هفته نامه خبری رایزنی فرهنگی – برلین شماره ۴۹۰ – ۱۰ شهریور ماه ۹۹

مخاطب اصلی پادکست “ قرآن، سیاحت” چه کسانی هستند؟

این پادکست برای کسانی مفید است که می‌خواهند بدانند اسلام چگونه دینی است و بدون هرگونه قضاوت و پیش‌داوری با قرآن آشنا شوند. همچنین به مسلمانانی که به‌دنبال راه‌حلی برای مشکلاتشان هستند، توصیه می‌کنم که به این پادکست گوش دهند.

چه مباحثی در این پادکست مطرح می‌شوند؟

من در این پادکست درباره آیات قرآن و شان نزول آن‌ها به زبان آلمانی توضیح می‌دهم. علاوه بر این، تلاش می‌کنم تا با استفاده از آیات قرآن، با زبانی قابل فهم و امروزی درباره مسائل و مشکلات روز بشر نیز صحبت کنم.

چرا در این پادکست از آیات قرآن استفاده می‌کنید؟

مسلمانان با مشکلات و معضلات زیادی در جامعه آلمان روبرو هستند. بسیاری از این مشکلات با گفت‌وگو و استدلال‌های شخصی حل نمی‌شود. گاهی حتی نظرات شخصی، اوضاع را بدتر می‌کند. اما من معتقدم که مسلمانان با خواندن آیات قرآن و عمل به دستورات اسلام، می‌توانند راه‌حل مناسبی برای مشکلات و مسائل فردی و اجتماعی پیدا کنند. بنابراین من آیات قرآن را نقل می‌کنم و با استفاده از کلام خداوند، به مسائل روز جامعه می‌پردازم.

چطور به فکر ساختن چنین پادکستی افتادید؟

من در خانواده‌ای مسلمان متولد شدم و در کودکی و نوجوانی تحت آموزش‌های اسلامی قرار گرفتم. در این مدت به مسجد می‌رفتم و در برنامه‌های مذهبی نیز شرکت می‌کردم. اما وقتی به سن جوانی رسیدم، ناگهان دچار تناقض شدم. در آن زمان، احساس می‌کردم که دین اسلام باعث جدایی من از جامعه شده و حتی مرا محدود کرده است. این اندیشه‌ها باعث شد که نماز را ترک کنم و از جامعه مذهبی دور شوم. اما ترک نماز و دوری از جامعه مذهبی موجب شد که به تدریج دچار بحران روحی شوم. این بحران پس از تولد دو فرزندم شدت یافت. من در آن زمان، به مدت یک‌سال و نیم از زندگی روزمره و ارتباطات اجتماعی فاصله گرفتم. در این مدت، تنها مطالعه آیات قرآن به من کمک کرد تا به اصل خودم برگردم. من فهمیدم که هدف دین اسلام، ایجاد محدودیت برای انسان‌ها نیست، بلکه این دین بر آزادی فکر و روح انسان‌ها تاکید دارد. قرآن بهترین راهنما برای زندگی فردی و اجتماعی است. من با کمک قرآن دریافتم که باید بدون تعصب و پیش‌داوری با انسان‌ها برخورد کنم و با توکل به خداوند در زندگی پیش روم. این عوامل باعث شد که تصمیم بگیرم، پادکست “ قرآن، سیاحت” را بسازم. حالا هر بار که پادکستی آماده می‌شود، فکر می‌کنم که افراد بیشتری می‌توانند با کمک قرآن، راه خود را در زندگی پیدا کنند.

به عنوان تهیه‌کننده یک پادکست قرآنی، فکر می‌کنید پادکست‌هایی که در حوزه اسلام تولید می‌شوند، باید به چه موضوعاتی بپردازند؟

من فکر می‌کنم، جای مباحثی مانند مشارکت اجتماعی و سیاسی مسلمانان در جامعه آلمان و تعلیم و تربیت اسلامی در پادکست‌های اسلامی خالی است. البته به جز موضوع پادکست، لحن گوینده نیز مهم است. برخی از گویندگان، به مخاطبان این حس را القا می‌کنند که همواره در حال انجام اعمال اشتباه و یا ارتکاب گناه هستند. این در حالی است که باید با لحنی آرام،‌ مهربان و با دانش کافی با مخاطبان سخن بگویند.

