابتکار ضد نژادپرستی «صداهای سیاه» منتشر شده است، رنگین پوستان صحبت می کنند و می گویند که نژادپرستی روزمره در آلمان و اتریش چگونه است.آنها توضیح می دهند که چگونه می توان پرسش ها و الگوهای فکری نژادپرستانه را تشخیص داد و با مثال های فراوان، حقایق و مقداری شوخ طبعی، نشان می دهد که چگونه می توانیم بهتر درک کنیم و تعامل کنیم. با مشارکت و نظرات امانی ابوزهرا، باربارا ابیووا، اسما ایاد، عمر خیر آلانم، مادلین دریا علیزاده، امراود باندا، شانتال بامگبالا، کونچیتا، کریستل کلیر، ساموئل هافنر، موگتابا حموداه، زکاریا ابراهیماچی، آجانافی میرکوویچ، نادا طاها علی محمد، مریم مالک، منیرا محمد، ماگدالنا اوساوارو، میریل انگوسو، بوبان ریستیچ، کامیلا اشمید و وینا یون مینیتا کاندلبائر، ملانی کاندلبائر، نومی آنیانوو (ویرایشگران.)

ناشر: Heyne

سال انتشار: ۲۰۲۴

تعداد صفحات: ۲۴۰

زبان: آلمانی

قیمت: ۱۳ €

ISBN-13: ‎ ۹۷۸-۳-۴۵۳-۶۰۶۷۳-۹

لینک کتاب:

https://www.thalia.de/shop/home/artikeldetails/A1068358147