لینک مصاحبه:

„Unser Glauben spaltet nicht, sondern befreit“

گزارش‌های سایت وزارت خارجه آلمان نشان می‌دهد که صحبت‌های وستروله در حد تعارفات دیپلماتیک نبوده است. الجزایر و آلمان در سال‌های اخیر، روابط اقتصادی نزدیکی با یکدیگر داشته‌اند. آلمانی‌ها در این سال‌ها، کالاهایی مانند ماشین‌آلات، قطعات خودرو و وسایل نقلیه را به الجزایر صادر کرده‌اند و در مقابل نفت‌خام و محصولات شیمیایی گرفته‌اند. همچنین در حال‌حاضر بیش از ۲۰۰ شرکت آلمانی با ۲ هزار کارمند در الجزایر فعالیت می‌کنند. اتاق بازرگانی آلمان در الجزایر نیز، ۸۰۰ عضو دارد. علاوه بر این‌ها، در دهه‌های اخیر، روابط سیاسی، فرهنگی و پژوهشی میان آلمان و الجزایر نیز رشد زیادی داشته است. موسسه گوته در دو دهه اخیر، فعالیت‌های گسترده‌ای در الجزایر داشته است. در سال ۲۰۱۴ نیز آلمان و الجزایر به توافق رسیدند تا چند مدرسه در کشور الجزایر را به طرح آلمانی “مدارس: شرکای آینده” اضافه کنند. همچنین چهار سال پیش، موسسه تبادلات آکادمیک آلمان نیز، شعبه‌ای در الجزایر تاسیس کرد و در حال‌حاضر این موسسه، نقش مهمی در تبادل دانشجو و پژوشگر از الجزایر به آلمان ایفا می‌کند. علاوه بر این‌ها، موسسه باستان‌شناسی آلمان از سال ۲۰۰۸ در گسترش فضا و مرمت آثار تخریب‌شده موزه ملی الجزایر، با دولت این کشور همکاری می‌کند.

 از آموزش زبان آلمانی تا فعالیت‌های فرهنگی و هنری

شاید بتوان گفت تاسیس موسسه گوته در پایتخت الجزایر، اولین اقدام فرهنگی آلمانی در خاک این کشور بوده است. موسسه گوته در سال ۱۹۶۳ در الجزیره تاسیس شد. با این وجود در فاصله سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۱، این موسسه فعالیتی در الجزایر نداشت. مسئولان موسسه گوته در الجزایر از سال ۲۰۰۱ دوباره کار خود را آغاز کردند. این بار نه‌تنها آن‌ها بر آموزش زبان آلمانی تاکید داشتند، بلکه با کمک گروه‌های هنری و انجمن‌های فرهنگی الجزایر، برنامه‌های هنری و فرهنگی را نیز برگزار کردند. اکنون موسسه گوته در الجزایر، کلاس‌هایی برای آموزش زبان به بزرگسالان به صورت آنلاین و حضوری برگزار می‌کند. همچنین در این مرکز، دوره‌هایی برای آمادگی حضور در امتحانات رسمی موسسه گوته برگزار می‌شود. علاوه بر این‌ها، موسسه گوته، اطلاعات کاملی درباره تحصیل و پژوهش در آلمان به علاقمندان ارائه می‌دهد و همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، با انجمن‌ها و سازمان‌های فرهنگی و هنری الجزایر نیز همکاری دارد. لینک زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های موسسه گوته در الجزایر به علاقمندان ارائه دهد:

https://www.goethe.de/ins/dz/de/spr/kur/gia.html

حضور الجزایر در طرح آلمانی “مدارس: شرکای آینده”

جالب است بدانید که طرح “مدارس؛ شرکای آینده” نیز نقش پررنگی در ترویج زبان آلمانی در سراسر جهان دارد. این ابتکار، در حال‌حاضر در ۱۰۰ کشور دوره زبان آلمانی برگزار می‌کند و ۶۰۰ هزار دانش‌آموز از سراسر جهان، در دوره‌های آن شرکت می‌کنند. آلمانی‌ها در سال ۲۰۱۴،   دولت الجزایر را متقاعد کردند تا چند مدرسه در این کشور را به طرح آلمانی “مدارس: شرکای آینده” اضافه کنند. یکی از مدارسی که به این طرح پیوسته، مدرسه شهید لطفی در شهر وهران است. این مدرسه در سال ۱۹۵۲ تاسیس و به نام یکی از شهدای انقلاب الجزایر نامگذاری شده است. در این مدرسه، رشته‌های علوم انسانی و علوم طبیعی به زبان عربی تدریس می‌شود. همچنین همه دانش‌آموزان این مدرسه موظفند تا زبان فرانسه را یاد ‌گیرند. زبان انگلیسی نیز به عنوان زبان دوم در این مدرسه تدریس می‌شود. علاوه بر این‌ها دانش‌آموزان در شاخه علوم انسانی موظفند از میان زبان‌های آلمانی یا اسپانیایی، یکی را به عنوان زبان سوم انتخاب کنند. این مدرسه از سال ۲۰۱۶ به طرح آلمانی “مدارس: شرکای آینده” اضافه شده است و  برای دانش‌آموزانی که زبان آلمانی را انتخاب می‌کنند، کلاس‌های مخصوص و امکانات ویژه فراهم می‌کند. همچنین این دانش‌آموزان در آینده می‌توانند در بهترین دانشگاه‌های آلمان ادامه تحصیل دهند و حتی جذب بازار کار این کشور شوند.

از دیگر مدارسی که به طرح “مدارس: شرکای آینده” پیوسته است، می‌توان به مدرسه خواهران سعدانه در مرکز شهر قسطنطنیه اشاره کرد. این مدرسه به نام دو خواهر سعدانه نامگذاری شده است که در جنگ آزادسازی الجزایر شرکت کردند و به شهادت رسیدند. این مدرسه نیز در حوزه علوم انسانی و علوم طبیعی فعالیت می‌کند و از سال ۲۰۱۴ به طرح “مدارس: شرکای آینده” پیوسته است.

یکی دیگر از مدارسی که در طرح “مدارس: شرکای آینده” شرکت دارد، دبیرستان دخترانه ام‌المومنین است. این دبیرستان در سال ۱۹۷۰ در شهر الجزیره پاییتخت الجزایر تاسیس شده است. دانش‌آموزانی که در رشته علوم انسانی این مدرسه مشغول به تحصیل هستند، باید از میان زبان‌های آلمانی، اسپانیایی و ایتالیایی، یکی را به عنوان زبان سوم انتخاب کنند. این مدرسه از سال ۲۰۱۴ به طرح “مدارس: شرکای آینده” پیوسته است و برای دانش‌آموزانی که زبان آلمانی را انتخاب می‌کنند، تسهیلات ویژه‌ای در نظر می‌گیرد.

دبیرستان شریف علی ملاه در شهر ورقله نیز از سال ۲۰۱۴ به طرح “مدارس: شرکای آینده” پیوسته است. این دبیرستان در سال ۱۹۷۸ تاسیس شده است و شرایط خوبی برای علاقمندان به یادگیری زبان آلمانی فراهم می‌کند.

همچنین، دبیرستان ۱۸ Février در شهر عنابه نیز از سال ۲۰۱۸ به طرح “مدارس: شرکای آینده” پیوسته است. این مدرسه ۷۹۰ دانش‌آموز دارد که می‌توانند از میان رشته‌های ریاضی و فیزیک، زبان خارجی، ادبیات و فلسفه، یکی را انتخاب کنند. این دبیرستان همچنین دارای شش آزمایشگاه، یک اتاق کامپیوتر، یک کتابخانه و یک سالن ورزشی است و برای کسانی که زبان آلمانی را یاد می‌گیرند، تسهیلات ویژه‌ای دارد. از طریق لینک زیر می‌توانید اطلاعت بیشتری درباره فعالیت این مدارس به‌دست آورید:

https://www.goethe.de/ins/dz/de/spr/eng/pas/psc.html

تبادلات آموزشی و پژوهشی

پیش از اعلام استقلال الجزایر در سال ۱۹۶۲، آموزش در این کشور تنها در انحصار اشراف و استعمارگران فرانسوی قرار داشت. اما از زمان استقلال الجزایر و رهایی از استعمار فرانسه، سیستم آموزشی این کشور توسعه زیادی یافت. از سال ۱۹۶۳، با تاسیس وزارت آموزش، اولین قدم‌ها برای ایجاد آموزش فراگیر برداشته شد. از آن زمان، زبان عربی به جای زبان فرانسه، به عنوان زبان اصلی در مدارس الجزایر تدریس و به تدریج در نقاط مختلف این کشور، شرایط برای تحصیل همگانی فراهم شد. در حال‌حاضر، الجزایر یکی از بهترین سیستم‌های آموزشی در سطح قاره آفریقا را دارد و در چند دهه گذشته، میزان بی‌سوادی در این کشور نیز کاهش یافته است. حتی سیستم آموزش عالی در این کشور نیز توسعه داشته و اکنون ۵۰ دانشگاه، ۱۳ مرکز دانشگاهی، ۱۳ مدرسه عالی مخصوص نخبگان، ۱۰ مرکز تحقیقاتی، ۱۱ موسسه آموزش مقدماتی و ۲ موسسه آموزش تلفیقی در این کشور فعالیت می‌کنند. دولت الجزایر تلاش کرده تا بسیاری از این موسسات را در مناطق دور افتاده تاسیس کند. همچنین در سپتامبر سال ۲۰۱۶، دولت الجزایر مجوز فعالیت سه دانشگاه خصوصی را نیز صادر کرد. افزایش موسسات آموزش عالی در دهه‌های اخیر موجب شده که تعداد متقاضیان حضور در دانشگاه‌های این کشور نیز افزایش یابد. به‌همین دلیل است که در فاصله سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰، تعداد دانشجویان متقاضی برای ثبت‌نام در دانشگاه‌های الجزایر به ۱.۵ میلیون نفر رسید. همچنین در فاصله سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶، تعداد آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در دانشگاه‌های الجزایر از ۶۰۰ به ۱۴۰۰ افزایش یافت و موقعیت‌های پژوهشی بیشتری برای محققان و دانشجویان دکتری ایجاد شد. با این وجود، پایین آمدن قیمت نفت در سال‌های اخیر و اوضاع نابسامان اقتصادی در الجزایر موجب شده که بخش آموزش نیز با مشکلاتی مواجه شود. در سال‌های اخیر، تعداد استادان خبره در دانشگاه‌ها کاهش یافته و کیفیت آموزشی نیز با افت محسوسی مواجه شده است. در این سال‌ها، دانشجویان بارها به شرایط موجود اعتراض کرده‌اند. از سوی دیگر، بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها بیکار هستند. در این شرایط، بسیاری از کشورهای اروپایی مانند آلمان، تلاش کرده‌اند تا از پتانسیل موجود در الجزایر استفاده کنند. آن‌ها فرصت‌های آموزشی و تحقیقاتی خوبی را برای دانشجویان نخبه الجزایر فراهم می‌کنند. در این میان، موسسه تبادلات آکادمیک آلمان نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. سایت این موسسه به صورت منظم، فرصت‌های مطالعاتی و تحقیقاتی آلمان را برای دانشجویان و محققان الجزایری منتشر می‌کند و با ارائه کمک‌هزینه‌های تحصیلی و پژوهشی، جوانان الجزایری را ترغیب می‌کند که به این کشور مهاجرت کنند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری را درباره فعالیت‌های موسسه تبادلات آکادمیک در الجزایر ارائه دهد:

https://www.daad.de/de/laenderinformationen/afrika/algerien/ueberblick-bildung-und-wissenschaft/

همکاری در حوزه محیط‌زیست

جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی یکی از مهم‌ترین سازمان‌های آلمانی است که از سال ۱۹۹۳ تاکنون در الجزایر فعالیت می‌کند. همه می‌دانیم که الجزایر، بزرگ‌ترین کشور آفریقا به شمار می‌رود و سهم زیادی از منابع طبیعی و محیط‌زییست آفریقا دارد. این در حالی است که منابع طبیعی الجزایر در نتیجه رشد جمعیتی و تغییرات آب و هوایی در خطر کاهش شدید قرار گرفته‌ است و شرایط محیط‌زیست در این کشور چندان مساعد نیست. در این زمینه، جامعه آلمان برای همکاری‌های بین‌المللی به دولت الجزایر و سازمان‌های مردم‌نهاد در این کشور کمک می‌کند. این سازمان در راستای حفاظت از محیط‌زیست، سازگاری با تغییرات آب و هوا، مدیریت پسماند و گسترش استفاده از محصولات سازگار با محیط‌زیست در الجزایر فعالیت می‌کند. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره فعالیت‌های این سازمان در الجزایر ارائه دهد:

https://www.giz.de/de/weltweit/309.html

فعالیت بنیاد فدریش ابرت در الجزایر

از دیگر سازمان‌های آلمانی که در الجزایر فعالیت دارد، می‌توان به بنیاد فردریش ابرت اشاره کرد. این بنیاد در بسیاری از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا فعالیت دارد. از جمله فعالیت‌های بنیاد فردریش ابرت در این کشورها، می‌توان به توسعه صلح و امنیت، گسترش مشارکت مردمی در تصمیمات سیاسی، ایجاد فرصت‌های برابر اجتماعی و اقتصادی، اشتغال‌زایی برای جوانان،‌ آموزش برابری جنسیتی، بحران‌های آب‌ و هوا، انرژی و مهاجرت اشاره کرد. سایت زیر اطلاعات بیشتری در این باره در اختیار علاقمندان می‌گذارد:

https://www.fes.de/referat-naher-mittlerer-osten-und-nordafrika/ueber-das-referat

همکاری در توسعه موزه ملی الجزایر

موسسه باستان‌شناسی آلمان با حمایت بخش فرهنگی وزارت خارجه این کشور، از سال  ۲۰۰۸ در گسترش فضا و مرمت آثار تخریب‌شده موزه ملی الجزایر، مشارکت داشته است. اعضای موسسه باستان‌شناسی آلمان در این سال‌ها تلاش کرده‌اند تا بخش نمایشگاه دائمی موزه را گسترش دهند. همچنین مرمت مجسمه‌هایی که در زلزله سال ۱۹۸۰ الجزایر صدمه دیده‌اند، بخش دیگری از اقدامات مسئولان موسسه باستان‌شناسی آلمان به شمار می‌رود. در کنار این‌ها، آموزش متخصصان موزه نیز از وظایف مسئولان این موسسه به حساب می‌آید. سایت زیر می‌تواند اطلاعات بیشتری در اختیارتان قرار دهد:

https://www.auswaertiges-amt.de/de/aussenpolitik/themen/kulturdialog/09-kulturerhalt/algerien-kulturerhalt/1796196

 همه چیز از شکایت یک زن مسلمان در دادگاه کار برلین آغاز شد. او دو سال پیش در دادگاه گفت که برای تدریس در یک مدرسه تقاضا داده است، اما مسئولان مدرسه به او اعلام کرده‌اند که براساس قانون بی‌طرفی مذهبی و به دلیل پوشیدن روسری، امکان کار در مدارس برلین را ندارد. قاضی دادگاه کار برلین در سال ۲۰۱۸،  با اعلام اینکه حجاب این معلم مسلمان، قانون بی‌طرفی مذهبی در ایالت برلین را نقض نمی‌کند، مدرسه مذکور را به پرداخت جریمه‌ای به مبلغ ۵ هزار و ۱۵۹ یورو محکوم کرد. اما این حکم به مذاق مسئولان دولت برلین خوش نیامد. آن‌ها معتقد بودند که چنین حکمی قانون بی‌طرفی مذهبی در ایالت برلین را نقض می‌کند. از این‌رو، آن‌ها به دادگاه کار فدرال درخواست تجدیدنظر دادند. این در حالی است که هفته گذشته، این حکم توسط دادگاه کار فدرال نیز تایید شد. قاضی دادگاه کار فدرال با استناد به حکم دادگاه قانون اساسی آلمان در سال ۲۰۱۵، نه‌تنها معلم محجبه را محق دانست،‌ بلکه اعلام کرد که ممنوعیت پوشیدن روسری برای معلمان مسلمان در برلین، خلاف قانون اساسی است.

خشنودی انجمن‌های اسلامی و کلیساهای مسیحی

حکم دادگاه کار فدرال باعث رضایت و خشنودی اعضای انجمن‌های اسلامی و کلیساهای مسیحی شد. بکیر آلتاش، دبیر کل مجمع اسلامی ملی-گوروش در این باره گفت:« ما از این حکم خوشحالیم. ممنوعیت پوشیدن روسری برای زنان مسلمان خلاف قانون اساسی فدرال است و آزادی مذهبی در آلمان را زیر سوال می‌برد. مسئولان دولت برلین مدعی‌اند که این ممنوعیت براساس قانون بی‌طرفی صورت می‌گیرد، اما ممنوعیت پوشیدن روسری برای معلمان و قضات دادگاه‌ها،‌ تبعیض علیه زنان تحصیل‌کرده مسلمان است. مسئولان دولت برلین با چنین اقدامتی جلوی فعالیت زنان مستعد مسلمان را می‌گیرند. این اقدامات باعث نمی‌شود که زنان مسلمان، روسری‌های خود را کنار بگذارند، بلکه موجب می‌شود که آن‌ها به حاشیه رانده شوند.»

آیمان مازیک، رئیس شورای مرکزی مسلمانان نیز در این باره گفت:« حقیقت این است که تعریف مشخصی از اصل بی‌طرفی در قوانین وجود ندارد و قضات براساس نفسیر شخصی، در این باره حکم می‌دهند. من فکر می‌کنم وقت آن رسیده است که چنین ممنوعیت‌های بی‌معنی در آلمان برچیده شود.»

هاینر کوخ، اسقف اعظم کاتولیک‌ها در شهر برلین، از دیگر شخصیت‌های مذهبی بود که از حکم دادگاه فدرال استقبال کرد. او در این باره گفت:« حکم جدید دادگاه کار فدرال به سیاستمداران و اعضای دولت برلین نشان داد که استفاده از نمادهای مذهبی ارتباطی با اصل بی‌طرفی ندارد.»

یورگ آنتوان، رئیس اتحادیه کلیساهای انجیلی برلین-براندنبورگ نیز در این باره گفت:« پنح سال از زمانی که دادگاه قانون اساسی آلمان، ممنوعیت عمومی حجاب برای معلمان مسلمان را برداشت، می‌گذرد و زمان آن رسیده که قانون بی‌طرفی در برلین نیز تغییر کند. ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی در مدارس یا دادگاه‌ها، حق آزادی مذهبی افراد را نقض می‌کند و باید برداشته شود.»

حمایت برخی سازمان‌ها و احزاب از زنان مسلمان

علاوه بر جوامع مذهبی، برخی از احزاب سیاسی و سازمان‌های اجتماعی در آلمان نیز، از حق پوشیدن روسری برای معلمان محجبه دفاع کردند.

اداره کل مبارزه با تبعیض در آلمان از جمله سازمان‌هایی است که از حکم دادگاه کار آلمان به نفع معلمان مسلمان حمایت کرده است. در بیانیه‌ این سازمان آمده است:« دادگاه کار فدرال به درستی اعلام کرده که ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی غیرقابل قبول است و موجب تبعیض علیه گروه‌های مذهبی می‌شود. خوشبختانه از این پس، دولت برلین موظف است که به معلمان محجبه نیز فرصت کار در مدارس را بدهد.»

برخی از نمایندگان حزب سبزهای آلمان نیز از این حکم حمایت کردند. دیرک بهراندت از اعضای حزب سبزها در این باره گفت:« در جامعه چند مذهبی، نباید لباس افراد ملاک قضاوت قرار گیرد. بلکه آنچه آن‌ها انجام می‌دهند مهم است.»

منتقدان حکم

هر چند به نظر می‌رسد که بسیاری از گروه‌های مذهبی و سیاسی در جامعه آلمان از حکم دادگاه کار فدرال استقبال کرده‌اند، اما این حکم منتقدان و مخالفان زیادی نیز دارد. ساندرا شیرز از کمیسیون آموزش حزب سوسیال دموکرات آلمان یکی از مخالفان این حکم است. او در این باره گفت:«این حکم بسیاری از مدیران مدارس را نگران کرده است. مسئولان مدارس می‌گویند، معلمان در کلاس‌های درس، باید اصل بی‌طرفی را رعایت کنند و بدون هیچ‌گونه نماد مذهبی در کلاس‌ها حاضر شوند. اگر اصل بی‌طرفی رعایت نشود، ممکن است درگیری در مدارس رخ دهد.ما در حال‌حاضر منتظریم که دادگاه کار فدرال، دلایل صدور چنین حکمی را به صورت کتبی اعلام کند. اگر این دلایل ما را قانع نکند، به دادگاه قانون اساسی شکایت خواهیم کرد.»

همچنین پائول فرسدورف از اعضای کمیسیون آموزش در حزب دموکرات آزاد آلمان نیز از دیگر مخالفان این حکم است. او در این باره گفت:« دولت و احزاب برلین نباید بگذارند که قانون بی‌طرفی در این شهر نقض شود. ما باید مطمئن شویم که این قانون در مدارس برلین اجرا می‌شود.»

اما هیچ یک از سیاستمداران آلمانی به اندازه نمایندگان حزب آلترناتیو برای آلمان از صدور این حکم خشمگین نیستند. فرانتس کرکر، مسئول کمیسیون آموزش در حزب آلترناتیو برای آلمان در این باره گفت:«ما معتقدیم که حجاب اسلامی نمادی از ظلم به زنان است. بنابراین حکم جدید دادگاه کار فدرال یک عقب‌گرد جدی برای ادغام مسلمانان در جامعه محسوب می‌شود و باید با آن مقابله کرد.»

لینک‌های گزارش:

https://www.rbb24.de/politik/beitrag/2020/08/berlin-urteil-kopftuchverbot-an-schulen-bundesarbeitgericht.html

Muslimische Vertreter und Kirchen begrüßen Kopftuch-Urteil

مطالعات موسسات مختلف در آلمان نشان می‌دهد که جوانان مسلمان نسبت به همسن‌و سالان خود، علاقه بیشتری به حضور در رویدادهای اجتماعی، فرهنگی و هنری دارند. آن‌ها به قوانین اسلامی پایبندند، اما دوست دارند در فعالیت‌های غیرمذهبی نیز مشارکت کنند. واسم، شاعر و رپر جوانی است که درباره تنوع فرهنگی و زندگی جوانان مسلمان در آلمان شعر می‌گوید. او در حالیکه در گوشه‌ای از دانشگاه فنی مونیخ ایستاده است، تلاش می‌کند تا شعر جدیدش را تکمیل کند. واسم از طریق نسخه اسلامی رقابت شاعران یا “I-Slam” کار خود را آغاز کرده است.

I-Slam ، رویدادی است که در آن، جوانان مسلمان، درباره احساسات، افکار و عقاید خود صحبت می‌کنند و اشعار خود را در این باره می‌خوانند. بسیاری معتقدند که وجود چنین برنامه‌هایی در آلمان می‌تواند در بالا بردن اعتماد به نفس جوانان مسلمان موثر باشد و به آن‌ها کمک ‌کند که در جامعه راحت‌تر فعالیت کنند.

آرمینا اومریکا، استاد تاریخ ایده‌های اسلامی در دانشگاه فرانکفورت در این باره می‌گوید:«حضور جوانان مسلمان در مسابقات و رویدادهای فرهنگی و هنری، باعث می‌شود تا استعدادهای آنان شناخته و شکوفا شود.» این استاد دانشگاه اضافه می‌کند:« جوانان مسلمان مانند سایر جوانان آلمان در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی فعالیت می‌کنند. آن‌ها همچنین در زندگی شخصی خود با مسائلی مانند مد، محیط‌زیست، نژادپرستی و… درگیرند. بنابراین طبیعی است که آن‌ها در انجمن‌ها و سازمان‌های مختلف مشغول به کار شوند و علایق خود را در گروه‌های فرهنگی، ورزشی، هنری یا سیاسی پیگیری کنند. در این میان، سازمان‌های مذهبی و انجمن‌های مساجد می‌توانند نقش پررنگی ایفا کنند. مسئولان این سازمان‌ها باید نیازهای جوانان را درنظر بگیرند، آن‌ها را در کارها مشارکت دهند و برنامه‌های متفاوت و متنوعی برای آن‌ها برگزار کنند. این در حالی است که بسیاری از انجمن‌های اسلامی در آلمان به دست افراد مسن اداره می‌شوند و جوانان در آن‌ها نقشی ندارند.»

حضور جوانان در شبکه‌های اجتماعی

جوانان مسلمان آلمان در فضای مجازی نیز فعالیت زیادی دارند. آمارها نشان می‌دهد که جوانان مسلمان بیشتر از شبکه‌هایی مانند اینستاگرام و یوتیوب برای بیان نظرات و عقاید خود استفاده می‌کنند. اما آن‌ها در سایر شبکه‌های اجتماعی نیز حضور دارند و تلاش می‌کنند تا با انتشار مطالب، عکس‌ها، ویدئو‌ها و همچنین ساخت پادکست، تصویر جدیدی از زندگی خود و دین اسلام به جهانیان نشان دهند. آن‌ها در فضای مجازی بارها اعلام کرده‌اند:« ما اینجا هستیم و و در برابر کسانی که ما را تحقیر می‌کنند یا ما را به حاشیه رانده‌اند، می‌ایستیم.»

همبستگی با گروه‌های اقلیت

همان‌طور که در ابتدای گزارش نیز گفته شد، جوانان مسلمان ارتباط گسترده‌ای در جامعه آلمان دارند. آن‌ها به راحتی با پیروان سایر ادیان و اعضای گروه‌های اقلیت ارتباط برقرار می‌کنند. واسم، شاعر مسلمان در این باره می‌گوید:« بسیاری از مسلمانان تجربه نژادپرستی و تبعیض را دارند و از این‌رو، از گروه‌هایی که مورد تبعیض قرار می‌گیرند، محافظت می‌کنند. به همین دلیل است که جوانان مسلمان به پیروان سایر ادیان احترام می‌گذارند و به راحتی با اعضای گروه‌های قومی و دینی ارتباط برقرار می‌کنند.»

لینک گزارش:

https://www.br.de/nachrichten/kultur/muslimische-jugend-mehr-engagement-weniger-moscheeverband,S7uYKcs

 برای بسیاری از ما، حضور در یک ارکستر شبیه رویا و آرزو است. حال دست‌اندرکاران نمایشگاه “ افکار درونی بتهوون” می‌خواهند این رویا را تحقق بخشند. آن‌ها از ۲۷ ماه اوت در کتابخانه ملی آلمان در لایپزیگ پذیرای علاقمندان به موسیقی کلاسیک هستند. ایده شکل‌گیری این نمایشگاه، یک‌سال و نیم پیش توسط دکتر اکسل برندت و سایمون والوشک از کارمندان مرکز انفورماتیک فیلم و موسیقی شهر دتمولد مطرح شد. آن‌ها تصمیم گرفتند که به مناسبت ۲۵۰ امین سالگرد تولد بتهوون، آهنگ‌ساز مشهور آلمانی، نمایشگاهی را در شهرهای مختلف آلمان و اتریش برگزار کنند. این نمایشگاه، ابتدا در اواخر ژوئن سال جاری در کتابخانه ملی آلمان در فرانکفورت برگزار شد و حالا میهمان کتابخانه ملی آلمان در لایپزیگ شده است. آنطور که برگزارکنندگان نمایشگاه خبر داده‌اند، پس از این دو شهر، نمایشگاه به اتریش منتقل خواهد شد. در این نمایشگاه، بازدیدکنندگان باید از میان صفحات دیجیتالی نت عبور کنند و در جایگاه نوازندگان مختلف ارکستر قرار گیرند. به جای هر کدام از سازها، یک سکوی چهار متر در چهار متر قرار داده شده است و بازدیدکنندگان با فشار دادن دکمه‌ روی هر سکو‌، می‌توانند صدای آن ساز را ایجاد کنند و بدین‌ترتیب نقش یکی از نوازندگان درون ارکستر را بازی کنند. همچنین، در میان این جعبه‌ها، سکویی نیز به سِپتِت بتهوون اختصاص داده شده است. سِپتِت بتهوون، اثری در قالب موسیقی مجلسی است که برای هفت سازِ کلارینت، کُر (هورن)، فاگوت، ویولن، ویولا، ویولنسل، و کنترباس تصنیف شده ‌است. بتهوون طرحِ اثر را در سال ۱۷۹۹ نوشت و در ۱۸۰۰ آن را تکمیل و برای نخستین بار، همراه با سمفونی اولِ خود اجرا کرد.

بازدیدکنندگان از نمایشگاه “افکار درونی بتهوون” می‌توانند با فشار دادن دکمه مربوط به سپتت بتهوون، در نواختن این اثر معروف نیز سهیم شوند. اگر دوست دارید که درباره این نمایشگاه، اطلاعات بیشتری به‌دست آورید، به سایت زیر مراجعه کنید: 

https://www.dnb.de/EN/Kulturell/InsideBeethoven/insideBeethoven_node.html;jsessionid=81DA1C6C1E806D18B81DC015F3DE9FC9.internet551#doc725288bodyText1

گئورگ ویلهلم فریدریش هگل در ۲۷ اوت سال ۱۷۷۰ میلادی در خانه‌ شماره ۵۳ در خیابان ابرهارد در شهر اشتوتگارت متولد شد و تا پایان دوران نوجوانی در این خانه ساکن بود. او پس از آنکه به سن ۱۸ سالگی رسید، اشتوتگارت را ترک کرد و برای تحصیل به مدرسه دینی پروتستان در شهر توبینگن رفت. هگل در طول زندگی پربار خود در شهرهای مختلف و خانه‌های متفاوتی ساکن بود، اما اکثر آن‌ خانه‌ها در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم تخریب شدند. از این‌رو، مسئولان شهر اشتوتگارت در سال ۱۹۹۱ تصمیم گرفتند که خانه کودکی هگل را به موزه بدل کنند. این موزه، سال‌ها است که با نمایش وسایل و آثار هگل، تلاش می‌کند تا شخصیت و تفکرات این فیلسوف بزرگ آلمانی را به بازدیدکنندگان نشان دهد. در حال‌خاضر در این موزه، نمایشگاه دائمی از آثار و وسایل مربوط به هگل وجود دارد. طبقه همکف این نمایشگاه به معرفی شهر اشتوتگارت در قرن هجدهم میلادی و آثار به جا مانده از دوران کودکی هگل اختصاص یافته است. در طبقه دوم نیز، کتاب‌ها، دست‌نوشته‌ها و خلاصه‌نویسی‌های به جا مانده از هگل، درون محفظه‌های شیشه‌ای قرار گرفته‌اند. در بخش دیگری از این موزه نیز آثار ترجمه شده هگل به زبان‌های مختلف وجود دارد. تمرکز این بخش از نمایشگاه بر اندیشه‌ها و آثار هگل و تاثیر آن‌ها بر اندیشمندان دیگر است. با توجه به حضور شمار زیادی از بازدیدکنندگان بین‌المللی در این موزه، بسیاری از توضیحات درباره آثار و اشیا به سه زبان انگلیسی، آلمانی و چینی وجود دارد.

در این موزه علاوه بر نمایشگاه دائمی، سالنی برای برگزاری مراسم و رویدادهای فرهنگی و هنری درنظر گرفته شده است. همچنین در بخش دیگری از ساختمان موزه نیز، اتاق فرار ساخته شده است. بازدیدکنندگان با ورود به این بخش می‌توانند حین بازی، با تفکرات و فلسفه هگل، بیشتر آشنا شوند. اگر مایلید که درباره خانه هگل اطلاعات بیشتری کسب کنید، می‌توانید به سایت زیر مراجعه کنید:

Home